Brasil en Varoa(oplossing?)
Geplaatst: ma 13 sep 2004, 08:21
Goede Morgen Henk en Jelle
Ik zal aan het verzoek van Arno(Brasil) voldoen en de gegevens
aan het forum voorleggen.
Apiario
Oplossing voor bestrijding Varroamijt?
Mijn naam is Arno Wieringa, beroepsimker in Brazilie. Sinds enkele dagen kennisgenomen van het feit dat Holland beschikt over een zogenaamd bijenforum. Naar aanleiding van enige correspondentie met Jelle Hulzinga en Albertus Wieringa (Friesland Boppe?) heb ik aanvullende informatie over de bestrijding cq beperking van de aantasting van Varroamijt. Delen tekst zijn vertaald uit Brasiliaanse literatuur en kunnen zo nu en dan een beetje ongelukkig overkomen., waarvoor mijn welgemeende excuus.
Ik heb enig speurwerk gedaan naar de relatie tussen de varroamijt en de maat van de cellen op de raad. Heb op het Brasiliaanse web gespeurd en een veelheid aan (wetenschappelijk) onderzoek gevonden. Om een lang verhaal kort te houden, inderdaad er bestaat een relatie tussen de celmaat en de varroa-resistentie. Dit is overigens geen nieuws, is al jaren bekend.
Luister en huiver:
Het verschil tussen de Europeese, de Afrikaanse en de Brasiliaanse bijen heeft velen gestimuleerd onderzoek te doen naar de beinvloedbare factoren en voorkeuren van de Varroa-mijt en het type broedcel.
Een belangrijke fase in het leven van de Varroa-mijt is de keuze van het type broedcel. (De Jong et al. 1985). Dit is uitvoerig bestudeerd door diverse onderzoekers (De Jong and Morse, 1988) (Message and GonÇalves, 1995), waarbij het darrenbroed (grotere celmaat) de meeste aantasting vertoonde. Andere factoren die de keuze van de Varroa-mijt voor een bepaalde broedcel heeft zijn ondermeer:
- de ouderdom van de cel;
- de leeftijd van de larve;
- manlijk of vrouwlijke cel;
- opbouw van de cel:
- de maat van de broedcel.
Varroamijt komt overigens niet alleen voor in het broed, ook op volwassen bijen is de varroa met het blote oog waarneembaar. Echter de mijt leeft van gesloten-broed, ze zuigt de larve als het ware leeg, volwassen bijen kunnen de Varroa zelfstandig verwijderen.
De Varroamijt ontwikkeld zich 2 tot 2,5 maal zo snel als een bij. De fase van gesloten broed is hierbij cruciaal. In Brasilie bedraagt deze fase voor werkbijen 12 dagen, de werkbij wordt na 21 dagen geboren. Darrenbroed doet daar enkele dagen langer over. De Varroamijt heeft zich in deze fase al 2 tot 3 keer heeft vermenigvuldigd.
In Europa , waar de werkbijen wat groter zijn, duurt de fase van gesloten broed 3 tot 4 dagen langer, dit is in het voordeel van de snelle vermenigvuldiging van Varroa. Dit kan wellicht ook een van de reden zijn waarom Europees (darren)broed meer last heeft van Varroa dat de Brasiliaanse en de Afrikaanse bijen.
Piccirillo en De Jong (2003) ontdekte dat binnen bijenvolken met een grotere broedcellen (Carnica-bijen 5,3mm) een grotere aantasting vertoonde dan de broedcellen van de Italiaanse bijen (5,15mm) en de Braziliaanse bijen (4,8mm).
Bij de Brasiliaanse bijen is gekeken naar de voorkeur van Varroa-mijt voor darrenbroed (grotere celmaat). Darrenbroed, opgevoed in cellen van werkstersbroed vertoonde beduidend minder sporen van Varroa-mijt dan darrenbroed opgegroeid in eigen cellen. Echter werkbijen opgevoed in cellen van darrenbroed vertoonde nagenoeg geen infectie. Dit laatste houd in dat, naast de celmaat er een relatie bestaan tussen het larve-type (manlijk/vrouwlijk) en de Varroamijt (Issa et al. 1993 en Calderone en Kuenen, 2001).
Ook is aangetoond dat er een sterke relatie bestaat tussen de ouderdom van de raad en hoeveel malen dat dezelfde broedcel gebruikt is (Piccirillo 2001).Dit in relatie tot de celmaat, hoe ouder de cel, hoe kleiner de celmaat, hoe minder percentage aantasting.
De laatste jaren gaat veel aandacht uit naar de diameter van de broedcel teneinde oplossingen aan te kunnen dragen voor bestrijding van de Varroamijt. Bijenvolken op ramen met een kleinere celmaat vertonen minder aantasting (Erickson et al. 1990). De huidige ce
Ik zal aan het verzoek van Arno(Brasil) voldoen en de gegevens
aan het forum voorleggen.
Apiario
Oplossing voor bestrijding Varroamijt?
Mijn naam is Arno Wieringa, beroepsimker in Brazilie. Sinds enkele dagen kennisgenomen van het feit dat Holland beschikt over een zogenaamd bijenforum. Naar aanleiding van enige correspondentie met Jelle Hulzinga en Albertus Wieringa (Friesland Boppe?) heb ik aanvullende informatie over de bestrijding cq beperking van de aantasting van Varroamijt. Delen tekst zijn vertaald uit Brasiliaanse literatuur en kunnen zo nu en dan een beetje ongelukkig overkomen., waarvoor mijn welgemeende excuus.
Ik heb enig speurwerk gedaan naar de relatie tussen de varroamijt en de maat van de cellen op de raad. Heb op het Brasiliaanse web gespeurd en een veelheid aan (wetenschappelijk) onderzoek gevonden. Om een lang verhaal kort te houden, inderdaad er bestaat een relatie tussen de celmaat en de varroa-resistentie. Dit is overigens geen nieuws, is al jaren bekend.
Luister en huiver:
Het verschil tussen de Europeese, de Afrikaanse en de Brasiliaanse bijen heeft velen gestimuleerd onderzoek te doen naar de beinvloedbare factoren en voorkeuren van de Varroa-mijt en het type broedcel.
Een belangrijke fase in het leven van de Varroa-mijt is de keuze van het type broedcel. (De Jong et al. 1985). Dit is uitvoerig bestudeerd door diverse onderzoekers (De Jong and Morse, 1988) (Message and GonÇalves, 1995), waarbij het darrenbroed (grotere celmaat) de meeste aantasting vertoonde. Andere factoren die de keuze van de Varroa-mijt voor een bepaalde broedcel heeft zijn ondermeer:
- de ouderdom van de cel;
- de leeftijd van de larve;
- manlijk of vrouwlijke cel;
- opbouw van de cel:
- de maat van de broedcel.
Varroamijt komt overigens niet alleen voor in het broed, ook op volwassen bijen is de varroa met het blote oog waarneembaar. Echter de mijt leeft van gesloten-broed, ze zuigt de larve als het ware leeg, volwassen bijen kunnen de Varroa zelfstandig verwijderen.
De Varroamijt ontwikkeld zich 2 tot 2,5 maal zo snel als een bij. De fase van gesloten broed is hierbij cruciaal. In Brasilie bedraagt deze fase voor werkbijen 12 dagen, de werkbij wordt na 21 dagen geboren. Darrenbroed doet daar enkele dagen langer over. De Varroamijt heeft zich in deze fase al 2 tot 3 keer heeft vermenigvuldigd.
In Europa , waar de werkbijen wat groter zijn, duurt de fase van gesloten broed 3 tot 4 dagen langer, dit is in het voordeel van de snelle vermenigvuldiging van Varroa. Dit kan wellicht ook een van de reden zijn waarom Europees (darren)broed meer last heeft van Varroa dat de Brasiliaanse en de Afrikaanse bijen.
Piccirillo en De Jong (2003) ontdekte dat binnen bijenvolken met een grotere broedcellen (Carnica-bijen 5,3mm) een grotere aantasting vertoonde dan de broedcellen van de Italiaanse bijen (5,15mm) en de Braziliaanse bijen (4,8mm).
Bij de Brasiliaanse bijen is gekeken naar de voorkeur van Varroa-mijt voor darrenbroed (grotere celmaat). Darrenbroed, opgevoed in cellen van werkstersbroed vertoonde beduidend minder sporen van Varroa-mijt dan darrenbroed opgegroeid in eigen cellen. Echter werkbijen opgevoed in cellen van darrenbroed vertoonde nagenoeg geen infectie. Dit laatste houd in dat, naast de celmaat er een relatie bestaan tussen het larve-type (manlijk/vrouwlijk) en de Varroamijt (Issa et al. 1993 en Calderone en Kuenen, 2001).
Ook is aangetoond dat er een sterke relatie bestaat tussen de ouderdom van de raad en hoeveel malen dat dezelfde broedcel gebruikt is (Piccirillo 2001).Dit in relatie tot de celmaat, hoe ouder de cel, hoe kleiner de celmaat, hoe minder percentage aantasting.
De laatste jaren gaat veel aandacht uit naar de diameter van de broedcel teneinde oplossingen aan te kunnen dragen voor bestrijding van de Varroamijt. Bijenvolken op ramen met een kleinere celmaat vertonen minder aantasting (Erickson et al. 1990). De huidige ce