Bijenhouden.nl

Ik zou geen exoten invoeren. Je weet uiteindelijk niet wat dat voor effect heeft op de lokale flora en fauna. Ook al lijkt het onschuldig, sommige effekten zij nu eenmaal niet te voorspellen.

Hans, je bedoelt : geen nieuwe exoten invoeren; we hebben er al genoeg die ons last bezorgen.
Denk aan Waterpest, Bospest(Amerikaanse Vogelkers} , Klein kruiskruid, Muskusrat, Varroa.
Maar van een aatal hebben we geen last, we beschermen ze zelfs. Wat dacht je van de Stinzenflora
en de bloembollen en vele andere siergewassen? De rijke bovenlaag en de windhandel bracht ze mee naar ons landje.
Mag dan 'n enkele vermeend lastige, die al dik 100 jaar in Nederland is ingeburgerd, hier blijven ? Ik doel op
Impatiens glandulifera ofwel Reuzebalsemien.
Misschien leent ze zich om op akkers te kweken als een NIEUWE SOORT GROENTE. (zie mijn volgende bijdrage over 'n uur).
In dat geval mag ze van mij
geweerd worden uit slootkanten en meeroevers volgens het compensatieprincipe of 'vervangende dienstplicht" Zj.

P.S. Onze graansoorten en aardappels en mais en bieten en ga zo maar door, zijn óók exoten, maar wel
van heel lang geleden uit het gebied van de Kaspische Zee en uit Zuid-Amerika. Ze hebben weliswaar voor fraaie
en minder fraaie begeleidende akkerkruiden gezorgd, maar die hebben we verdreven. Natuurbeherende instanties
doen moeite om ze hier en daar weer terug te krijgen of te herintroduceren, zoals de Roggelelie ofwel Oranjelelie,
die vooral in roggevelden vóór 1945 tesamen met Rogge opgroeide. Akkerkruiden weg, het Patrijs weg.

Balsemienen zijn pioniersplanten die weinig concurrentiekracht hebben. Uit ervaring kan ik wat tuinplanten opnoemen waarvan je niet zou denken dat de opschietende balsemienen kunnen verdringen maar toch is het zo: lelietje-van-dalen, ereprijs, hondsdraf, dovenetel, andoorn en nog tal van ander bodembedekkers. Daarom zijn er maar weinig plekken in de natuur waar de balsemienen het op den duur kunnen volhouden.
Soms komen ze massaal en schijnbaar onoverwinnelijk voor, meestal langs het water. Dat komt omdat er langs waterkanten vaak door intensief grazen, maaien en sloten niks anders groeit dan gras en brandnetel, allebei diep-wortelende gewassen waartussen de oppervlakkig kiemende balsemienen het prima doen bij gebrek aan competitie. Als je langs dezelfde waterkant de natuurlijke waterkant-planten terugbrengt is het snel afgelopen met de balsemienen, denk aan: watermunt, valeriaan, koninginnen-kruid, moerasandoorn, harig wilgenroosje, etc., etc. ls deze planten er zijn eis er nog plaats voor hoer en daar een enkele balsemien.

Stel je hebt een waterkant van 1 KM lang met en strook van 2 meter breed balsemienen erlangs. Je wilt die balsemienen terugdringen. In het najaar snijd je een bos met 20 stengels koninginnen-kruid. Merk op dat de zaadpluizen bovenaan vrij stevig vast zitten. Loop met die bos van 20 stengels lang de route en sla om de vijf meter met de zaadpluizen tussen de balsemienen op de grond. Aan het einde van de route zit er nog steeds zaad aan je stengels en beslis je waar die die wilt neergooien. In het voorjaar komen er duizenden plantjes leverkruid op die zich met moeite handhaven tussen al die balsemienen. Het tweede jaar begint het koninginnen-kruid de balsemienen terug te dringen. En na vijf jaar is het koninginnen-kruid zwaar in de meerderheid. Als je dan zo slim was ervoor te zorgen dat intussen ook alle andere waterkant-planten zijn weergekeerd is de hoeveelheid dracht alleen maar toegenomen en zijn de balsemienen voor 95% verdwenen.

Nog een voorbeeld: als je ergens watermunt weet is het een koud kunstje 50 stekjes te halen en die om de 20 meter te planten, ze groeien minstens een meter per jaar alle kanten op, dus vijf jaar later kunnen een paar honingkamers munthonig geslingerd worden. Die vijftig stekjes zijn er dan intussen 5 miljoen geworden.

Hier spreekt een ervaringsdeskundige. Word het niet eens tijd je candidaat te stellen voor het Waterschap, Maarten.
Jij bent in staat de ongerustheid grotendeels weg te nemen.
Ik kan ook plekken aanwijzen waar Reuzebalsemien weg geconcurreerd is, zelfs binnen 2 jaar.
Ik ga jouw adviezen en opvattingen overschrijven om paraat te hebben als we met instanties praten over het beheer
van watergangen, wegbermen, oevers, enz.

Nu wil ik het hebben over een ander facet van Reuzebalsemien. Valt het jullie op dat de planten er zo gaaf uit zien.
Ik constateer in geen enkel jaar dat aan de plant gevreten wordt. Er zijn geen vraatsporen te zien van slakken
en reeën die op ons erf voorkomen. Tot nu toe heb ik op slechts één van de duizenden planten stengelluizen in de top gezien.
Er hoeven dus geen gewasbeschermingsmiddelen gebruikt te worden. En ook geen kunstmest. De plant is met weinig tevreden.
Alleen water heeft ze veel nodig. Dat planteneters haar links laten liggen, is mij 'n raadsel. Zou soms voor dieren hetzelfde
gezegde gelden als wat voor de mens geldt ? "Wat de mens niet kent, lust hij niet ".

Toen ik afgelopen morgen tussen de balsemienen liep, kreeg ik zin in soep. De jonge bladeren van balsemien zien er frisgroen en mals uit, net als die van Daslook dat we in het voorjaar in rauwkost en soep mengen. Ik durfde de proef te doen. Het eerste blad smaakte
naar noten. Een tweede blad ging er ook gemakkelijk in. Het derde was grover en gaf een licht branderig gevoel aan de tong,
Het was een ouder blad. Zaden heb ik niet rauw kunnen proeven, die zijn nog in ontwikkeling.
Afgelopen middag ben ik even gaan Googelen. Mijn trefwoorden waren : Impatiens glandulifera, edible, consumation.
Het was meteen raak. Ik vond 3 sites. De derde beveel ik jullie aan. Er zijn 13 smakelijke foto's te zien van Chris van Holland uit
Wholand, die in 13 stappen laat zien hoe je met de zaden Balsamcurry kunt maken naar het voorbeeld van de bevolking
in de Himalaya van India. Al eeuwenlang worden daar hete currygerechten gegeten met vlees of vis en rijst en als groente
de zaden van balsemien; vandaar de naam Balsamcurry. De jonge blaadjes worden rauw gegeten.
Misschien kan de Landbouwuniversiteit of het Louis Bolk Instituut of een proefboerderij 'n proefveld aanleggen en de oogstwijze
ontwikkelen. Misschien kunnen wij als proef de zaden gaan oogsten en het maken van Balsamcurry propageren.
Zo kunnen we ongewenste verspreiding van springbalsemien enigszins tegenwerken. Zjef

P.S. Niet alleen bijen hebben biodiversiteit aan voedselplanten nodig voor hun gezondheid en een lang leven,
maar ook andere dieren en de mens. Impatiens glandulifera kan een bijdrage leveren aan voedselvariatie.

Bee-tree

Ik blijf ervan overtuigd dat het beter is moesten de waterkanten terug vol staan met een mengeling aan inheemse oeverplanten - zoals Maarten ze opnoemt - dan met een monocultuur van Reuzebalsemien. Biodiversiteit doet immers leven zei je niet?

Aan de andere kant blijft het een goede drachtplant en vind ik het een goed idee dat je op zoek gaat naar functionele redenen om de reuzebalsemien toch maar te houden. Je voorstel om ze te gaan telen als groente kan in zekere zin wel op mijn animo rekenen, op 1 voorwaarde althans: het zaad dat de voedselproductie-reuzebalsemienen opbrengen moet wel onkiembaar zijn. Dat is een fijne klus voor bijvoorbeeld een universiteitsafdeling biotechnologie. Waarom vind ik dat dat een vereiste moet zijn? Wel, omdat men zo kan garanderen dat er geen reuzenbalsemienen van de plantages ontsnappen naar de 'wilde' natuur waar ze inheemse organismen schaden. De zaadleveranciers hebben met die eigenschap dan weer het voordeel dat ze zeker mogen zijn dat telers jaarlijks nieuw zaad zullen moeten aankopen in plaats van zelfgeoogst zaad te gebruiken.

Groeten,
Dylan

+Imker vrienden.

Ik heb nog eens nagedacht over die Reuzebalsemien. Ik heb eerst de latijnse naam gevonden op imkepedia. Toen was het makkelijk de engelse naam te vinden. Het blijkt dat die mooie balsemien ook in Canada niet graag gezien wordt!
Het wordt hier beschouwt als een" Nuisance"onkruid. Een lastig of vervelend onkruid.

Misschien toch maar afzien van het zaaien!

Groeten uit Alberta.
Cor Van Pelt.

Cor goede avond of nacht in West-Canada. Hier in Zuid-Oost Groningen is het rond 8 uur in de morgen.
Je hebt mijn advies opgevolgd om je te bezinnen op de introductie van Impatiens glandulifera in je tuin
vanuit Nederland.
Het is ook onderhand een nuisance ofwel troublesome plant aan het worden in het virtuele forum,
de internetmarkt . De stedelijke Romeinen fourageerden op het forum. Niet alleen etenswaren sloegen ze in
maar ook nieuwtjes van allerlei aard, dus met een hoog gehalte aan diversiteit. De mens leeft immers niet
van brood alleen.
Springbalsemien 2014 zal ons nog lang heugen en waarschijnlijk ook in 2015 een vervolg krijgen.
Jelte heeft wat losgemaakt.
Het zijn vooral mensen met bloementuintjes die de plant beschimpen. Mensen praten elkaar graag na. We zijn
sociale wezens. We roepen daardoor gauw "Die gast raak je niet meer kwijt, die blijft plakken". Konden ze het college
van Maarten maar onder ogen krijgen. Dan zouden ze er anders over denken.
Ook Dylan moet het nog maar eens goed lezen. De discussie lijkt 'n beetje op 'n godsdiensttwistdiscussie. Dat dit beeld
me te binnen schiet, komt door de voornaam Maarten. Zjef

Dit is een wild stukje van onze tuin. Een kleine houtwal, waar we snoeiafval deponeren. Verder komen we er nooit. Maar het is een klein stukje "wildernis". Voorheen was het nog ontoegankelijker, omdat het vol met brandnetel stond. De balsemien heeft het volledig van de brandnetel overgenomen, Dit tot grote vreugde van mijn vrouw, die de balsemien veel vrolijker vind staan en een hekel heeft aan brandnetels. ( de balsemien is er spontaan gekomen).

Ik denk, dat je heel voorzichtig moet zijn met het uitzetten van zaden in z.g. waardeloze stukjes grond. In het geval van de balsemien is het, dat het een enorme monocultuur wordt. De plant zal de grond leegzuigen, en daarna is mientje verdwenen. De vraag is wat krijg je voor de balsemien terug? Ik denk planten die op zeer schrale grond kunnen leven. Dus eigenlijk een reset.
Voor wild heeft de plant geen waarde, daar het niet wordt aangenomen. Enkel insecten vliegen er volop.

Exoten kunnen enorm de overhand krijgen. Ik denk, dat dit niet wenselijk is. ( de zonnebaars heeft bv de inheemse vissen behoorlijk overgenomen op sommige plaatsen. De nijlgans in een plaag voor andere vogels, die in bij een nest nijlganzen niet tot broeden komen).

Goed, we zijn inbezit van mientje in onze tuin. Maar het wilgenroosje is vertrokken.

Nyckle, goede morgen , jouw hof lijkt op de mijne, en jouw wederhelft óók , tenminste als het om
de waardering van de 'mientjes' gaat
Ik hoop dat jouw vermoeden, dat springbalsemien de bodem verschraalt, enigszins waar is.
In Nederland is schrale, dus voedselarme grond, schaars aanwezig . Staatsbosbeheer doet alle moeite
om de beekdalen van voedselarm water te voorzien en de grond voedselarm te maken. Men wil de flora
van schrale grond terug. Dat zijn kleine soorten, die door soorten van voedselrijke grond worden
overschaduwd, omdat de laatstgenoemde hoger zijn.
In mijn buurt is door jarenlang niet-bemesten en tegelijk afvoeren van de hoge 'vreters' , de bodem voedselarmer
geworden, waardoor er nu weer orchideeén kunnen groeien.
In onze wegbermen zouden ook orchideeén kunnen groeien als het maaisel maar afgevoerd zou worden en niet gemulcht.

In de tachtiger jaren van de vorige eeuw heeft Staatsbosbeheer hier een voormalig stuk akkerland verschraald met behulp van
maisplanten en daarna met boekweit. Daarna is er struikheidezaad op gezaaid. Momenteel bloeit die akker elk jaar
paars dankzij heide en wordt niet overschaduwd door grassen. Wel moeten zo nu en dan jonge krentenboompjes
verwijderd worden. Opslag van Boekweit en mais is er nooit geweest.

Als jouw vermoeden klopt Nyckle, dat springbalsemien het maar een paar jaar op dezelfde plek uithoudt omdat ze
alle grondstoffen heeft verbruikt, dan zou het een plant zijn om Zevenblad en Witgevlekte dovenetel uit onze
voedselrijke tuinen het leven onmogelijk te maken. Met beide laatst genoemde soorten ben ik 'rijk gezegend'
Ik ga 'n proef doen; balsemien tussen Zevenblad en de gevlekte cultuurvariëteit van Dovenetel zaaien.