Re: Mijn manier van imkeren.
Geplaatst: ma 27 aug 2001, 15:53
(27-08-'01)
Van een imker hoorde ik dat de biekes goed vliegen op de hei.
Dus belde ik Wim op en vroeg hem of hij dat wilde zien.
Dat wilde hij en er bovendien nog twee volken (Hijink-bijen) bijplaatsen.
De Hyundai stoomde op en we laadden zijn volken in.
Daar begon het gedonder al. Bijen ontsnapten door een gaatje bij de
vliegplank, vonden geen Nieuw-Zeelandse kiwi's en werden behoorlijk boos.
Wim werd flink gestoken, want hij probeerde de ligustica's terug te sturen
terwijl ik mijn kap uit de auto graaide.
Wim zweette ervan. Hij gaat dan behoorlijk scherp ruiken en daar zijn de
honingmaaksters niet dol op.
Plakband voorkwam verdere uitstroom en de reis kon beginnen.
De heide bloeide volop. Bijen vlogen vredig rond. De zon scheen en op een
heuvel overzag ik het terrein. Onafzienbare jonge heide en hier en daar
drinkpoelen. De lucht was blauw en aan de einder hingen wolken boven de
horizon.
Nu moest het gebeuren. We zetten de volken op twee balken en maakten ze nog
niet open. Bijen houden niet van reizen.
De spanning nam toe. Hoeveel honing zou er al zijn opgeslagen na 16 dagen
bivakkeren op de paarse vlakte?
In de honingkamer had ik vijf ramen hangen voor raathoning en vijf raampjes
(oude) voor slingerhoning.
De ramen voor raathoning waren geheel uitgebouwd en het verzegelen werd al
ingezet.
Dat is echt prachtig. Hele fijne raat met sneeuwwitte zegeltjes. Ik heb wat
braamraat opgesnoept.
Wim kon ook tevreden zijn en C. iets minder. Volken moeten blaken van levenslust, anders hebben ze er geen zin in.
We dronken koffie en hapten krentenbrood.
Daarna zetten we de vliegplanken open en de bijen begonnen zich te
oriënteren.
Over een week komen we terug, hopen volle ramen mee te nemen en er lege
in te hangen.
Ik startte de motor en trok op. In de spiegel zag ik wat wits, sierlijk
bewegen. Het zou http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=217
toch niet zijn!
Door een ruk aan het stuur te geven, kon ik een stronk ontwijken.
'Wat dut oe noe. Bin ie dronken of zo?', riep Wim.
"Ik dacht dat ik haar zag", riep ik uit.
'Wie dacht je dat je zag?', vroeg Wim.
'Ach, laat maar zitten, zei ik hem, 'en als je het weten wil? Forumers kunnen daar een verhaal over vertellen.'
(wordt vervolgd)
Van een imker hoorde ik dat de biekes goed vliegen op de hei.
Dus belde ik Wim op en vroeg hem of hij dat wilde zien.
Dat wilde hij en er bovendien nog twee volken (Hijink-bijen) bijplaatsen.
De Hyundai stoomde op en we laadden zijn volken in.
Daar begon het gedonder al. Bijen ontsnapten door een gaatje bij de
vliegplank, vonden geen Nieuw-Zeelandse kiwi's en werden behoorlijk boos.
Wim werd flink gestoken, want hij probeerde de ligustica's terug te sturen
terwijl ik mijn kap uit de auto graaide.
Wim zweette ervan. Hij gaat dan behoorlijk scherp ruiken en daar zijn de
honingmaaksters niet dol op.
Plakband voorkwam verdere uitstroom en de reis kon beginnen.
De heide bloeide volop. Bijen vlogen vredig rond. De zon scheen en op een
heuvel overzag ik het terrein. Onafzienbare jonge heide en hier en daar
drinkpoelen. De lucht was blauw en aan de einder hingen wolken boven de
horizon.
Nu moest het gebeuren. We zetten de volken op twee balken en maakten ze nog
niet open. Bijen houden niet van reizen.
De spanning nam toe. Hoeveel honing zou er al zijn opgeslagen na 16 dagen
bivakkeren op de paarse vlakte?
In de honingkamer had ik vijf ramen hangen voor raathoning en vijf raampjes
(oude) voor slingerhoning.
De ramen voor raathoning waren geheel uitgebouwd en het verzegelen werd al
ingezet.
Dat is echt prachtig. Hele fijne raat met sneeuwwitte zegeltjes. Ik heb wat
braamraat opgesnoept.
Wim kon ook tevreden zijn en C. iets minder. Volken moeten blaken van levenslust, anders hebben ze er geen zin in.
We dronken koffie en hapten krentenbrood.
Daarna zetten we de vliegplanken open en de bijen begonnen zich te
oriënteren.
Over een week komen we terug, hopen volle ramen mee te nemen en er lege
in te hangen.
Ik startte de motor en trok op. In de spiegel zag ik wat wits, sierlijk
bewegen. Het zou http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=217
toch niet zijn!
Door een ruk aan het stuur te geven, kon ik een stronk ontwijken.
'Wat dut oe noe. Bin ie dronken of zo?', riep Wim.
"Ik dacht dat ik haar zag", riep ik uit.
'Wie dacht je dat je zag?', vroeg Wim.
'Ach, laat maar zitten, zei ik hem, 'en als je het weten wil? Forumers kunnen daar een verhaal over vertellen.'
(wordt vervolgd)