Zonet om twee uur , sloeg ik me voor de kop, toen ik bij de kasten arriveerde.
De bijen joegen me de schrik op het lijf.
Het was een drukte van belang terwijl de thermometer maar 5 graden boven nul aanwees.
Als een hazewind bediende ik ze en toen met lege flessen terug naar huis.
Wat er aan de hand is, vertel ik straks. Ik moet nu snel met nieuwe warme drank
naar ze toe. Gelukkig zijn er maar 5 bijen onderkoeld geraakt. Die zitten nu
bij de warme kachel op te knappen. Zj.
Het is nu kwart voor vier. De thermometer bij de kasten wees +7 aan in de schaduw
om kwart over 3.
Zo nu en dan is de zon doorgebroken. De lucht vlak vóór de kasten en in de luwten,
waar zich de bijen nog steeds laven aan de EERSTE levensbehoefte, is iets minder koel.
De warmte van het infrarode licht, dat tijdens het overdrijven van bewolking door de
wolken heen dringt, helpt mee om de haalsters actief te houden, dicht bij de kasten
waar de waterpijpen, sorry, de waterschalen staan met mos dat boven het water
uit steekt. Het is waterleidingwater dat in een 'ongewoon schoon' waterwingebied in Westerwolde gewonnen wordt. Aan regenwater dat het dak van schuur en huis 'schoon'
gespoeld heeft en in de regentonnen verzameld is, geef ik niet de voorkeur.
Iedereen begrijpt wel waarom.
Voor het ophalen van stuifmeel is het vandaag te koel, net als gister.
Op de dag ervóór, die heuglijke woensdag 27 februari 2019 werd het hier 18 à 20 graden.
Nu moet ik weer onderbreken om de 10 kroegen weer te vullen, zodat
de bijen DAAR OP KUNNEN VLIEGEN, indachtig de titel van het topic
"Waar vliegen de bijen op"

Zj.
Ik had de aanslag op de gasreserves in de Groninger, en de geplande in de Drentse bodem,
kunnen vermijden, als ik om kwart over 4 vanmiddag even gekeken had,
hoe het met de vlucht op water gesteld was.
Toen ik namelijk met 7 liter verwarmd leidingwater arriveerde bij de kroegen,
bleken die nagenoeg verlaten te zijn door de aquaferra's, dus de waterdraagsters ;
de luchttemperatuur was namelijk naar 4 graden Celsius gezakt. Zj.
