rozen in mijn tuin

[Frans vanTongeren]

Ik woon op schrale zandgrond; daar wil geen cultuurroos groeien!
Romke van der Kaa adviseerde me (via de krant) om in die woestijn de Rosa Rugosa te planten.
Gisteren heb ik daar een (stekelig) bosje van 25 stuks in uitgeplant (4 stuks per vierkante meter).
De bijen zullen er hopelijk ook blij mee zijn!
*
In de GAZET VAN ANTWERPEN stond op 09-12-'02 het volgende bericht:

Titel : Rozenbottels fleuren wintertuin op

Rozenstruiken prijken niet alleen met mooie bloemen, in de herfst en de winter zorgen de kleurige rozenbottels voor warme tinten in de tuin. De vogels varen er wel bij want de bottels leveren extra energie. En ook mensen vinden rozenbottels lekker. Verwerkt tot jam of marmelade of gedroogd als thee zijn ze een bron van vitaminen.
"Persoonlijk hou ik het meest van botanische rozen. Ze zijn inheems en doen het in onze streken ook goed op lastige plaatsen", zegt tuinaannemer en -ontwerper Guy Coertjens. "Ze verdragen moeiteloos droogte maar ook een vrij vochtige omgeving. Botanische rozen zijn sterk en hoeven geen speciale verzorging. Omdat de bloemen enkelvoudig zijn, kunnen insecten ze makkelijker bevruchten en vormen de bottels zich probleemloos." In zijn herfsttuin siert een weelde aan bottels zijn rozenstruiken.
De peervormige bottels van de Rosa Rubiginosa hangen in trosjes. Ook de Rosa Canina heeft schitterende peervormige bottels
De Rosa canina of hondsroos draagt rode, ronde bottels van zo'n twee centimeter doorsnee. "De rijping van oranje naar rood hangt af van de zon en het weer in het algemeen", aldus Guy. "De eglantier of Rosa rubiginosa prijkt met langwerpige rode bottels. De Rosa rugosa staat bekend om haar extra dikke bottels die een doorsnee van drie tot vier centimeter kunnen hebben en waar thee en jam van gemaakt worden. En dan is er nog de Rosa tomentosa of bosroos met prachtige donkerrode bottels. De bloemen van deze botanische rozen zijn enkelvoudig, de kleur varieert van wit over witroze tot roze. Iets gecultiveerd maar toch nog nauw verwant met de botanische roos zijn de Rosa 'Pleine de Grâce' met haar witte bloemen met gele meeldraden en de lichtroze tot wit bloeiende Rosa 'Toby Tristam', een klim- of liaanroos waarvan de ranken jaarlijks drie tot vijf meter kunnen groeien. De bottels van de 'Pleine de Grâce' en de 'Toby Tristam' zijn eerder klein."
Natuurlijke tuin
"Alle botanische rozen horen thuis in een meer natuurlijke tuin", vindt Guy. "De bloemen trekken bijen aan, de bottels vogels. Vogels zorgen overigens door de zaadjes in hun uitwerpselen voor de voortplanting van de rozen. Je kan in principe ook zelf zaaien door de vogels te imiteren. Je maakt de bottels stuk en verspreidt ze tussen teelaarde. Als je op die manier te werk gaat, moet je wel geduld oefenen en je mag geen te overvloedig resultaat verwachten. Botanische rozen zijn bijzonder sterk en ziektevrij, ook al omdat lieveheersbeestjes en oorwormen, de natuurlijke vijanden van luizen, tussen de bladeren onder de rozelaars overwinteren."
Botanische rozen bloeien maar een keer per seizoen met uitzondering van de Rosa rugosa die wel eens een herbloei heeft. Guy: "De bloei van botanische rozen is uitbundig en geurend. Weer met uitzondering van de Rosa rugosa bloeien ze op overjarig hout en mogen dus niet te diep worden ingesnoeid."
"Omdat botanische rozen lang leven en de struiken makkelijk enkele meters hoog kunnen worden, is het de kunst hen min of meer in toom te houden. Dat kan door tijdens de zomer de jonge scheuten tot een derde in te knippen."
Botanische rozen kan je planten van eind oktober tot maart of april. Ze houden van arme, in principe zelfs lastige grond, zoals bosgrond, stenige grond of bermen. Ze hoeven niet extra te worden bemest. Hoe meer zon ze krijgen, hoe meer bloemen en dus ook bottels er komen, maar ze verdragen ook schaduw. Je maakt e

[maartenkleijne]

De rugosa is inderdaad een voortreffelijke roos, Frans, die langdurig bloeit, heerlijk ruikt, en veel hommels en bijen trekt. Bovendien komen er beslist groenlingen op om de zaadjes uit de bottels te peuteren. De dracht is echter vooral pollen want er zit niet veel nectar in.
Je kan ze laten uitgroeien door de oude stengels 5 cm. boven de grond af te knippen, dan komen er volgend voorjaar 3-5 maal zoveel terug uit wortelopslag. Als je hem te lang ongesnoeid laat komen er steeds meer zijtakjes aan de stengels die steeds minder gaan bloeien. Dan is het dus zaak deze dikke 'stammen' genadeloos laag bij de grond af te snoeien.
De andere door jou genoemde wilde rozen bieden wel meer nectar (maar ook minder pollen) Ik kweek zelf een bosroos die hoog in de bomen klimt, trossen witte bloemen maakt en zoemt van de bijen. Elk jaar te stekken in pot of direct in de grond. Ik doe er meestal een stuk of vijf nieuwe. Als je wat wilt maak ik er een paar extra, want het is nu de tijd.

[Frans vanTongeren]

Dag Maarten,
Stek er maar eentje (of twee) extra.
Onlangs heb ik een sierappel, een malus-weet-ik-veel, geplant en daar zou hij dan mooi in kunnen kruipen!
(See you, wellicht ooit)