Baldadige kinderen en culinaire flagel
Geplaatst: di 29 mei 2001, 00:55
Nog even opruimen'¦.
Vanavond had ik weer iets vreemd. Ik was nog even in mijn bijenstal aan het opruimen. Het was een dikke bende. Tevens moest ik nog even een dekplankje aanbrengen op een drieramer met een omgekeerd honingpotje erop. In dat dekplankje zat een rond gat. Dit gat had ik van tevoren nog even afgedicht met een roestvrijstalen gaasje. Hierop heb ik twee ronde stukken dun plastic gelegd die ik van eerder precies op maat had uitgeknipt. Vervolgens heb ik er met een spijkertje wat gaatjes in geprikt. Afijn jullie weten het wel.
Eerst in de bijenstal aangekomen het dekplankje aangebracht en vervolgens een verdunde suikerwateroplossing in het honingpotje en klaar is Kees. Vervolgens de bijtjes die eerst nog waren opgesloten losgelaten en vliegen wat ze deden. Ze wilden natuurlijk naar hun oude plaats terug, maar het de bijenstal ligt net ver genoeg om het niet terug te kunnen vinden. ("It kin net": zei ik tegen ze).
Een extra volkje
Vanmiddag heb ik trouwens het kastje gevuld, het was eerst niet de bedoeling. Toen ik het volk inspecteerde, dacht ik eerst dat ik met zwermcellen te maken had. Maar nog geen van mijn volken had zwermplannen en deze dus ook niet was mijn conclusie toen ik ook de onderbak had nagekeken. Het had puur te maken met het aanzetten van doppen op enkele ramen broed boven het koninginnerooster. Deze ramen ik had naar boven gehaald om beneden meer ruimte te geven en ze hebben hun daarboven in die hoogte misschien iets moerloos gevoeld, alhoewel ze wel goed haalden.
Ik heb toen op dat momment toch maar gekozen om de mooiste van de drie doppen te laten staan om deze in een drieramer met flink wat afgeslagen bijen een nieuw volkje te laten worden; een volk in wording. Het moedervolk is een goed volk en ik kan nog wel wat extra volken gebruiken. Vervolgens heb ik het naar de auto gedragen en vastgezet in de veiligheidsgordel. Veiligheid boven alles en zeker voor mijn bijen!
Baldadigheid
Nadat ik de stal heb opgeruimd ben ik bezig gegaan met de waterdrinkplaats. Dit is een grote oude plantenbak. Het lijkt wel wat op een speciekuip. Deze speciekuip heb ik ingegraven in de grond. Verder zit er natuurlijk water in en heel veel stenen. Op deze stenen heb ik allemaal turven gelegd. Eerst stond mijn drinkwaterbak veel verder van mijn stal vandaan, ongeveer zo'n 25 meter en had ik in plaats van stenen piepschuim onder de turven, omdat piepschuim zorgt voor drijvend vermogen en op deze manier blijven de turven drijven. Dit idee heb ik van Schier afgekeken, waar ze twee speciekuipen hebben staan als drinkplaats.
Doordat kinderen mijn eigen drinkwaterplaats heel laat in de herfst hebben gesloopt. Slopen wil zeggen; turven eruit smijten en deze vervolgens op mijn kasten hebben deponeren en het piepschuim in zo klein mogelijk stukjes breken.
Op een geven moment ben ik achter de daders gekomen. Dit was wel heel aardig, want een zoon van een personeelslid van het verzorgingstehuis waar ik mijn bijen heb staan, was mede schuldig samen met zijn speelkameraatje. Toen ik bij het huis van zijn speelkameraadje aanbelde deed hijzelf open. Vervolgens kwam zijn moeder aan de deur. De 'hoofdverdachte' stond op de trap en kwam van boven, waar ze waren aan het spelen(of vernielen?). Een van de twee jongens had een heel wit gezicht van de strooipoeder. Hij had een bult op zijn wang. Hij was gestoken door een bij, zei de moeder wat dat ene joch.
Op mijn vraag dat hij al deze vernielingen had aangericht zei hij wel dat ie er wel was geweest maar niet vernielingen had aangericht. En zijn speelvriendje zei natuurlijk precies hetzelfde. En wat moet je, als ouders zeggen: "Ja mijn kinderen komen daar wel vaker, maar ja ik weet niet wat ze daar doen. Een vreselijke hekel heb ik aan zo'n reactie/ (Mijn ouders gaven/geven mij altijd op de donder en zeggen dat ik me moet schamen en minstens mijn excuus moet aanbieden)
De politie bellen om een paar van de jochies aan te geven, waarvan een zijn moeder ook nog op het verzorg
Vanavond had ik weer iets vreemd. Ik was nog even in mijn bijenstal aan het opruimen. Het was een dikke bende. Tevens moest ik nog even een dekplankje aanbrengen op een drieramer met een omgekeerd honingpotje erop. In dat dekplankje zat een rond gat. Dit gat had ik van tevoren nog even afgedicht met een roestvrijstalen gaasje. Hierop heb ik twee ronde stukken dun plastic gelegd die ik van eerder precies op maat had uitgeknipt. Vervolgens heb ik er met een spijkertje wat gaatjes in geprikt. Afijn jullie weten het wel.
Eerst in de bijenstal aangekomen het dekplankje aangebracht en vervolgens een verdunde suikerwateroplossing in het honingpotje en klaar is Kees. Vervolgens de bijtjes die eerst nog waren opgesloten losgelaten en vliegen wat ze deden. Ze wilden natuurlijk naar hun oude plaats terug, maar het de bijenstal ligt net ver genoeg om het niet terug te kunnen vinden. ("It kin net": zei ik tegen ze).
Een extra volkje
Vanmiddag heb ik trouwens het kastje gevuld, het was eerst niet de bedoeling. Toen ik het volk inspecteerde, dacht ik eerst dat ik met zwermcellen te maken had. Maar nog geen van mijn volken had zwermplannen en deze dus ook niet was mijn conclusie toen ik ook de onderbak had nagekeken. Het had puur te maken met het aanzetten van doppen op enkele ramen broed boven het koninginnerooster. Deze ramen ik had naar boven gehaald om beneden meer ruimte te geven en ze hebben hun daarboven in die hoogte misschien iets moerloos gevoeld, alhoewel ze wel goed haalden.
Ik heb toen op dat momment toch maar gekozen om de mooiste van de drie doppen te laten staan om deze in een drieramer met flink wat afgeslagen bijen een nieuw volkje te laten worden; een volk in wording. Het moedervolk is een goed volk en ik kan nog wel wat extra volken gebruiken. Vervolgens heb ik het naar de auto gedragen en vastgezet in de veiligheidsgordel. Veiligheid boven alles en zeker voor mijn bijen!
Baldadigheid
Nadat ik de stal heb opgeruimd ben ik bezig gegaan met de waterdrinkplaats. Dit is een grote oude plantenbak. Het lijkt wel wat op een speciekuip. Deze speciekuip heb ik ingegraven in de grond. Verder zit er natuurlijk water in en heel veel stenen. Op deze stenen heb ik allemaal turven gelegd. Eerst stond mijn drinkwaterbak veel verder van mijn stal vandaan, ongeveer zo'n 25 meter en had ik in plaats van stenen piepschuim onder de turven, omdat piepschuim zorgt voor drijvend vermogen en op deze manier blijven de turven drijven. Dit idee heb ik van Schier afgekeken, waar ze twee speciekuipen hebben staan als drinkplaats.
Doordat kinderen mijn eigen drinkwaterplaats heel laat in de herfst hebben gesloopt. Slopen wil zeggen; turven eruit smijten en deze vervolgens op mijn kasten hebben deponeren en het piepschuim in zo klein mogelijk stukjes breken.
Op een geven moment ben ik achter de daders gekomen. Dit was wel heel aardig, want een zoon van een personeelslid van het verzorgingstehuis waar ik mijn bijen heb staan, was mede schuldig samen met zijn speelkameraatje. Toen ik bij het huis van zijn speelkameraadje aanbelde deed hijzelf open. Vervolgens kwam zijn moeder aan de deur. De 'hoofdverdachte' stond op de trap en kwam van boven, waar ze waren aan het spelen(of vernielen?). Een van de twee jongens had een heel wit gezicht van de strooipoeder. Hij had een bult op zijn wang. Hij was gestoken door een bij, zei de moeder wat dat ene joch.
Op mijn vraag dat hij al deze vernielingen had aangericht zei hij wel dat ie er wel was geweest maar niet vernielingen had aangericht. En zijn speelvriendje zei natuurlijk precies hetzelfde. En wat moet je, als ouders zeggen: "Ja mijn kinderen komen daar wel vaker, maar ja ik weet niet wat ze daar doen. Een vreselijke hekel heb ik aan zo'n reactie/ (Mijn ouders gaven/geven mij altijd op de donder en zeggen dat ik me moet schamen en minstens mijn excuus moet aanbieden)
De politie bellen om een paar van de jochies aan te geven, waarvan een zijn moeder ook nog op het verzorg