foto's plaatsen naast het schrijven
Geplaatst: wo 04 sep 2002, 22:55
KEES VAN GORTEL schreef op 02-09:
Frans,
Je woorden spreken boekdelen. Je taal is beeldend.
Heb je er nooit eens aan gedacht om met digitale plaatjes je woorden en verhalen te verlevendigen?
Ah Kees, je woorden doen me goed!
Met mijn spiegelreflexcamera (Canon FTB) heb ik minimaal 2000 dia's gemaakt. Ik moet zeggen (maar dat mag eigenlijk niet)..: 'niet sleeecht!'
Eigenlijk heb ik het nu wel een beetje gehad met al die foto's.
Ik ben erop uit om een video-camera aan te schaffen en de filmpjes die ik dan ga maken, zouden dan zodanig langzaam van beeldwisseling moeten zijn dat je (al kijkend) zou moeten kunnen observeren ..als in de werkelijkheid.
Die hengsten in de wei bijvoorbeeld, verdragen elkaar moeizaam. Toch willen ze elkaar wel eens afschrapen. De oren staan dan strak naar achteren gericht van de spanning. Dat zou ik dan rustig in beeld brengen. Een kijker moet tijd krijgen om het gebeuren (rustig) te kunnen opzuigen.
Of.. het in beeld brengen van een slaapbol. Daar landt een bijtje op.. die vervolgens als een gestresste werkster de boel afschraapt. Vervolgens verlaat ze de papaver somniferum en je ziet (nog even) de weer verlaten bloem.
Dat alles in eeeeenbeeld!
Frans,
Je woorden spreken boekdelen. Je taal is beeldend.
Heb je er nooit eens aan gedacht om met digitale plaatjes je woorden en verhalen te verlevendigen?
Ah Kees, je woorden doen me goed!
Met mijn spiegelreflexcamera (Canon FTB) heb ik minimaal 2000 dia's gemaakt. Ik moet zeggen (maar dat mag eigenlijk niet)..: 'niet sleeecht!'
Eigenlijk heb ik het nu wel een beetje gehad met al die foto's.
Ik ben erop uit om een video-camera aan te schaffen en de filmpjes die ik dan ga maken, zouden dan zodanig langzaam van beeldwisseling moeten zijn dat je (al kijkend) zou moeten kunnen observeren ..als in de werkelijkheid.
Die hengsten in de wei bijvoorbeeld, verdragen elkaar moeizaam. Toch willen ze elkaar wel eens afschrapen. De oren staan dan strak naar achteren gericht van de spanning. Dat zou ik dan rustig in beeld brengen. Een kijker moet tijd krijgen om het gebeuren (rustig) te kunnen opzuigen.
Of.. het in beeld brengen van een slaapbol. Daar landt een bijtje op.. die vervolgens als een gestresste werkster de boel afschraapt. Vervolgens verlaat ze de papaver somniferum en je ziet (nog even) de weer verlaten bloem.
Dat alles in eeeeenbeeld!