Bijenhouden.nl

Prima Franschman,
Dan ben ik het weer (bijna) helemaal met je eens. Ik geloof alleen niet zo dat exoten kunnen helpen.
Ik ben verder toch optimistisch over de mogelijkheden om (in de toekomst) met de varroa te leven zonder bestrijding.
Er zijn inmiddels op verschillende plaatsen op de wereld bijenvolken bekend die leven met varroa zonder bestrijding. De bekende publicaties over Gotland (zweden), Arnot forest (VS) en in Frankrijk (le Mans en Avignon). Je hebt zelf al eens geschreven over een wild volk in een standbeeld, ik meen ergens in de Lot. Ik heb in een straal van ca 10 km rond mijn huis in het noordoosten van de Dordogne ca 15 "wilde" volken in schoorstenen, holle bomen, etc gevonden die daar al jaren zitten zonder varroa behandeling.
Eind juni 2011 heb ik een zwerm afkomstig uit een "wild" volk uit een holle boom in een kast gedaan en tot op heden niet behandeld tegen varroa. Dit volk heeft de winter overleefd en doet het tot nu toe goed. De honingopbrengst van dit volk is in lijn met de andere volken op deze locatie die ik wel augustus 2011 heb behandeld (met Apivar).
Eind mei heb ik een tweede zwerm afkomstig uit een "wild" volk, ditmaal afkomstig uit een schoorsteen, waar het 'wilde' volk al vanaf 2004 of 2005 zit, in een kast gedaan. Ook dit volk heb ik nog niet tegen varroa behandeld. Dit volk heeft nu inmiddels twee bakken van een Warre kast volgebouwd (latten), gisteren heb ik er een honingkamer opgezet met gedeeltelijk uitgebouwde ramen.

Jos

volgens mij kun je de aziatische honingbij en de europese (die wereldwijd wordt gebruikt voor de comerciele bijenteelt) niet met elkaar kruisen.
anders was dat al gebeurd in delen van de wereld waar deze naast elkaar worden gehouden?

het antwoord zit inderdaad in de genen.
in de natuur zou de europese hiningbij zich aanpassen maar dat kan heel lang duuren en het kan betekenen het (tijdelijk) verdwijnen van de europese honingbij in verschillende gebieden, waarna dan een herpopulatie kan/zal plaatsvinden vanuit de dan (inmiddels tolerante stammen).
Ik heb al te lang bijen voor om ze te willen missen in die tussentijd, en in die tussentijd wil ik ook appels eten.
dat is nu eenmaal de prijs die we betalen voor globalisatie, er zijn bijna geen geisoleerde stammen bijen meer die de tijd krijgen om de resistentie op te bouwen. net zo goed als een pandemie niet meer te voorkomen is.


Vriendelijke groet
Semar(Dominique)

Franschman schreef:Hier wil ik een kanttekening bij maken: Ofschoon wordt beweerd dat Canadese bijen oorspronkelijk uit Europa afkomstig zijn, iets dat ik best wil aannemen, toont de historie aan dat de gecontroleerde import van een 'exoot' juist het eigen ras of soort kan redden.

"In het verleden behaalde resultaten..."
- het is niet zo moeilijk om een tegenvoorbeeld te bedenken van een introductie van een exoot die de eigen populatie om zeep heeft geholpen (denk aan europese rivierkreeft, bijna uitgestorven door de introductie van de amerikaanse). Het imkerbelang is misschien niet primair in het behoud van rassen, maar op de lange termijn kan dat wel belangrijk blijken. Hoe dan ook is de biologie zo complex dat niemand van de tevoren goed kan voorspellen wat er gaat gebeuren als je een exoot introduceert. Ik denk dat je een 'oeps' moment ten alle tijde wilt voorkomen.

Het zuiden van de VS en stukken Zuid Amerika zitten vol met een varroatolerante bij. Ook dichter in de buurt hebben we tolerantere geisoleerde populaties. Maar zowel de killerbees als toleranten hier zijn best wel anders qua eigenschappen dan dat we (inmiddels na 50+ jaar van import en selectie) gewend zijn. Kleine volken, lange directe broedstops in slechte omstandigheden, bij goede omstandigheden flink zwermen, vaak nerveus gedrag als van de raten rennen/lekken en een aardige steeklust.

Er is een experimentele populatie van een Amerikaanse universiteit en die heeft een eigenschap waardoor mijten zich minder goed voortplanten.

Het grote obstakel voor een tolerante bij is de bestrijding door imkers die niet tolerante bijen in leven houdt en dat er voor selectie op ziektebestendigheid een andere dynamiek (bedrijfsmethode) speelt, waarbij je een grotere sterfte incalculeert en je volken zo veel mogelijk vermeerdert. De meeste imkers willen graag een bepaald aantal volken en niet in de zomer van 5 naar 15 waarvan er dan weer 8 dood gaan.

Lennard