De ondertitel van dit 96 pagina's tellende boekje is:
Basisrapport met voorstel voor de Rode Lijst
Dit laatste komt ook tot uitdrukking in de kleur van de kaft: brandweerrood.En het is niet voor niets in die kleur uitgevoerd: van de 338 in Nederland aangetroffen bijensoorten komen er 188 (56%) op de Rode Lijst.
35 soorten hebben de status: '˜verdwenen uit Nederland', 31 zijn '˜ernstig bedreigd', 52 '˜bedreigd', 53 zijn er '˜kwetsbaar' en van 17 soorten wordt de status '˜gevoelig' genoemd. In vergelijking met andere flora- en faunagroepen blijken bijen ernstiger bedreigd te worden.
Mogelijke oorzaken die genoemd worden zijn de verarming van de flora, het verdwijnen van '˜kleine landschapselementen', de vermesting van de bodem, de versnippering van leefgebieden en concurrentie om voedselbronnen met honingbijen.
Het rapport neemt waarnemingen in de periode van 1970 t/m 2001 en vergelijkt die met waarnemingen van voor 1970. Naast de '˜huidige' presentie (in uurhokken van 5 bij 5 kilometer) wordt er een trend berekend. De huidige presentie komt tot uitdrukking in een zeldzaamheidsstatus. Dit en de trend leidt tot de genoemde status.
Ook nieuw in dit rapport is dat alle in Nederland voorkomende bijen een Nederlandse naam hebben gekregen. Zo heet het zeldzame doch thans niet bedreigde groefbijtje: Lasioglossum nitidulum sinds het uitkomen van dit rapport: glimmende smaragdgroefbij.
Dit boekje is geschreven door Theo Peeters en Menno Reemer. De Rode Lijst werd opgesteld door Stichting EIS Nederland in opdracht van het Ministerie van LNV. Voor 15 euro is het te verkrijgen bij de Stichting EIS Nederland. Gegevens uit dit boekje zullen gebruikt worden in de digitale bijen- en drachtplantengids.