heidehaantje
Geplaatst: za 10 aug 2002, 22:39
Ook dit jaar zijn er weinig heidehaantjes te bespeuren.
Dat is wel eens anders geweest!
-
HEIDEHAANTJES
Theo Schildkamp schreef in het Deventer Dagblad het artikel 'Gedoemd te blijven eten'. Daarin meldde hij o.a. dat planteneters een volledige dagtaak hebben aan het verzamelen van voedsel. In tegenstel-ling tot vlees, zijn planten arm aan voedzame stoffen en rijk aan onverteerbaar materiaal, zodat er heel veel van moet worden gegeten.
Het heidehaantje is helemaal slecht af. De heideblaadjes zijn klein en het insekt is dag en nacht bezig met knagen, happen en slikken. Alleen 's winters houden ze rust, maar als in het voorjaar de temperatuur boven de tien graden stijgt, komen ze te voorschijn om weer blaadjes te gaan eten.
Soms komen de kevers zo massaal voor dat ze een plaag vormen. De heidevelden van de Veluwe en de Sallandse heuvelrug zijn vaak door zulke plagen geteisterd. In Duitsland waren de plagen zo groot in omvang dat tuinen en wegen bezaaid waren met heidekevertjes en ze zelfs in zwermen de huizen binnenkwamen.
Het gevolg van de vraatzucht van de kevers is dat een heideveld helemaal bruin wordt. Het weefsel van een heideblad is sponsachtig. Door de vraat van de kevers verdampt daaruit veel vocht. Bij warm en droog weer kan de verdamping dan te groot worden en sterft de plant af.
*
Cees van Holland vertelde mij onlangs dat de larven van de heidehaantjes de grootste boosdoeners zijn. In juli worden die geboren en vreten de struiken kaal. Hij hoopte dan op zware onweersbuien, zodat de larven worden afgespoeld van de blaadjes en in de strooisellaag onder de struiken zullen omkomen.
Dat is wel eens anders geweest!
-
HEIDEHAANTJES
Theo Schildkamp schreef in het Deventer Dagblad het artikel 'Gedoemd te blijven eten'. Daarin meldde hij o.a. dat planteneters een volledige dagtaak hebben aan het verzamelen van voedsel. In tegenstel-ling tot vlees, zijn planten arm aan voedzame stoffen en rijk aan onverteerbaar materiaal, zodat er heel veel van moet worden gegeten.
Het heidehaantje is helemaal slecht af. De heideblaadjes zijn klein en het insekt is dag en nacht bezig met knagen, happen en slikken. Alleen 's winters houden ze rust, maar als in het voorjaar de temperatuur boven de tien graden stijgt, komen ze te voorschijn om weer blaadjes te gaan eten.
Soms komen de kevers zo massaal voor dat ze een plaag vormen. De heidevelden van de Veluwe en de Sallandse heuvelrug zijn vaak door zulke plagen geteisterd. In Duitsland waren de plagen zo groot in omvang dat tuinen en wegen bezaaid waren met heidekevertjes en ze zelfs in zwermen de huizen binnenkwamen.
Het gevolg van de vraatzucht van de kevers is dat een heideveld helemaal bruin wordt. Het weefsel van een heideblad is sponsachtig. Door de vraat van de kevers verdampt daaruit veel vocht. Bij warm en droog weer kan de verdamping dan te groot worden en sterft de plant af.
*
Cees van Holland vertelde mij onlangs dat de larven van de heidehaantjes de grootste boosdoeners zijn. In juli worden die geboren en vreten de struiken kaal. Hij hoopte dan op zware onweersbuien, zodat de larven worden afgespoeld van de blaadjes en in de strooisellaag onder de struiken zullen omkomen.