Bijenhouden.nl

Het heeft niets te maken met het ras maar wat de imker doet.

Dat is zeker niet waar. Met buckfast ligt het risico op roven veel hoger. Trouwens met veel volken ook. En ja de imker kan roverij in de hand werken.

Hallo Jelte, berust jouw beeld van Buckfastgedrag op ervaring en|of geschriften
van andere imkers met een substantieel aantal volken en\of wetenschappelijke
bronnen uit binnen- en buitenland ? Kun je wat auteurs noemen ?
Ik voel me haast verplicht ook meer tijd te gaan besteden aan robberygedrag naast het
tijdrovende zoeken en gissen naar de functies van washboarding gedrag. Zjef

Het roofgedrag bij buckfast is hoger omdat ze sneller zijn in het vinden van mogelijk voedsel. Dat heb ik persoonlijk ondervonden. Bij het afnemen van de honing in juli als er weinig meer te halen valt ondervind je dat. Na het afnemen van de honing van enkele kasten moest ik telkens stoppen omdat de bijenhal vergeven was van de bijen en ze en masse in de honingzolders vielen die ik probeerde bijenvrij te maken.
Het verschil tussen Buckfast en Carnica was hier opmerkelijk.

bee-tree schreef:Hallo Jelte, berust jouw beeld van Buckfastgedrag op ervaring en|of geschriften
van andere imkers

Dat is onder de imkers al zeker 25 jaar een bekend gegeven . Vandaar dat ik ook blij ben dat deze niet meer in mijn omgeving voorkomen .

Hallo Jelte, berust jouw beeld van Buckfastgedrag op ervaring en|of geschriften
van andere imkers met een substantieel aantal volken en\of wetenschappelijke
bronnen uit binnen- en buitenland ? Kun je wat auteurs noemen ?
Ik voel me haast verplicht ook meer tijd te gaan besteden aan robberygedrag naast het
tijdrovende zoeken en gissen naar de functies van washboarding gedrag. Zjef

Ik heb zelf meerdere jaren buckfast gehad en verschillende lijnen. Steeds dezelfde ervaring. Het worden enorme volken en zeer goede honinghalers, maar erg roofzuchtig.

Dat Buckfast sneller daar is waar wat te halen valt noem ik geen slechte eigenschap.
En ik heb ook de indruk dat ze wel erg snel versterking kunnen regelen, ook geen slechte eigenschap.

De imker is de trigger tot roverij.

Als er eenmaal roverij is is het moeilijk te stoppen.
Soms helpt het om volken te verplaatsen naar andere standen.

Als de imker vanaf het begin van de lente met z'n poten van de volken afblijft is er geen roverij.
Zeker niet als je de vlieggaten aanpast.

Zodra de imker bezig is geweest komt het pas op gang, maar hij kan voorzorgen nemen:

Als er voldoende dracht is is er niets aan de hand maar logisch dat ze op zoek zijn als er verder niets te halen valt.

Om de honing af te nemen kan je uitlaten plaatsen i.p.v. de ramen af te vegen.
Werk heel vroeg in de bijen of heel laat.
Als er weinig dracht is, kan je beter niet in de volken werken, dan werk ik met twee vochtige handdoeken met maar 2 raten open.
Als ik een bak wegzet komt hij op een andere lege bak die dicht is van onderen en over de bak komt een vochtige handdoek.
Werk zo dat er niets achter blijft, een stukje raat met wat honing kan al ellende geven,een soort razernij, ik heb een emmer met een handdoek erop.

En soms moet je beslissen, kijken of het morgen vroeg wat beter gaat.

Roverij is dat de volken bij elkaar op bezoek gaan en dat wordt uitgelokt door ons imkers die nu eenmaal volken op een rijtje zetten voor ons gemak en dan is het logisch dat bij weinig dracht er problemen ontstaan.
In de natuur zijn bijen niet zo dicht bij elkaar.

Dirk.

Roverij is dat de volken bij elkaar op bezoek gaan en dat wordt uitgelokt door ons imkers die nu eenmaal volken op een rijtje zetten voor ons gemak en dan is het logisch dat bij weinig dracht er problemen ontstaan.
In de natuur zijn bijen niet zo dicht bij elkaar.

Dat is zeker zo! Daar ben ik het mee eens. Het is een onnatuurlijke situatie die op standen voorkomt (zoveel volken op een stand). Bovendien is het na de linde bijna onontkoombaar dat er roverij ontstaat. Daarbij moet je dan wel in de volken, vanwege honing afnemen en varroabestrijding.
Ik heb hopelijk over een tijd de beschikking over meer grond en dan ga ik mijn bijen meer in groepjes zetten en uit elkaar. Bijv. 5 bij elkaar en dan even verderop weer 5 ofzo.

Roverij wordt altijd veroorzaakt door onachtzame imkers en zeker niet door de bijen. Ik ken diverse grote verenigingsbijenstanden, waar Buckfast-, Carnica en bastaardbijenvolken door elkaar staan. Zo lang de imkers niet onachtzaam knoeien met suikerwater of honing is er niets aan de hand.
Volken, die verzwakt zijn en/of moerloos zijn, vallen vaak ten prooi aan roverij, omdat de vliegopeningen te groot zijn en de imkers verzuimen de vliegopeningen te verkleinen. Op mijn eigen thuisstand staan in de zomer 10 sterke productievolken met volledig geopende vliegopeningen, daarnaast vele apidea's en miniplussen toch geen vuiltje aan de lucht, ook in de nazomer niet. Soms ontstaat er wel roverij in en rondom de zonnewassmelter, maar dat is ook mijn eigen schuld.
Dat het ene bijenras een betere speurzin heeft dan het andere (voor zover dit al waar is), kunnen we toch dat ras of de bijen niet aanrekenen? Er wordt al vele jaren, zowel bij de Carnica's als bij de Buckfastbij geselecteerd op haaldrift. Haaldrift wordt gestimuleerd door speurbijen, die thuis al dansend hun ervaringen thuis komen brengen

Er is uitgebreid praktijkonderzoek geweest naar de verschillen tussen bijenrassen (zie Volksentwicklung bei der Honigbiene door Anton Imdorf, Kaspar Ruoff en Peter Fluri. Ook de gebroeders Ruttner (zie AdIZ 10 417-421) hebben uitgebreid onderzoek gedaan naar de rasspecifieke eigenschappen van Buckfast (B) en Carnicavolken (C). Hierbij is gekeken naar de broedontwikkeling (en dus grootte) van de verschillende rassen op verschillende locaties. De verschillen op dezelfde bijenstanden tussen B en C waren nauwelijks van invloed, echter de verschillen tussen de verschillende locaties was enorm.
Hieruit blijkt dat de omgeving van de bijenstand en de flora meer bepalend is dan de raskeuze.

Overigens wordt honingopbrengst binnen het AGT als selectie eigenschap gebruikt en niet het aantal bijen per volk.

szx2js schreef:Er is uitgebreid praktijkonderzoek geweest naar de verschillen tussen bijenrassen (zie Volksentwicklung bei der Honigbiene door Anton Imdorf, Kaspar Ruoff en Peter Fluri. Ook de gebroeders Ruttner (zie AdIZ 10 417-421) hebben uitgebreid onderzoek gedaan naar de rasspecifieke eigenschappen van Buckfast (B) en Carnicavolken (C). Hierbij is gekeken naar de broedontwikkeling (en dus [volk] grootte) van de verschillende rassen op verschillende locaties. De verschillen op dezelfde bijenstanden tussen B en C waren nauwelijks van invloed[ aanwezig ? ], echter de verschillen [in volksterkte ?)
op de verschillende[ andere ?] locaties waren enorm [ ten opzichte van de eerste locatie
of tussen B en C ?]
Hieruit blijkt dat de omgeving van de bijenstand en de flora meer bepalend is dan de raskeuze.


Overigens wordt honingopbrengst binnen het AGT als selectie eigenschap gebruikt en niet het aantal bijen per volk.

Bedankt voor de namen van de onderzoekers.
Zo kan ik hun werk opzoeken. Vraag 1. Volkssterkte en honingopbrengst zijn toch congruent ?
Het is gemakkelijker en sneller meetresultaten te boeken door te wegen
en dus, zonder de volken te veel te storen. Daarom wogen ze de honing m.i.
Vraag 2 : Hebben de onderzoekers ook gekeken naar de samenstelling en\of
herkomst van de honing ? (i.v.m. faire winning )
Misschien vind ik 'n antwoord op internet. Zjef
P.S. Achteraf ontdekte ik dat jouw tekst op meer manieren uitgelegd kan worden.
Daarom heb ik wat vraagjes tussen haakjes gezet.