Ik(dus b.t.) ben deze manier aan het navolgen,maartenkleijne schreef:Vraagje?
Mijn neef in Noord Italie wintert de bijen helemaal niet in omdat de bijen na de laatste slinger nog volop nectar halen in oktober en november.
Vanaf januari geeft hij elk volk een zak droge suiker bovenop het gat in de dekplank. Wel ietsje nat gemaakt zodat het niet allemaal spontaan eruit stroomt.
De opname van deze suiker verschilt sterk per volk. Zonodig geeft hij ze weer een nieuwe zak als de eerste leeg is.
Zou het een idee zijn om dit na te volgen?: in het najaar vijf kilo voeren. Dat is ruim voldoende tot en met januari. En vervolgens dit 'Italiaanse' systeem toepassen.
Ik zie er wel een paar voordelen in:
-het wintervolk hoeft veel minder te werken om een hoop suikerwater te processen
-de bijen krijgen geen koude voeten (zoals Piet zegt) op een overmaat aan suikerramen.
-de vijf kilo kan netjes rond het broeddnest worden opgeslagen
-geen suikerramen over in het voorjaar
-ze verwerken alleen de suiker die ze echt nodig hebben
-zodra er weer echt dracht is, is het klaar met suiker in het volk
Wat vinden jullie ervan?
echter met het verschil dat ik ze sinds 6 september 2015, toepas als
inwinteringsvoedering.
'k laat de volken minstens 10 kg licht bevochtigde kristalsuiker verstouwen vanuit
voerbakjes (of lage schaaltjes, in 't geval dat er geen ruimte is voor 'n hoog voerbakje).
Via de zoekmachine en de trefwoorden "droge suiker voeren" ben ik deze
interessante bijdrage van imkerbroeder Maarten tegengekomen.
Er is weinig ervaringskennis te vinden. De opvattingen zijn verdeeld.
In mijn omgeving zegt men, dat droge suiker niet wordt opgeslagen, maar meteen
tot voeder(sap) wordt omgezet en de koningin stimuleert om te leggen, waardoor
er onvoldoende wintervoorraad ontstaat, tenzij je 20 of meer kg voert. Zj.
