Water......

[lamheuv]

Hallo Hennie OES,
In je artikel over Langstroth lees ik, dat de geïmporteerde koninginnen uit Duitsland uiteindelijk de overtocht goed doorstaan op het moment dat de heren Dadant ze zonder extra water de overtocht laten maken.
Mijn leraar Bijenteelt (helaas overleden) ging zo'n 15 jaar naar Spanje met zijn bijen.
Hij imkerde op Dadantkasten.
Het laatste jaar heeft hij, in navolging van een Duitse imker (was het misschien Fehrenbach ( ik ken de juiste spelling niet)), honingkamers laten maken, waarin hij een watervoorraadje had.
De honingkamer stond direct op de bodem. Aan de achterzijde was een schuiflade gemaakt, ter breedte van 6 ramen. In de overgebleven ruimte hingen 6 ramen haaks op de broedkamer- en honingkamerramen. Als reserve ramen voor broed. Hij imkerde met Buckfastbijen.
In de schuiflade zat vochtige turf. De bedoeling was, dat de bijen onderweg naar Spanje water zouden kunnen opnemen.
14 Dagen nadat hij en zijn vrouw gearriveerd waren met de bijen, zijn wij hem 14 dagen gaan helpen. Hij was toen al erg ziek.
Wat ons opviel was, dat de turf ene dikke schimmelbende was.
Op de terugweg hebben ze nat schuimrubber gebruikt. Al met al was het niet zo'n geslaagd experiment, geloof ik.

Nu ben ik nieuwsgierig naar de gedachtespinsels over dat water onderweg.
Is er meer bekend over het vervoer van de eerste zending koninginnen naar Amerika en de beslissing later van Dadant om ze zonder extra water te laten reizen ?

Met vriendelijke groeten, Elze Lammerts.

[Oude Essink]

Hallo Elze,
Wat zou het interessant zijn een ooggetuigenverslag te hebben over het vroegere transport van bijen over grote afstanden.
Hoe namen de oude Colonisten hun "Zwarte Bijen" mee naar Amerika?
Het is giswerk.


Vanuit Slovenië werden Carnica's voor de export vervoerd, al in de 17e eeuw. De z.g. Boerenkast scheen zich er erg goed voor te lenen; de man op de foto legde grote afstanden af; bij grotere aantallen werd paard en wagen gebruikt, waarbij de wagen van een vering was voorzien; hoeveel volken kwamen heelhuids over, heel duitsland door; over de hobbelige keistraten?
Een groot commerciëel imkerbedrijf van Rothschütz vervoerde in 1869 een groot aantal volken per spoor; hij vermeldt het verlies van 70 afleggers.Oorzaak: "Verbrausen": door al het geschok wonden de bijen zich teveel op! De volken die Dzierzon rond 1850 uit Italië naar Polen liet komen, reisden ook per spoor en er kwam er maar één over; dezelfde reden: verbrausen
Ook elders is sprake van vervoer van volken, maar vooral van afleggers en zwermen per trein of per schip.
Het ligt voor de hand dat men vermeed met broedvolken te gaan reizen.
Transport per boot naar Amerika verliep aanvankelijk ook rampzalig; uit de doeltreffende maatregel van Charles Dadant is af te leiden, dat schimmel door een teveel aan vocht, gecombineerd met het in ongerede raken van de volken door de lange reis op de golvende boot,
het einde van de talrijke volken zal zijn geweest.
Mij is bekend, dat vervoer plaats vond in de onderruimen van de schepen; bijen zullen daar (welke temperatuur?) geen behoefte aan water hebben gehad en het vocht tastte de raten aan. Dit komt aardig overeen met jouw beschrijving over het voorval bij jouw oude leraar.
Uit Egypte is een heel wat aardiger verhaal bekend over reizen op grote afstand. In de 18e eeuw reisden imkers de hele Nijl af. De reis begon in het Noorden, als de dracht daar over was en de honing geoogst: eind October.
De volken werden op speciaal daartoe ingerichte boten gezet; als men onderweg een goede dracht tegenkwam werd aangemeerd en de bijen konden de buit binnenhalen. Eind Februari was men ver in het Zuiden aangeland en reisde men weer terug Noordwaarts op dezelfde wijze.

hennie oes