Erik en Jaap, de hele morgen speelde het word Eruca door m'n hoofd. Kwam dat door 'n Erika van vroeger of
door Erica tetralix, de Dopheide ? Aan beide(n?) heb ik goede herinneringen. Maar om 11 uur schoot me te binnen
dat op onze afdelingsvergaderingen met de Koolzaadreiscommissie in de zeventiger jaren een gespannen sfeer
heerste op het moment dat de standplaatsen voor de bijenvolken op het Koolzaad werden TOEGEWEZEN.
De snuggeren dachten : "Als ik maar niet bij die boer kom te staan met dat oude ras dat 50 % Erucazuur bevat.
Daar worden de bijen zo narrig van net als bij Mosterd".
Tussen 1954 en 1974 hebben Canadese onderzoekers door kruisingen het Erucazuurgehalte flink weten te verlagen.
Momenteel bevatten de nieuwe rassen minder dan 2 %. Erucazuur maakte de koolzaadolie ongeschikt om in veevoer
te verwerken, laat staan in voedsel voor mensen. Tegenwoordig staat koolzaadolie in de schappen van veel winkels
als een olie die rijk is aan onverzadigd vetzuur en linoleen, enz. en nauwelijks erucazuur bevat, Vooral in Duitsland
wordt hij veel gekocht voor in de keuken.
P.S.Hoe zit het momenteel met het gewas Eruca ? Is dat óók 'n kruising met een laag erucazuurgehalte ?
Is mosterdzuur hetzelfde als erucazuur ?