Bijenhouden.nl

BIJ-STELLING 1... over ONTZEGELEN

Hans Minnigh slingerde zijn honing..
Toen hij nog drie ramen te slingeren had, trad een jonge Zweedse meid zijn domein binnen. Hans hield direct op met z'n rondgang en keek haar belangstellend aan. Een Zweedse meid echter, kent het verhaal van 'bijtjes en bloemen' en zij liet ze mooi in de vaas staan. Slechts over honingraten, wilde ze praten!
Ook in Zweden wordt driftig geslingerd, want zomerse dagen duren er lang, dankzij de middernachtzon. De arme Zweedse honingmaaksters moeten dus elke dag overwerken en zijn jaloers op hun Hollandse zusters met hun korte werkdagen.
De Zweedse imkers nu, pakken het slingeren heel anders aan dan wij. Zij grissen hun husqvarna verf-stripper van de plank in hun grenenhouten schuurtje, sluiten vervolgens het apparaat aan op de Svenska Electriekska en laten de hitte uitstromen over de tere dekseltjes van de honingcellen. Een ontzegel-vork hebben zij niet meer nodig!
Hans zag daar wel wat in. Hij noemt zichzelf wel eens een "luie imker" en nu
kon hij dat begrip direct gaan onderbouwen. Hij greep zijn Philips verfstripper, sloot het apparaat aan op de stroom van de PGEM en begon..!
De tere wasdekseltjes verdwenen als sneeuw voor de zon. Ze verschrompelden als het ware en lieten een klein verhoogd randje achter op de celletjes met honing. (Dat is een kwestie van "oppervlaktespanning" wist Wim Slijkhuis mij uit te leggen.)
Hans was heel gelukkig met dit nieuwe idee. Hij rukte spontaan de bloemen uit de vaas en bood die de jonge Zweedse aan.
Maar ...zij was al met de noorderzon vertrokken!!!
-
En, lezer..,
wat vindt u van deze methode?

Als je de laag honing direct grenzend aan het waszegel wil verhitten en daarmee je totale honingmassa wil verpesten, is het goede methode.

Ook heb ik nog een elektrisch (vermoedelijk Amerikaans) ontzegelmes in de aanbieding.
Wat vinden jullie, lezers/imkers, daarvan?

Ja, zoiets dacht ik al.... Hoe warm is dat mes maximaal?

Dat Amerikaanse ontzegelmes heeft een stekkertje met drie pootjes. Een plus en min pool plus een ?(hoe heet dat ook alweer!)
De eigenaar van de plaatselijke lampenzaak vertelde mij dat het ontzegelmes uit Amerika komt en op 110 Volt moet worden aangesloten.
Dat lukt niet op onze 220 Volt aansluiting en dus zou er een trafo tussen moeten worden geplaatst. Hij vertelde mij dat zoiets een heel gedoe is.
Ooit verkocht ik, via Het Bijenhuis, een ontzegelmes (220 Volt) aan een Bosnier. Daar zat een thermostaat in. Na tien seconden stopte de opwarming, zodat de hitte niet boven de 80 graden uit kwam.
Van elektriciteit heb ik geen verstand (zoals van veel andere dingen).

Het smeltpunt van was ligt ongeveer op 65 graden C. Een mes dat door de was moet kunnen glijden moet dus minstens die temperatuur hebben. Ook dat vind ik al veel. Toch schijnt het een veel gebruikte methode te zijn in de VS en elders. Daar schrikken ze ook niet terug voor pasteuriseren. Ik denk dat koud behandelde honing de beste is, en die wil ik dus en geen andere.

Op sommige etiketten komt de aanduiding voor ´koud geslagen´. Ik heb altijd gedacht dat ´geslagen´ een synoniem was van geslingerd.
Met die warme ontzegelingsmogelijkheid kan het wellicht ook wat anders betekenen, nl. in de zin van koud behandeld, zowel bij ontzegelen en slingeren. Het verhitten voorafgaand aan het verwerken lijkt me wat anders dan ´slaan´. Heb je daar een nadere verklaring voor?

Dag Albert,
Je moet het verhitten van honing niet gaan traumatiseren!
Van het enzym diastase ontleedt de helft na vijf uur verhitten tot 70 graden.
Glucose-oxydase legt het loodje na veertig minuten verhitting tot 75 graden en..
de helft van het enzym invertase legt het loodje bij veertig minuten verhitting tot 75 graden.
-
Die verhitte ontzegelmessen hebben maar heel kort contact met honing; ze hebben bovendien slechts een momentje contact met het toplaagje van de honing in een verzegelde cel. Roetsjj.. en voorbij is het hete mes alweer.
-
Koud geslagen, zou van toepassing kunnen zijn bij een imker in Gescher.
Die man had een soort guillontine ontwikkeld waar hij verzegelde raampjes onder plaatste.
Roetsjj (Rutsch auf Deutsch).. en binnen een seconde was het raam ontzegeld en keurig afgevlakt bovendien.
Koud geslagen wellicht!

Frans, als jij het traumatiseren wilt noemen, mij best. Ik vind het gewoon jammer om één van de mooiste producten van het imkeren, namelijk de honing, niet respectvol te behandelen. Voor mij houdt dat in, dat ik daar inderdaad wat spastisch over doe. Iedere mogelijkheid van kwaliteitsvermindering, waar ik invloed op kan hebben, wens ik uit te bannen. Zo oogst ik niet uit de broedkamers en gebruik ik honingramen (bijna) uitsluitend voor honing en niet voor broed, met als uitzondering vers bebroede raat van zwermen. Naar mijn mening en smaak is de honing zo beter.
Ook het onzinnig lang (soms enkele weken dagelijks) roeren van vaten honing verpest meer dan het oplevert. Alle vluchtige oliên, die de smaak in belangrijke mate bepalen, roer je er zo uit. Niet doen dus, wat in alle handboeken staat! Ik roer slechts 2 maal. De eerste keer bij het enten en de 2e keer bij het (koud) oproeren van de gekristalliseerde massa om de potten te kunnen vullen.

Frits Dalm schrijft elders dat het ´slaan´ van honing betekent: het invoeren van luchtbellen, wat een homeopatische toepassing zou geven. Ik heb redelijk veel homeopatische literatuur, maar daarin wordt het niet genoemd bij mijn weten. Het effect kan slechts een flinke schuimlaag zijn, die we normaal juist willen voorkomen. Het schuim heeft waarschijnlijk dezelfde kwaliteit als de honing. Daarmee kan ik geen homeopatische toepassing bedenken. Met andere woorden: ik heb mijn twijfels. Als iemand literatuurverwijzingen heeft, houd ik mij aanbevolen.
Groetend, Albert