Dwergmispel (Cotoneaster)
Geplaatst: vr 21 mei 2004, 15:19
Dwergmispel; Cotoneaster
Evenals de grote Mispel behoort ook de Dwergmispel, meestal bij de Latijnse naam Cotoneaster genoemd, tot de Rosacaeën. Als de appelbloei ten einde loopt, storten onze bijen zich massaal op deze plant.
De “gewone dwergmispel” ( Cotoneaster integerrimus Med.) is de wilde variant, zoals zij uit Z.Europa en ZW.Azië naar onze streken kwam. Sindsdien zijn er vele varianten in cultuur als heester of boom of gewoon als bodembedekker; bladverliezend in de winter of groenblijvend; U kiest maar. De Macrophyllus wordt 5 mt. hoog en is 2 mt. breed; de Frigidus is een boom van 10 mt.; de Integerrimus blijft ongeveer 2mt.; de Horizontalis kruipt over de grond; “Vlakke Dwergmispel” heet zij bij ons; haar blad is donkergroen en kleurt in de herfst donkerrood.

De dwergmispel heeft een eindeloos groot aantal klokbloempjes die in de bladoksels hangen. Zij kleuren wit, roze en rood, zijn niet groter dan een 8 tal millimeters en bieden in de herfst erwtgrote rode vruchten. De bloeitijd is Mei/Juni; het zijn doorgaans gemakkelijke planten, die zich goed laten stekken.

tot de regelmatige bezoekers horen bijen en hommels; ook wespenmoeren zie je er op. Zij halen er nectar en pollen; de kleur is afhankelijk van de soort licht- tot zeer donker groen.

De vijfbladige kroon vormt een bijna gesloten kelk, die je bij de hogere soorten zelden verder open ziet komen. De bestuiver moet met haar tong tussen de 20 witte helmknoppen door naar de bloembodem om er de nectar op te zuigen. De twee stempels bevinden zich onder de aaneensluitende helmknoppen en het is moeilijk te zeggen of er sprake is van kruis- of zelfbestuiving, die misschien al in de knop kan hebben plaats gevonden. Bij sommige bloemsoorten zijn de stempels niet ontvankelijk voor het eigen stuifmeel en wachten de vreemde pollen af, die in ons geval van de tong van het insect zouden moeten komen. Of dat bij de cotoneaster zo is, heb ik nergens kunnen vinden.

De bloemen van de horizontale cotoneaster gaan geheel open staan; dan zie je de stempels (in dit geval 3 bij uitzondering) naar buiten komen.
Hennie oes

Evenals de grote Mispel behoort ook de Dwergmispel, meestal bij de Latijnse naam Cotoneaster genoemd, tot de Rosacaeën. Als de appelbloei ten einde loopt, storten onze bijen zich massaal op deze plant.
De “gewone dwergmispel” ( Cotoneaster integerrimus Med.) is de wilde variant, zoals zij uit Z.Europa en ZW.Azië naar onze streken kwam. Sindsdien zijn er vele varianten in cultuur als heester of boom of gewoon als bodembedekker; bladverliezend in de winter of groenblijvend; U kiest maar. De Macrophyllus wordt 5 mt. hoog en is 2 mt. breed; de Frigidus is een boom van 10 mt.; de Integerrimus blijft ongeveer 2mt.; de Horizontalis kruipt over de grond; “Vlakke Dwergmispel” heet zij bij ons; haar blad is donkergroen en kleurt in de herfst donkerrood.

De dwergmispel heeft een eindeloos groot aantal klokbloempjes die in de bladoksels hangen. Zij kleuren wit, roze en rood, zijn niet groter dan een 8 tal millimeters en bieden in de herfst erwtgrote rode vruchten. De bloeitijd is Mei/Juni; het zijn doorgaans gemakkelijke planten, die zich goed laten stekken.

tot de regelmatige bezoekers horen bijen en hommels; ook wespenmoeren zie je er op. Zij halen er nectar en pollen; de kleur is afhankelijk van de soort licht- tot zeer donker groen.

De vijfbladige kroon vormt een bijna gesloten kelk, die je bij de hogere soorten zelden verder open ziet komen. De bestuiver moet met haar tong tussen de 20 witte helmknoppen door naar de bloembodem om er de nectar op te zuigen. De twee stempels bevinden zich onder de aaneensluitende helmknoppen en het is moeilijk te zeggen of er sprake is van kruis- of zelfbestuiving, die misschien al in de knop kan hebben plaats gevonden. Bij sommige bloemsoorten zijn de stempels niet ontvankelijk voor het eigen stuifmeel en wachten de vreemde pollen af, die in ons geval van de tong van het insect zouden moeten komen. Of dat bij de cotoneaster zo is, heb ik nergens kunnen vinden.

De bloemen van de horizontale cotoneaster gaan geheel open staan; dan zie je de stempels (in dit geval 3 bij uitzondering) naar buiten komen.
Hennie oes
