Bijenhouden.nl

weet niet of zoiets werkt,
ten slotte het breedste punt van de bij is de torax, maar de varoa's zitten grotendeels tussen de platen van het achterlijf.
En het achterlijf heeft geen vaste diameter, maar is flexibel en kan dus ingedrukt worden.
waardoor de varoas er niet door worden afgeschraapt, ( is tenslotte de meganiek van de luizenkam)

Vriendelijke groet
Semar(Dominique)

semar schreef:weet niet of zoiets werkt,
ten slotte het breedste punt van de bij is de torax, maar de varoa's zitten grotendeels tussen de platen van het achterlijf.
En het achterlijf heeft geen vaste diameter, maar is flexibel en kan dus ingedrukt worden.
waardoor de varoas er niet door worden afgeschraapt, ( is tenslotte de meganiek van de luizenkam)

Vriendelijke groet
Semar(Dominique)

Werkt niet als een kam. Elke bij die langskomt krijgt een beetje bestrijdingsmiddel mee.

ad staals

Dan lijken mij die plastic strips van de 'varroa-gate' veel erger dan dat beetje mierenzuur.
Aan die plastic strips gaan de bijen onvermijdelijk knagen en dat plastic knaagsel kan dan maar zo weer terecht komen in honing.

Het schijnt dat microdeeltjes plastic al standaard in alle honing terug te vinden zijn.
Er zijn ook onderzoeken waaruit naar voren komt dat microdeeltjes plastic waarschijnlijk tot de grootste millieuramp aller tijden zullen leiden.

En inderdaad, als de bijen geen of weinig pollen naar het nest kunnen brengen krijgen de bijen een groot voedselprobleem.

Van jouw waarschuwing voor plastic ben ik geschrokken, FrancA.
Al eerder is gesproken over nano- en pikopartikels in honing, maar nu pas ga ik
twijfelen over het gebruik van plastic 'kleedjes' op de raten. De bijen bijten ze
momenteel stuk. De volken zijn deze zomer veel sterker dan normaal; ze puilen
de kasten uit. Drukken de kleedjes omhoog om te kunnen bouwen
en ze knagen gaten er in, om er boven een hangplek te vinden als ze
beneden niet kunnen uithangen. Ik kom kastmateriaal te kort.

De enorme ontwikkeling van de volken schrijf ik toe aan de lage Varroadruk.
Ik tref tot nu toe geen Varroa's aan op de bodemla;
'k vind maar 'n enkele Varroa in darrenbroed en vind geen bijen met
misvormde vleugels, enz. 'k Heb nog geen bestrijding toegepast.
Ik vraag me soms af "Waar zijn de Varroa's gebleven ?"
Spelen de 4 korte hittegolven 'n rol of de dichtheid waarmee de bijen op elkaar zitten
door ruimtegebrek ten gevolge van de grotere bijen-aanwas en honingberging ?
Mogen we de bestrijding van Varroa daarbij aanpassen of moeten we te werk gaan
als 'n boer zonder land maar aan ongewenste beestjes wel evenveel 't land ? Zjef