Bijenhouden.nl

Imkers houden van bijen en bijen houden van bloemen.
Om honing te kunnen oogsten, moeten imkers dus verstandig/liefderijk/empatisch omgaan met tuingrond waar bloemen in staan
*
In de GAZET VAN ANTWERPEN stond op 31-01-'03 het volgende artikel:
(Fr.: ietsjes gesleuteld)
-
"Waar je in je tuin het afgevallen blad en ander ruw materiaal laat liggen, gaat ook tijdens de winter in de bodem het leven ongestoord verder. Dat heeft het voordeel dat in de lente de groei en bloei moeiteloos opnieuw begint." Dat zegt Gilbert Van Looveren van Ekotuinen en tijdens een wandeling door zijn tuin toont hij hoe het er nu onder de grond zoal aan toe gaat.
"Als je herfstbladeren en ander ruw materiaal laat liggen, beschermt dat de bodem bovendien tegen erosie", legt Gilbert uit. "De regen valt namelijk op de bladeren en sijpelt maar langzaam naar beneden. Zo slibt de grond niet dicht zoals dat in te netjes opgeruimde tuinen wel gebeurt. Geen erosie dus, maar vooral ook een bodem die vol leven zit. Het bacteriële leven kan er gewoon doorgaan en dat is in de lente meteen een hele stap vooruit. Ook het leven van insecten en wormen gaat onder de grond gewoon door. Pissebedden bijvoorbeeld zijn prima opruimers van organisch materiaal. Ze zorgen ervoor dat het iets fijner wordt zodat regenwormen het alvast makkelijker hebben."
"Vogels die de beschermende laag wegkrabben, komen zo probleemloos aan het nodige voedsel. Overigens genieten ze ook van afgevallen appels die tuiniers hebben laten liggen. Sommige rassen bevriezen namelijk niet en kunnen dus de hele winter door worden gegeten. Wie wat oude stenen of dakpannen laat liggen, biedt slakken onderdak en als die bij warmer weer tevoorschijn komen, is dat weer mooi meegenomen voor onder meer muizen en egels."
Vlinders en wespen overleven tijdens de winter tussen het dorre gras, in spleten van muren of onder dakpannen. Wanneer de temperatuur in een zachtere periode van de winter tot twaalf of dertien graden stijgt, zal je merken dat de bijen weer vliegen.
In zachtere perioden gaat de beworteling van planten ook verder. Wie dat weet, zal er zeker rekening mee houden en struiken en boompjes indien mogelijk vrij vroeg planten. Een - korte - verhoging van de temperatuur en uiteraard ook het licht zorgen ervoor dat de sapstroom terug op gang komt.
Gilbert: "Ik heb tijdens de voorbije natte periode ontdekt dat de mollen, die zelf naar drogere oorden trokken, voor een prima afwatering hebben gezorgd. Het teveel aan water wordt via de mollengangen afgevoerd. De gangen zorgen verder ook voor een losse luchtige bodem waar organisch leven probleemloos gedijt. Mollen in je gazon kunnen misschien wel schade veroorzaken, in andere delen van je tuin zijn ze dan weer nuttig."

hallo Frans,
Even over een mol in je tuin.De mannetjes mol die eerst de raapzaad planten en daarna de sla planten lichte beschouwde ik niet als een vriend in mijn eko-tuin.Dus liever bij mij niet een dergelijke wroeter,ga maar naar Frans.
Minne.

Dag Minne,

Als er een mol arriveert uit Fryslan, zal ik hem/haar het volgende laten lezen:
*
Mollen in je tuin
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.asp?TOPIC_ID=1678

Minne, je bent een ekobikker met een ekotuin, daar heb ik bewondering voor. En van mij mag je gerust een mannetjesmol om zeep helpen als ie overlast veroorzaakt.
Maar toch denk dat in de ekomoestuin de levende bodem vooral op 20 tot 100 cm. onder de grond de doorslag geeft en dat de mollen daar blijven als het zover is.
Ik kan mij herinneren dat mijn ouders vroeger een moestuin aanlegden, zeg maar op wit zand op de Veluwe. De eerste jaren waren er veel molshopen en ritten, maar na een aantal jaren diep spitten en veel plantaardig materiaal naar 30-50 cm. onderwerken was er boven geen mol meer te zien, omdat ze hun activiteiten naar beneden hadden verplaatst.

Dag Maarten,
Ik vermoed dat die aanwezigheid van molshopen vooral te maken heeft met de dichtheid/vastheid van de grond. Mijn buurman bestrooit zijn paardenwei met mest in het najaar; dat is dus organisch materiaal waar de wormen dol op zijn en wat jij ook propageerde.
Als je nu eens over die wei zou uitkijken en je zou de grootte van een tuinkabouter hebben dan..keek je tegen tientallen, hoge pyramides aan.
In mijn grasveld zie je weinig molshopen en die zijn ook lang zo kolossaal niet.
Volgens mij komt dat door die paarden. Die galopperen door de wei en maken de bodem hard als een betonplaat.
Daarom kunnen de mollen de grond daar niet opzijschuiven. De wanden van hun 'tunnel' geven geen milllimeter toe en dus moet de grond omhoog worden gedrukt tot weer een molshoop.
In mijn grasveld is het minder hard; als mollen daar een tunnel graven, incasseert de zijwand die grond wel; een molshoop hoeft dan niet te worden gemaakt.
Wat dacht je van een mol in bosgrond? Daar is de 'vloer' zo zacht dat ook daar geen molshoop hoeft te worden gemaakt.

Maarten,
Ik schreef met opzet "mannetjes mol" dat zijn de mollen die in de bovengrond de ritten maken.De wijfjes zitten veel dieper,dat zijn degenen die de molsbulten maken een fijn grondje te gebruiken voor diverse mogelijkheden.Trouwens ik verjaag de mol wat wel mogelijk is.
Minne

Voor degenen die niet meer zien wat mollen en tuingrond met dracht voor de bijen te maken heeft herhaal ik nog even de opening van Frans vann deze reeks:

Om honing te kunnen oogsten, moeten imkers dus verstandig/liefderijk/empatisch omgaan met tuingrond waar bloemen in staan.

Een goede drahct wordt geboren in de eerste halve meter onder de grond; als die in harmonie en gezond is volgt er dracht in overvloed.