Re: Rassentrends bij bijen
Geplaatst: za 01 nov 1997, 21:57
This message was distributed by the mailing list:
vbbn_zoem-L@lifenet.nl
Beste Martin en andere mede(tegen)spelers,
Mijn eerste reaktie van 1 nov. 01.03 uur was een warming-up. Deze gaat aan
het brainstormen vooraf. Hier komt dan mijn globale plan van aanpak.
Wij schijnen ons, op het gebied van rassenkeuze, in een impasse te bevin-
den. Vele imkers (en belangen-groepen) dienen vaak bewust, maar meestal
onbewust, elkaars tegengestelde belangen. Dat komt omdat we steeds maar
weer uitgaan van het begrip RAS en dan graag nog zo zuiver (wat is zuiver?)
mogelijk. De probleemstelling "rassenkeuze' zet ons op het verkeerde been.
Zo houden we de tegenstellingen in leven. Deze polarisatie moeten we nu
eens een keertje doorbreken en ons concentreren op eigenschappen. Eigen-
schappen verkregen door veredeling. De naam, de kleur, de tonglengte, de
cubitaalindex, etc, is ondergeschikt. Vast verervende eigenschappen,
getoetst aan de praktijk, daar moeten we het van hebben.
Het uitgangspunt kan heel goed gevonden worden in onze huidige inheemse
bij, omdat zij een conglomeraat (smeltkroes) is van verwante bloedlijnen.
Door gerichte teeltkeus kun je een vitale, produktieve en zachtaardige bij
kweken. Toch dien je altijd alert te blijven op terugval van minder
gewenste eigenschappen. Zo'n volk moet je opruimen, dus niet overdoen aan
iemand anders.
De basis hiervoor ligt in de onderlinge verwantschap van ons huidig
bijenbestand. Zie hiervoor het volgend, globaal overzichtje.
Inheemse bij = Apis m.m.- + Italiaans-, Carnica- en Buckfastbloed
Carnica = Krainer- + Canicabloed
Buckfast = Krainer- + Engelse/Franse- + Italiaansbloed
Zoek hieruit de G.G.D. en het K.G.V. en het grondpatroon begint zichtbaar
te worden. Dus de rassen niet tegen elkaar uitspelen, maar juist integreren
op basis van onderlinge verwantschap. Dit is natuurlijk lange termijn
techniek. De tegenspelers kunnen nu elkaars medespelers worden. Maak
gebruik van wat ons en de bijen samen bindt en niet van wat ons en de bijen
van elkaar scheidt. Een nieuwe uitdaging is geboren. Momenteel zijn er veel
imkers van diverse disciplines met een enorme know-how. Waarom de krachten
en kennis niet bundelen.
Zelf ben ik op deze manier bezig. Dit gaat natuurlijk veel te langzaam.
Maar het werkt. En als je ook nog eens te maken krijgt met het heterosis
effekt dan is het helemaal >>> bingo. Meestal heb je te weinig volken en ga
je vaak op je gevoel af. Maar "fingerspitzengefuhl' is in deze materie ook
zeer belangrijk (niet dat ik dat heb, hoor!).
Natuurlijk is deze uiteenzetting zeer globaal en dient nog beter te worden
onderbouwd. Ik heb alleen maar de hoofdlijnen (c.q richting van veranderend
denken) willen aangeven.
Graag kritiek/op-ofaanmerkingen/aanvullingen/suggesties/adhesie/etc.
De le B.B.B., Piet Jager
vbbn_zoem-L@lifenet.nl
Beste Martin en andere mede(tegen)spelers,
Mijn eerste reaktie van 1 nov. 01.03 uur was een warming-up. Deze gaat aan
het brainstormen vooraf. Hier komt dan mijn globale plan van aanpak.
Wij schijnen ons, op het gebied van rassenkeuze, in een impasse te bevin-
den. Vele imkers (en belangen-groepen) dienen vaak bewust, maar meestal
onbewust, elkaars tegengestelde belangen. Dat komt omdat we steeds maar
weer uitgaan van het begrip RAS en dan graag nog zo zuiver (wat is zuiver?)
mogelijk. De probleemstelling "rassenkeuze' zet ons op het verkeerde been.
Zo houden we de tegenstellingen in leven. Deze polarisatie moeten we nu
eens een keertje doorbreken en ons concentreren op eigenschappen. Eigen-
schappen verkregen door veredeling. De naam, de kleur, de tonglengte, de
cubitaalindex, etc, is ondergeschikt. Vast verervende eigenschappen,
getoetst aan de praktijk, daar moeten we het van hebben.
Het uitgangspunt kan heel goed gevonden worden in onze huidige inheemse
bij, omdat zij een conglomeraat (smeltkroes) is van verwante bloedlijnen.
Door gerichte teeltkeus kun je een vitale, produktieve en zachtaardige bij
kweken. Toch dien je altijd alert te blijven op terugval van minder
gewenste eigenschappen. Zo'n volk moet je opruimen, dus niet overdoen aan
iemand anders.
De basis hiervoor ligt in de onderlinge verwantschap van ons huidig
bijenbestand. Zie hiervoor het volgend, globaal overzichtje.
Inheemse bij = Apis m.m.- + Italiaans-, Carnica- en Buckfastbloed
Carnica = Krainer- + Canicabloed
Buckfast = Krainer- + Engelse/Franse- + Italiaansbloed
Zoek hieruit de G.G.D. en het K.G.V. en het grondpatroon begint zichtbaar
te worden. Dus de rassen niet tegen elkaar uitspelen, maar juist integreren
op basis van onderlinge verwantschap. Dit is natuurlijk lange termijn
techniek. De tegenspelers kunnen nu elkaars medespelers worden. Maak
gebruik van wat ons en de bijen samen bindt en niet van wat ons en de bijen
van elkaar scheidt. Een nieuwe uitdaging is geboren. Momenteel zijn er veel
imkers van diverse disciplines met een enorme know-how. Waarom de krachten
en kennis niet bundelen.
Zelf ben ik op deze manier bezig. Dit gaat natuurlijk veel te langzaam.
Maar het werkt. En als je ook nog eens te maken krijgt met het heterosis
effekt dan is het helemaal >>> bingo. Meestal heb je te weinig volken en ga
je vaak op je gevoel af. Maar "fingerspitzengefuhl' is in deze materie ook
zeer belangrijk (niet dat ik dat heb, hoor!).
Natuurlijk is deze uiteenzetting zeer globaal en dient nog beter te worden
onderbouwd. Ik heb alleen maar de hoofdlijnen (c.q richting van veranderend
denken) willen aangeven.
Graag kritiek/op-ofaanmerkingen/aanvullingen/suggesties/adhesie/etc.
De le B.B.B., Piet Jager