Misschien van het Deense eiland Laeso (voor de kust bij Frederikshaven). Hier is men zeer trots op het nog steeds aanwezige (zuivere) zwarte bijtje en ook verkoopt men deze aan elders.
Ik zal de informatie over dit bijtje eens opscharrelen.
Ik heb in het tijdschriftje van onze club reeds in vorige eeuw het volgend artikelte gepleegd. Als U er zin in hebt :
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
EIGEN VOLK EERST
Ik heb gehoord dat er in Vlaanderen (ook in onze eigen provincie) bieboeren rondlopen, die terug met de inlandse zwarte bij willen gaan imkeren. Zij staan met hun ideeën niet alleen in Europa.
Overzicht van de voornaamste rassen van de Europese honingbij :
Apis mellifera mellifera
Deze bij, ook bruine of zwarte bij genoemd, werd tot voor een vijftigtal jaren in heel West- en Noord-Europa tot aan de Oeral aangetroffen. Ze was goed aangepast aan het Atlantische kustgebied. Wat zwermdrift en geaardheid betrof, behoorde ze niet tot de gemakkelijkste rassen; niettemin een goede bij voor de lokale drachtomstandigheden (hoofdzakelijk heidedracht).
Apis mellifera carnica
Het thuisland van deze grijs behaarde bij ligt in Oostenrijk ten zuiden van de Alpen, in Hongarije en de Balkan. Ze is een uiterst zachtaardige bij en heeft een zeer lange tong. Haar snelle voorjaarsontwikkeling is bekend, maar haar broednest krimpt snel in tijdens drachtpauzes. Minder geschikt voor late zomerdrachten.
Apis mellifera ligustica
Deze bij is afkomstig uit Italië. Ze is goed herkenbaar aan de gele ringen op haar achterlijf. Deze bij veroverde Amerika en Australië als eerste en wordt daar nog steeds verder geteeld. Ze werd bij ons ingevoerd omwille van haar haaldrift en zwermtraagheid. Omdat ze niet winterhard genoeg bleek, verminderde de interesse.
Apis mellifera caucasica
Deze bij stamt uit de gebieden ten oosten van de Zwarte Zee. Ze komt qua eigenschappen en uiterlijk het best overeen met de Carnica. Het is een zachtaardige bij die matig zwermdriftig is. Ze produceert heel veel propolis.
Van de inheemse zwarte bij (Apis mellifera mellifera) is door de vele importen van de drie laatst besproken rassen, veel aan zuiverheid verloren gegaan. Tussen de beide wereldoorlogen waren de Ligustica en de Caucasica erg populair. De minder positieve eigenschappen van deze rassen waren er de oorzaak van dat de belangstelling ervoor verminderde. De laatste twintig jaar is de Carnica in opmars. Als we de situatie in Duitsland in acht nemen, mogen we verwachten dat dit ras in ons land zal gaan domineren. TENZIJ... !!!
In Europa blijkt er een strekking te bestaan onder sommige imkers om terug te gaan imkeren met de bijen die oorspronkelijk in hun streek voorkwamen. In verschillende Europese landen zijn verenigingen opgericht die proberen om de Zwarte Bij (Apis mellifera mellifera) te bewaren of terug in te voeren.
In Engeland is de BIBBA (British Isles Bee Breeders' Association) zeer actief op dit gebied. Zij geven tijdschriften uit, verspreiden video's en geven lessenreeksen en conferenties over dit onderwerp. BIBBA bestaat reeds 30 jaar en wil de inheemse en bijna-inheemse honingbij van Brittannië en Ierland bewaren, gebruiken, bestuderen, selecteren en verbeteren.
In feite willen zij een zuiver bijenras telen, en dus zijn zij tegen het invoeren van vreemde rassen om vitalere bastaardbijen te bekomen. Zij beweren dat :
- Apis mellifera mellifera het best is aangepast aan ons klimaat,
- zij nog steeds voorkomt in de zuivere ongemengde vorm,
- zij duidelijk kan onderscheiden worden van bastaardbijen en andere rassen.
De BIBBA tracht lokale groepen te vormen die deze inheemse bijen moeten opsporen, kweken en selecteren.
Ook in Oostenrijk, Bretagne (Frankrijk), Denemarken, Finland, Noorwegen, Zweden en Zwitserland zijn er verenigingen opgericht die het imkeren met Apis mellifera mellifera propageren.
De Noorse groep is onlangs een campagne gestart die de Noorse bijenhouders aanspoort om met de plaatselijke zwarte bij te imkeren.
- Het is 11.55 u (vijf voor twaalf) voor de Europese Zwarte Bij : de meeste geografische subrassen zijn reeds verdwenen en de overblijvende zwarte bijen zijn zeldzaam of in min of meerdere mate gemengd met vreemde rassen.
- Zij zijn een brievencampagne naar de Noorse minister van Landbouw begonnen en roepen alle Noorse imkers op om mee te doen.
- Zij houden een conferentie over de Noorse Zwarte Bij op 8 en 9 september van dit jaar (1995)
In Duitsland werd in november '94 de GEDB (Gemeinschaft zum Erhalt der Dunklen Biene) opgericht die het bewaren van de Zwarte Bij nastreeft. Zij wil de Zwarte Bij terug invoeren, verbeteren en verspreiden in Duitsland. Dit project wordt in Duitsland natuurlijk met Argusogen bekeken : daar heeft men immers reeds een zeer degelijk nationaal broedprogramma opgezet rond de Carnicabij. Zelfs op de stichtingsvergadering van de GEDB pleitte een afgevaardigde van de DIB (Duitse Imkersbond) tegen het herinvoeren van de Zwarte Bij. Het Carnica-broedprogramma in Duitsland werkt met geïsoleerde reinteeltgebieden en gebruikt objectieve uiterlijke kenmerken (kleur, cubitaalindex, tonglengte, ...) om de raszuiverheid te bepalen. Deze grondige en gestructureerde aanpak is nochtans ook niet zonder problemen zoals blijkt uit een discussie tussen Ruttner en Moritz in Journal of Apicultural Research (1991, p. 113).
Tegenwoordig worden nieuwe technieken aangewend om de verschillende bijenrassen beter te determineren. Onderzoek van bepaalde enzymen en staalkaarten van DNA van de bijen worden nu gebruikt om de uiterlijke raskenmerken van een bijenkolonie te verifiëren. Dit gebeurde reeds voor de zuivere populatie van Apis mellifera ligustica op Kangoeroe-eiland in Zuid-Australië.
Kontaktadressen :
Bretagne
Association Abeille-Noire Bretonne
Kerchere
F-29242
France
Duitsland
GEDB
Ostlandstrasse, 1
D-24247 Mielkendorf
Deutschland
Noorwegen
Nils J. Drivdal
Prosjeklederer Reinavlsomradet for Ded Brune Bia
Lovikgt 13
4400 Flekkefjord
Norway
Groot-Britanië
Albert Knight
BIBBA Secretary
11 Thomson Drive
Codnor, DE4 9RU
UK
bron : IBRA (B-mail januari 1995 )
http://www.ibiblio.org/pub/academic/agr ... ee.mail195
vertaald door H.T.
Persoonlijke noot.
Het milieu in Vlaanderen is niet meer te vergelijken met dat van een halve eeuw geleden. We stellen vast dat de honingoogsten in onze streken ondanks de zwaardere milieudruk en de mindere bijenweide toch hoger liggen dan 50 jaar geleden. Daardoor is de zwarte bij vandaag niet meer bruikbaar in Vlaanderen. Als we daarbij de kwaliteiten van Carnica of Buckfast bijen vergelijken met de zwarte bij, dan denk ik dat deze nostalgieke imkers duidelijk op het verkeerde spoor zitten. Bovendien is het gezien de geringe oppervlakte van ons landje niet meer haalbaar om de zwarte bij te gaan terugkweken met natuurlijke bevruchting. Maar ja, er lopen op deze wereld wel mensen rond die terug dinosaurussen zouden willen gaan kweken.
H.T.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
mvg,
Hugo (halve bij die niet zonder nostalgie aan vorige eeuw terugdenkt)
ps1. ik moet ook nog wat hebben liggen over de zuivere ligustica bijen op Kangoeroe-eiland
ps2. zie ook
http://www.dunkle-biene.de/01ae2f931c11 ... index.html
Nobodies prefetc
Bijgewerkt door - Hugo op 11/09/2003 21:58:22