Duidelijke uitleg maar wat ik hier van moet denken:
HOE BEKOM JE EEN GOEDE INVERTSIROOP ? Technisch kan een gewone suikersiroop (gedeeltelijk) geïnverteerd worden door langdurig koken onder toevoeging van een zuur (azijnzuur, citroenzuur, melkzuur...). Het nadeel hierbij is dat je lange tijd dient te koken en er best bij blijft, het risico op carameliseren is niet uitgesloten, eens dit is gebeurd kan je er nog vanalles mee maken maar best niet meer aan de bijen voeden ! Door opwarming van siroop of veroudering gaat evenwel het gehalte aan HMF (hydroxymethylfurfural) in de siroop ook gevaarlijk mee omhoog. Deze stof is op zijn minst niet gezond voor de bijen en moet zo veel mogelijk vermeden worden ! Een tweede nadeel van deze methode zijn de reststoffen die de zuren in de siroop achterlaten. Om een voldoende invertering van de siroop te bekomen moet regelmatig zuur aan het mengsel worden toegevoegd. Veel daarvan verdampt maar de reststoffen die achterblijven lopen ook best niet te hoog op. Melkzuur zou hierbij de minste reststoffen nalaten.
Dit is geen reclame en er mag wel wat duidelijker bij dat je dit ZEKER NIET moet doen! Technisch gaat dit misschien wel zo in de fabriek maar juist HMF ontstaat onder een zuur milieu! Een betere titel zou misschien zijn 'hoe moet het zeker niet, maar wordt het machinaal gedaan' ofzo?
Is er al eens ergens bewezen dat het inverteren van suiker een uitputtingsslag is voor de bijen en dat het de kasten achteruit zet? Of dat geïnverteerde suiker een voordeel biedt nog los van de vreemde stoffen die ontstaan tijdens het proces of toegevoegd moeten worden?
Ja, bij ons gaan sommige imkers nu al de wintervoorraad geven en halen dat er vlak voordat ze naar de heide gaan er weer uit. Als de bijen terug komen van de heide en de heidehoning is afgenomen plaatsen ze de wintervooraad weer terug. De bijen hoeven dan niet meer de hele wintervoorraad te inverteren en gaan mede daardoor sterker de winter in.