Bijenhouden.nl

Afgelopen week kreeg ik per post vanuit Denemarken een nieuwe (Buckfast-) moer toegestuurd, een wonder op zich hoe deze prachtige moer in een moerhuisje met een paar begeleidende werksters bruisend van energie over komt. Ik dacht veel bekenden/bijenliefhebbers te hebben waar ik voor 2 weken even m'n nieuwe volkje in een zesramer kon plaatsen. Echter bijna een ieder had wel een reden waarom het nu moeilijk kon; kleine kinderen, buren, enz.. Tenslotte dan maar bij m'n zwager, die bekend was met bijen houden. Ze mochten op het platte dak van een schuurtje staan in een redelijk nieuwe wijk. Het leek goed te gaan, maar binnen een uur belde hij dat het echt niet langer kon; de buren klaagden over de vele bijen die rondvlogen en sommigen hadden de deuren al dicht gedaan vanwege de overlast. Je ziet dan toch weer paniek toeslaan bij de mensen. Praten helpt dan niet, integendeel. Waarschijnlijk waren de bijen op zoek naar hun moer. Op zich was het ook de bedoeling dat ze zich moerloos voelden een paar uur lang, maar ik had niet gedacht dat dit zo'n overlast zou geven, het leek bijna wel een zwerm, zoals m'n zwager mij vertelde. Toen ik na een paar uur terug kwam om de moer in te voeren was de zaak al aardig geluwd, hoewel nog wat onrustig.
Een prachtige ervaring was het om te zien hoe binnen slechts een paar seconden het stil en rustig werd na invoering van de nieuwe moer. Wat een verandering. Ook bij onszelf. Je wordt er even stil van zo mooi.
Toch maar een ander plakje gezocht...en na-genieten.
Bert.

. Ik dacht veel bekenden/bijenliefhebbers te hebben waar ik voor 2 weken even m'n nieuwe volkje in een zesramer kon plaatsen. Echter bijna een ieder had wel een reden waarom het nu moeilijk kon; kleine kinderen, buren, enz..

Bert

Mocht je ooit weer eens i.d. hebben
In onze "Herberg" (Heino wat maar 12 km van Zwolle ligt) is altijd wel ergens plaats.
Vanuit het "Sallandsche"
Manni Weertman