Ervaring met het inwinteren op Bladrammenashoning

[Jelte Pieter Dijkstra]

De titel bezit ik niet. Helaas. Ik ben dan ook op zoek naar imkers en imkeressen die de titel wel bezitten!

Ik zal eerst proberen aan te geven de waarom van deze vraag. Ik wil graag een drietal redenen noemen.

I
Omdat mijn volken zonder varroabestrijding barstensvol met honing zitten van de Bladrammenas.

II
Ik uit ben op een zo efficiënt mogelijke bedrijfsmethode, waarin zelfredzaamheid, biologisch verantwoord, op een '˜zo natuurlijk mogelijke manier' steeds grote rollen moeten gaan vervullen. Vooral minder kunstmatige ingrepen.

III
Omdat er verscheidene versies te ronde gaan ten aan zien van het wel of niet kunnen inwinteren op Bladrammenashoning.
Eén imker zegt dat het mogelijk is, omdat hij zijn bijen wel eens deels met Bladrammenashoning heeft ingewinterd. Dit waren dan de resten uit bijvoorbeeld de bovenste honingrand van de onderste broedkamer, of slingerresten van de bovenste honingkamer. Verder meldt hij dat in verzegelde raat de bladrammenas honing niet kristaliseert, of in ieder geval als er enige kristalisatie is dat geen problemen oplevert voor de bijen. De bijen verwarmen de honing toch weer door hun lichaamstemperatuur zoveel mogelijk op peil te houden.
De andere (collega)imker is veel extremer en zegt dat ik ze net zo goed af kan zwavelen als ik de Bladrammenashoning laat zitten. De laatste imker baseert zich op de honing van Brassica (waar natuurlijk Bladrammenas ook een soort van is), bijvoorbeeld van Koolzaad, die flink uitkristaliseert en waarop dus niet kan worden ingewinterd. Alom bekend is dat gegeven.

Voordat u het antwoord geeft, wil ik nog wel een bepaald kader aanreiken: het gaat hier niet om een honingrandje Bladrammenashoning, waarbij de rest is aangevuld met vloeibare suiker, maar echt minimaal een broedkamer vol of meer met alleen maar Bladrammenashoning. Een volledige winterraad.
Verder gaat het mij niet om het mechanisme, kristaliseren/niet kristaliseren. Het gaat mij puur en alleen maar om de resultaten. Komen volken de winter door met een rantsoen van Bladrammenashoning??

Zeker in de biologische-en dynamische hoek zal er toch een ergens antwoord verstopt liggen

J.P.





Bijgewerkt door - Jelte Pieter Dijkstra op 02/09/2003 12:57:39

[wilde]

Dag Jelte,
In de biologisch-dynamische hoek zal er altijd enig bezwaar zijn tegen dracht van monocultures. Dat is bij jou praktisch wel het geval heb ik begrepen. Ik vermoed dat bladrammenas snel kristalliseert. In de buurt van mijn erf staat momenteel ook nog 1 ha. of iets meer te bloeien. Dat lijkt mij geen probleem, want er is een mix van van alles en nog wat, ook suikerwater, in de volken.
Ook als het wintervoer voor meer dan 90% uit koolzaad- of bladrammenashoning zou bestaan, zou ik me niet druk maken. De bijen lossen dit soort problemen zelf altijd redelijk op. Ze hebben misschien wat meer water nodig om het op te nemen. In extreem lange koudeperiodes kan dat wat moeilijker. Er is echter ook altijd condensvocht aanwezig. Datzelfde probleem kunnen ze hebben voor het verzorgen van broed in de winterse kou van februari en dat lukt ze ook.

De imker die zegt dat het niet kan en je ze net zo goed kunt afzwavelen om ze uit hun lijden (bladrammenashoning) te verlossen, kan dit alleen maar beweren als hij daar ervaring mee heeft gehad. Ik heb er sterke twijfels over. Ik geloof in de kracht van een bijenvolk om dit soort problemen zelf op te lossen.

Waarom neem je niet de proef op de som? Winter de helft in op 100% bladrammenas en de andere helft op 50% rammenas en 50% suikerwater. Kijk wat het verschil is in het voorjaar.
Het probleem is bij jou complexer omdat je ook niet tegen varroa behandelt, naar ik je begreep. Dat kan ook een doodsoorzaak opleveren en niets met de rammenas te maken hebben. Dan zijn conclusies wel een stuk moeilijker.

Het slingeren van overtollige bladrammenashoning is nu wel moeilijk wellicht. Dat is jammer, want het is een heerlijke aromatische honing, veel beter dan de smakeloze koolzaadhoning.

Groetend, Albert

[Jelte Pieter Dijkstra]

Goedendag Albert,

Schrijvend deed je verslag over het volgende:

In de biologisch-dynamische hoek zal er altijd enig bezwaar zijn tegen dracht van monocultures. Dat is bij jou praktisch wel het geval heb ik begrepen.

Inderdaad is bij mij dat het geval. Ik kom op een later tijdstip uitgebreid terug over de dracht waar een Nederlandse-imker, wel of niet biologisch-dynamisch zich op moet richten.

Je schreef over kristalliserende honing het volgende:

Ik vermoed dat bladrammenas snel kristalliseert. In de buurt van mijn erf staat momenteel ook nog 1 ha. of iets meer te bloeien. Dat lijkt mij geen probleem, want er is een mix van alles en nog wat, ook suikerwater, in de volken.
Ook als het wintervoer voor meer dan 90% uit koolzaad- of bladrammenashoning zou bestaan, zou ik me niet druk maken. De bijen lossen dit soort problemen zelf altijd redelijk op. Ze hebben misschien wat meer water nodig om het op te nemen. In extreem lange koudeperiodes kan dat wat moeilijker. Er is echter ook altijd condensvocht aanwezig. Datzelfde probleem kunnen ze hebben voor het verzorgen van broed in de winterse kou van februari en dat lukt ze ook.

Tevens denk ik dat de natuur het zo ondergaat!


Verder ging je verslagend:

Waarom neem je niet de proef op de som? Winter de helft in op 100% bladrammenas en de andere helft op 50% rammenas en 50% suikerwater. Kijk wat het verschil is in het voorjaar.
Het probleem is bij jou complexer omdat je ook niet tegen varroa behandelt, naar ik je begreep. Dat kan ook een doodsoorzaak opleveren en niets met de rammenas te maken hebben. Dan zijn conclusies wel een stuk moeilijker.

Ook ik stinde natuurlijk om een gedegen wetenschappelijke aanpak van dit probleem. Alhoewel je opzet juist en wetenschappelijk verantwoord is, ga ik het niet op deze manier uitvoeren. Ik offer liever niet volken op, die al enkele seizoenen niet zijn bestreden. (Niet door ze te moeten bestrijden.) Ik moet prioriteiten stellen in mijn onderzoek op bijen gebied.
Inmiddels heb ik van een 6-tal volken de honing afgenomen. Ik heb bij enige volken merendeels de onverzegelde honing laten zitten. En dat gaat om grote hoeveelheden. Mijn schatting gaat uit tot soms wel 50%.
Ik kom dan uit bij de categorie 50/50. Ik heb nu inmiddels bij die volken de voerbakken erop.

Omdat dus niemand naar het lijkt met dit onderwerp de ervaring heeft zal ik zelf als onderzoekertje moeten gaan spelen. Ik zal bij een '˜varroa' volk de verzegelde honing helemaal niet afnemen. Komt dat volk de winter door, dan is het zeker zinvol om het jaar erop, opnieuw volken in te winteren met Bladrammenas honing, dan op een grotere schaal.
Ik ga dit doen door een hoeveelheid geslingerde (onverzegelde)Bladrammenashoning op te lossen (verhouding 1:1) en het aan het uitverkorene volk te geven. De top waarop de bijen de meeste Bladrammenashoning binnen sleepten, ligt al weer enige tijd achter ons. Ik wil nl dat de honing een goede aansluiting met het broednest heeft. Bovendien geef ik de andere volken ook een suikeroplosisng. je kunt anders verwachten dat het volk wat niets krijgt op rooftocht gaat.

De laatste opmerking in je verslag:

Het slingeren van overtollige bladrammenashoning is nu wel moeilijk wellicht. Dat is jammer, want het is een heerlijke aromatische honing, veel beter dan de smakeloze koolzaadhoning.

Waarom moeilijk??
Snel kristalliserende honingen (in de raat). Ik heb er eigenlijk nog nooit problemen mee gekend. Een heldere goudgele aromatische Bladrammenas honing vloeit soepeltjes uit de raat. Per ongelukke beschadiging van een verzegelde raat leiden al gauw tot een aanmerkelijk verlies. De bladrammenas honing loopt gemakkelijk, maar kristalliseert zeer snel in pot.

Een bericht van J.P.D.



Bijgewerkt door - Jelte Pieter Dijkstra op 07/09/2003 14:23:56

Bijgewerkt door - Jelte Pieter Dijkstra op 07/09/2003 14:27:35