Vroeger meende men dat de geneeskrachtige werking van een plant af te lezen zou zijn van het uiterlijk van de plant. Zo had de
Schepper het allemaal voorzien !!
Zo ontstond bijvoorbeeld de plantennaam Longkruid.De plant heeft typische gestippelde,langgerekte bladeren met witte stippen, die aan opgehoest slijm uit menselijke longen doet denken.


De plant komt in het wild voor en bij mij in de tuin heeft hij zich overal uitgezaaid. Hommels zijn gek op deze vroegbloeiende plant waarvan de bloemen verkleuren van blauw naar rood. Neem een stekkie uit het wild mee .(plant is niet beschermd )
Als je nog ruimte hebt in je tuin, plant dan ook een Mispel (Mespilus germanica).
Deze struikachtige boom wordt graag door bijen bezocht tijdens de bloei ,die later is dan de appel en peer.Dat komt dus leuk uit.

De struik levert alleenstaande ,witte bloemen die, na bestuiving, goudbruine, decoratieve vruchten leveren . Nadat de vorst ervoverheen is gegaan verdwijnt de looistof en zijn de overrijpe vruchten eetbaar.

‘Zo rot als een mispel..’, (maatschappelijke misstand) is een bekend gezegde dat van deze vrucht is afgeleid. Merels en andere lijsterachtigen eten overigens graag mee ,dus echt leuk voor de imker en vogelleven in de tuin.

De jam die ik van de zachtgeworden, overrijpe mispels van maakte ,deed denken aan appelmoes

