Bijenhouden.nl

Hallo,

Van verschillende landen heb ik de regelementen doorgelezen voor het keuren van honing, en de eisen die aan keurmeesters worden gesteld, maar nergens heb ik tot nu toe kunnen lezen dat de keur-meesters of -meesteressen geen rokers of pruimers zouden mogen zijn. In Zweden is "snusen" volop in gebruik, waarbij een prop tabak die al of niet los of in een klein doorlatend zakje tussen de bovenlip en het tandvlees boven de tanden wordt geklemd en de 'sappen' die daaruit ontstaan worden genuttigd (bleh!)
Dat het reuk en smaakvermogen van tabaksgebruikers negatief wordt beïnvloed weet nu iedereen wel van de getuigenissen van mensen die het ongekeerde zeggen, n.l. dat na het stoppen met roken hun reuk en smaak weer terug is gekomen.
Is het dan niet logisch dat deze mensen worden uitgesloten als keurmeesters, in inder geval daar het een smaak of reuktest betreft?

Het materiaal hier bij het Imkerforum maakt wel een melden in een van de PDF bestanden dat er tijdens het honing keuren in diezelfde ruimte niet mag worden gerookt, maar verder gaat men niet.

Ook heb ik nog nergens de eis kunnen vinden dat de eventuele gebruikte (hand)refraktometers net voor een nieuwe test-sessie gekalibreerd zouden moeten worden.

Zouden deze voor mij logische punten niet moeten worden opgenomen in de regelementen voor het keuren van honing?

Daar bovenop zou men nog wat raad kunnen geven over mondhygiëne en het ontzien van sterk smakende zaken (knoflook?) voorafgaand aan honing testen.....

Ik ben benieuwd of dit toch ergens is afgevangen in de Nederlandse regelementen? (niet in Zweden in ieder geval!)

Ron van Mierlo

dag rob,

voor wat betreft de kwaliteitsborging van de keuringsmiddelen ben ik het met je eens dat deze minimaal 1x per jaar moeten worden gecalibreerd. voor een zichzelf professionele keuringsmeester (of dame) noemende is dit natuurlijk overbodig, hij/zij doet dit al.

mocht dit laatste niet het geval zijn, dat ben ik voorstander om dit wel op te nemen in een wet/amvb/richtlijn of iets anders. tenslotte komt dit de kwaliteit, de betrouwbaarheid en de professionaliteit ten goede.

NB. ik ga er eigenlijk vanzelfsprekend vanuit dat dat ook gebeurd bij de VWA (de oude keuringsdienst van waren). mocht dit niet het geval zijn, dan loopt m.i. de keurder het risico om aansprakelijk te worden gesteld voor zijn (on)juiste oordeel. zeker in geval strafrechtelijke vervolging bij een (on)juist produktbeoordeling.
(als de methoden niet geborgd zijn is de uitkomst discutabel).

het moeilijke met smaakbeleving is dat het subjectief is (net als geurbeleving). een roker beoordeelt m.i. honing anders dan een knoflooketer, laat staan een haringeter. zelf vind ik bijvoorbeeld heidehoning niet te (vr)eten, net alsof je de reformwinkel staat op te eten.
voor wat betreft de geur, net zo iets, ik vind de rondlopende koeien (en koeienflatsen) van mijn buurmaan wel weer lekker ruiken en de lucht van varkens en oude bijenraten nu weer net niet (zie hier een extra reden om het ratenbestand om de twee jaar geheel te vervangen).

desalniettemin heb ik wel de nodige achting voor het vakmeesterschap van onze honing&raadkeurmeesters en mogen ze van mij betreft op dezelfde leest doorgaan.

groet, jacques

Voordat er op deze plaats doorgegaan wordt met het afkraken van honingkeuringen, wil ik een aantal zaken duidelijk stellen:

Voor iedere keuring worden altijd alle te gebruikten refractometers gekalibreerd.

Tijdens een honingkeuring wordt er niet alleen niet gerookt, maar door de keurmeesters ook geen koffie gedronken. Velen zullen ook 1 tot 2 dagen voor een keuring geen sterk smakende stoffen - bijv. knoflook - gebruiken. Ook dienen in de keuringsruimte geen geuren te hangen. Dat betekent ook: geen parfummetjes, aftershave of sterk ruikende handcrème op door de keurmeesters.
Om honingkeuringen voor imkers "leuker" en "leerzamer" te maken wordt in toenemende mate overgegaan tot zgn. "open" keuringen. Deze worden vaak in de ruimte gegeven waar ook de anderen zijn, soms zelfs met de barbecue in de buurt. Tijdens het keuren wordt dan meestal aan de omstanders uitleg gegeven waarmee je bezig bent en op welke wijze een honing beter gepresenteerd had kunnen worden. Het spreekt vanzelf dat de keurmeesters onder die omstandigheden ook een kopje koffie drinken.

Er wordt alleen gekeken of het aangebodene een honing-eigen geur en -smaak heeft. Het gaat hierbij dus niet of een keurmeester de honing zelf wel of niet lekker vindt.

Als 90% van de inzenders in Eerbeek 100 punten voor hun heidehoning krijgen betekent dit niet dat er slecht is gekeurd. Uit de 90% blijkt dat de inzenders bijna allemaal imkers zijn die niet alleen goed op de hoogte zijn hoe ze hun honing moeten verwerken en dat ze geen radjetoe van honingpotjes moeten gebruiken, maar ook dat ze zich terdege bewust zijn van de laatste etiketeisen. Kortom: die aangeboden 90% is van topkwaliteit. Dat komt omdat al jaren dezelfde imkers hun heidehoning in Eerbeek ter keuring aanbieden, en dat doen ze vooral om een certificaat te verkrijgen waarmee ze kunnen aantonen dat hun honing van dat jaar weer aan dezelfde hoge kwaliteitseisen voldoen als andere jaren.

Met vriendelijke groet,
Els (keurmeester)