Huib,
Dat blauwe stuifmeel zou ook van het wilgenroosje geweest kunnen zijn. Ik stond ooit jaren op een plek (Zeyenerveld) met veel braam, vuilboom en wilgenroosje. Als er veel wilgenroosje binnenkwam merkte ik dat ook aan de dunne honing, die nauwelijks kristalliseerde.
R.
****
Gisteren heb ik aan Romee gedacht!
Ik bekeek wat bloemen van het wilgeroosje.
Blauw stuifmeel zag ik niet!
Geel komt dichter bij.
Frans vanTongeren
****
Frans, nu is het wachten tot je een bij op die wilgeroosjes ziet. Onmiskenbaar (grijs)blauw zijn dan de pollen die ze bij zich draagt. Zo ontstaat een raadsel. Hoe kan geelachtig stuifmeel (dat neem ik van je aan), bij elkaar gepropt, toch blauw zijn?
R.
****
In de literatuur wordt beschreven dat imkers in het verleden wel apart naar bossen reisden waar veel wilgeroosje stond en zuivere wilgeroosjes honing wonnen. Heeft iemand daar in het echt van gehoord?
Maarten
****
Ja Maarten,
Ik herinner me een lezing van ons Groningse lid Hamming (1980). Hij had een aanhanger geheel verbouwd tot mobiele bijenstand. Trots liet hij op de verenigingsavond in het cafe dia's zien met grote percelen wilgenroosje. Hij liet ook potjes zien met wilgenroosjeshoning, die niet wilde kristalliseren. Hij werd een beetje geplaagd, omdat hij niet wilde vertellen waar zijn "stekkies" waren.
Van vroeger herinner ik me bovendien grote percelen wilgenroosje op de Lage Vuursche, jouw huidige gebied dus. Tegenover Groot Kievietsdal plukte ik een grote bos, die thuis natuurlijk geheel verwelkt bleek.
In het algemeen moet je zoeken naar bosplekken waar enkele jaren geleden gehakt is. Wilgenroosje hoort bij de kruidengemeenschap die zulke plaatsen graag bezet.
R.
****
Kleur pollen wilgeroosje:
Misschien kan ik enig licht werpen op de discussie over de kleur van de pollen van het wilgeroosje. Er zijn nl. twee soorten wilgeroosje:
"het knikkend Wilgeroosje" (Epilobium of ook Chamaenerion angustifolium); deze woekerende plant komt vooral op kaalslag of in bossen voor; de plant heeft alle eigenschappen die hommels aantrekken en het stuifmeel is blauw- tot donkerblauw.
"het Harig Wilgeroosje" (Epilobium Hirsutum); deze plant is te vinden op een vochtige, moerassige bodem (slootkanten e.d.); viltig blad en harige stengel; hierop vliegen vooral onze bijen en haar stuifmeel is geel tot groenig geel.
hennie oes
Er zijn twee soorten Wilgeroosjes. Ze komen uit het geslacht van de Bastaardwederik. Het Harig Wilgenroosje (Epilobium Hirsutum) Dit Wilgeroosje zie je altijd in natte (moeras-)gebieden langs (grotere) wateren, vijvers en kanalen. Als ik op het PM kanaal vaar ben ik omringd door een paarse bloeimentooi van HW.
Daarentegen is er ook Gewoon Wilgeroosje, Epilobium angustifolium L (nog nooit van Knikkend wilgenroosje gehoord HOE) met een wat elipse bloemtros. Dit Wilgeroosje is veel minder hyrodfiel en groeit liever op kapvlakten of hogere gelegen delen. Het is tevens een stikstofindicator.
Maar vergist u zich niet, want dit Wilgeroosje kan de stikstof opslaan in de wortelstok. De vruchtbaarheid van de grond kan dan al lange tijd zeer slecht zijn. Maar het Gewone Wilgeroosje houdt stand door zuinig om te springen met de schaarse stikstof.
Imkers die denken dat het eerstegenoemde Wilgenroosje een goede dracht zou zijn komen bedrogen uit. (Ik ben het dus niet met je eens Henie)
Beide soorten heb ik in de tuin staan. (Denk nou niet dat ik zo'n wilde tuin bezit) Op het Gewone Wilgeroosje vliegen bijen af en aan. Met'¦'¦'¦.jawel blauwgrijs stuifmeel. Tot 's avonds laat beroven zij de Wilgeroos. Het Harig Wilgeroosje ligt niet zo goed in de markt. Het wordt totaal niet bezocht.
Ik zal nog even een fotootje toevoegen. Voordat Hoe mij voor is.
Dus imkers houdt het in de gaten, voor volgend jaar.
[img]http://www.bijenhouden.nl/beeld/j/