Lamsoor (Limonium vulgare)

[Jelte Pieter Dijkstra]

Vandaag bijna 20 kilometer gewandeld over de kweders en schorren van Schiermonnikoog. Normale mensen mogen hier niet komen. Ik heb een tijdelijke vergunning. Het is een verademing walking through gully's with a lot of mud.
Hier en daar kleurt de Lamsoor al wat paars, maar ik heb er nog geen Schiere bij op gezien. (Wel op bramen op West Schier.) Ik denk dat de bloei nog niet massaal genoeg is om de bijen helemaal naar Oost te lokken.(Uberhaupt vraag ik me af dat die schiere bijen hel;emaal naar oost vliegen)
Nee, ik geniet nu van de Lamsoor honing van de Schiercarnica's die ik elke ochtend op mijn brood smeer!
***
Wie weet trouwens waar het nieuwe bijenstation nu is gesitueerd, zodat ik volgende week eens de boel wat kan inspecteren.

Groeten van J.P., die nog tot volgende week vrijdag op het eiland verblijft en die zijn eigen bijen niet in de gaten kan houden. De linde dracht gaat zo mooi aan mijn bijen voorbij. Scheisse!

[Erik Speksnijder]

Hoi J.P.,

Je bent een een bevoorrecht mens op een bevoorrechte plek.
Ik ben zelf de afgelopen 2 jaar in het voorjaar naar Schier geweest. Ik vind het een magnifiek eiland met vooral 's avonds een ongekende rust.
Voor de lamsoor ben je nog iets te vroeg. Volgende maand maak je wat meer kans. Ik vind zelf lamsoorhoning in zuivere toestand niet zo heel erg lekker, maar verbaas me altijd over de mooie structuur en kleur van deze honing in gekristalliseerde fase.
Als je trouwens nog "lamsoor" gaat eten, denk dan niet dat je lamsoor eet, eigenlijk eet je dan zulte (zee-aster). Deze plant heeft een vergelijkbare bladvorm, vandaar de naamswisseling, en is overigens heerlijk. Ook rauw is het best lekker om, al wandelend over het schor, op te knabbelen (evenals zeekraal).

De nieuwe lokatie van de bijen weet ik niet met zekerheid, maar ik dacht dat dit in de buurt van de begraafplaats moest zijn.

Veel plezier nog en tot horens,


Erik