Piet, het is leuk dat je dit onderwerp eens aansnijdt.
Met Sara, die hier enige tijd geleden informatie bij het forum opvroeg over hommels, heb ik hierover ook contact gehad. Zij was in de eindfase van een Belgische lerarenopleiding en maakte afstudeerwerkstukken voor het vak biologie. Zij is inmiddels geslaagd met prachtige cijfers, en dat is geen wonder. Ik heb het document over hommels gezien en dat liegt er niet om. Ik kan er veel van leren. Het is erg jammer dat het niet publiek is. Het document is zeer groot (ca. 42 MB!) door de massa afbeeldingen, waarvan ik er ook enkele kon leveren. Dat maakt het moeilijk publiceerbaar op internet.
Na dat eerste project dacht ze, dat ik ook wel wat van het volgende project zou weten. Daarin kwamen de bestuivingsmechanismen van vlinderbloemigen aan de orde. Mijn kennis is echter niet zo diepgaand. Ik ben meer de herkenner en weet dan dikwijls te vinden waar de details op te zoeken zijn. Ongeveer zoals ook een jurist werkt, die kent ook niet alle wetsartikelen maar heeft geleerd ze te kunnen opzoeken. Zo ook hier.
De oude Thijsseflora is toch een onovertroffen boek wat dat betreft. Ik heb ook de laatste flora van de KNNV, maar dat vind ik een onding. Niet te hanteren. Thijsse geeft keurig de 4 bestuivingstypen weer, eerst in het algemeen beschreven en later weer per plant aangeven.
De luzerne is een plant van het type '˜springveer-mechanisme'. Als er een insect op de kiel van de bloem landt springen stijl en meeldraden tevoorschijn: ze komen met een ruk omhoog. De stijl raakt het insect aan, zodat kruisbestuiving mogelijk is. Door de plotselinge actie van de springveer wordt er stuifmeel over het insect uitgestort. Zo werkt het dus ongeveer. Er zijn nog 3 andere bestuivingsmechanismen van andere vlinderbloemigen, die ik hier verder laat voor wat ze zijn. Onderstaand een bloemtrosje van de luzerne. De kleur kan zeer variabel zijn: van bijna wit tot paars en alle lilatinten ertussen in hetzelfde veld..
[img]../beeld/a/albertdewilde/albert_luzerne02cc.jpg[/img]
Dat het insect daarvan een soort tik op de kop krijgt lijkt mij mogelijk, maar het schrikt ze echt niet af om er op te vliegen. Alleen met warm weer geeft de luzerne nectar, maar dan zeer veel. Daar lusten de bijen wel pap van. Het probleem is ook dat de plant moet bloeien en dus niet gemaaid moet zijn. De bijen op de luzerne van mij waren dit jaar bedoeld voor de 2e en 3e snee (zo heet dat hier). Het gewas wordt gemaaid, gedroogd en tot consumeerbare brokjes verwerkt tot veevoeder. Het gewas blijft meestal minstens 3 jaar op dezelfde plaats staan. Het kan ook langer wel tot 7 jaar. Vier weken na het maaien bloeit de plant weer. De waarde van de plant gaat achteruit als deze bloeit, het gaat om de stengel en bladeren, die de voedingswaarde leveren.
Bij warmte en droogte treedt noodbloei op. Dat is nu het geval. Dan bloeit de plant wat eerder om voordat ze het loodje legt nog gauw zaad te produceren. Voor de imker is een goede regenbui echter niet verkeerd. De nectarstroom gaat dan wat gemakkelijker als er eenmaal bloei is. Het is soms een fantastisch gewas als alles meezit, soms frustrerend. Ik heb wel eens wekenlang op bloeiende luzerne gestaan met slecht weer. Dan gaat het drogen trager en ontstaat er achterstand in de maaischema's. De temperatuur kwam niet boven de 20 graden en er was veel regen. Dan heb je dus aan luzerne niets. Het is meestal toch kortdurend. Maar een goed volk kan in optimale omstandigheden van volk, temperatuur en gewas gemakkelijk 20 kg honing per week halen. Als dat dus wat langer duurt haal je daar een veelvoud van. Ik heb in die gevallen mijn volken ook wel merendeels op honing ingewinterd. Er was gewoon geen slingeren meer aan. Dit jaar lijkt zo'n jaar te worden.
Ik had ooit een volk waarvan ik in totaal in dat jaar 125 kg honing slingerde. Trek daar 30 kg voorjaarshoning van af en je komt tot geweldige cijfers. Dat hoeft voor mij ook niet, want dat is erg veel werk. Het probleem met dit warme weer is het afnemen van honing. Normaal ga ik er met de aanhangwagen naar toe om ze op te halen. Dan zijn de oogstbare honingkamers 36 uur tevoren op bijenuitlaten gezet. Het is dan slechts stapelen. Met deze temperaturen durf ik echter geen uitlaten te zetten, omdat het boven de uitlaten wel eens veel te warm zou kunnen worden als de bijen daar niet meer normaal bij kunnen komen. Nu wordt het mondjesmaat stuk voor stuk wat honingramen afnemen en dat schiet niet op. Morgenochtend neem ik er wat mee naar huis, voor zover ze achterin de auto passen en zet weer wat lege honingkamers terug, want mijn bijenjaar is nog niet om.
Groetend, Albert