Bijenhouden.nl

Ik zag mijn bijen vandaag het speenkruid vandaag bezoeken. Ik zag ze met een mooie gele (ietsie pietsie naar oranje neigend)stuifmeel er van af komen.

Volgens de drachtplantengids heeft deze plant een stuifmeelklasse van 3 en een honingklasse 2.

Ik zal een beschrijving geven uit een boekje van Geert Hüsstege:

Speenkruid
Ranunculus ficaria - fam. Ranunculaceae
(Ficaria verna volgens de drachtplantengids van dit forum)

Gele bloemen met 8 tot 12 kroonbladen zijn alleenstaand en langgesteeld. De bladeren zijn hart- tot niervormig, getand en de bovenste bladeren zijn zelfs bijna handvormig. Ronde holle liggende stengels waaraan in de bladoksels op spenen lijkende broedknolletjes kunnen ontstaan. Van de wortelbundels zijn vaak enkele wortels knotsvormig uitgegroeid.
Voorkomen: in vochtige loofbossen, onder struikgewas en in beemden.
Bloeitijd: maart - mei.
Bijzonderheden: voor de bloei is de plant als salade eetbaar, ze is rijk aan vitamine C, bovendien zijn ze rijk aan zetmeel vooral in de bladeren en de uitgegroeide wortels. De hoge glans van de bladeren is te danken aan dit zetmeelgehalte. Vroeger werd de plant gebruikt tegen scheurbuik en borstziekten. Na de bloei is de plant giftig; naast anemonol dat men bij alle ranonkelachtigen aantreft bevat de plant ook in alle delen saponinen, dit is 'n bloedgif en dat zal wel de reden zijn waarom Speenkruid vroeger in het Alpenland werd gebruikt voor het bereiden van pijlgif.

Mischien kan iemand nog een mooie foto plaatsen en nog aanvullingen geven?
Weet iemand of deze giftigheid ook een rol speelt in de honingvorming?

Met vriendelijke groet,
Wim

Dag Wim,
Surf naar het stukje van Maarten KL. en verder word je door reacties nog verder doorverwezen naar dit fantastische plantje !
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... IC_ID=1792

Bedankt Frans,
dat waren welkome aanvullende stukjes.
Ik zie mijn bijen er volop op vliegen. En dat ligt niet aan armoe, dacht ik.
Er is hier momenteel meerdere bloei waar ik de bijen ook wel op zie vliegen. Maar er staat ook een wilg (klien weliswaar) en de bijen vliegen daar niet op maar wel op het speenkruid. Misschien speelt de hoeveelheid ook een rol.
Het is overigens een schitterend gezicht zo'n geel tapijt.

Met vriendelijke groet,
Wim

Van giftigheid is pas sprake ruim na de bloei.
Maak je sowieso niet druk over: het valt wel mee.
De blaadjes zijn zo lang ze groen zijn prima te eten maar worden na de bloei wat bitter. Duiven eten de blaadjes en de knolletjes zolang ze die krijgen kunnen, vooral om duivemelk voor de jongen te maken.
Op terreinen waar wilde zwijnen voorkomen worden de speenkruidjes zo grondig uitgewroet dat ze niet meer te vinden zijn.
Ik denk dat voor het maken van pijlgif een aanvullende procedure nodig was, want zomaar met vers sap zal er geen mus door van het dak vallen.

Mischien kan iemand nog een mooie foto plaatsen en nog aanvullingen geven?
Met vriendelijke groet,
Wim

Nog een aanvulling.

Mijn bijen vliegen weer wel op het speenkruid in mijn tuin. Rare meiden[:)]
Info: De vorm van de wortelknol lijkt op een vijg. (ficus <-> ficaria)



Foto: Harry Keijzer
Bostulp (Tulipa sylvestris), witte annemoon (Anemone nemorosa), speenkruid (Ficaria) en uitgebloeide sneeuwklokjes (Galanthus nivalis).


Vriendelijke groet,
Harry

(ietsie pietsie naar oranje neigend)stuifmeel

Dat klopt dus wel; deze bij heeft al een reeks bloempjes bezocht.

hennie oes