Bijenhouden.nl

.
[img]http://www.bijenhouden.nl/beeld/o/oudeessinkhennie/gevecht_kon.jpg[/img]
Terugkerend van vakantie in Zuid Frankrijk, ben ik nog een paar dagen bij vrienden langs gegaan, die in de Franse Alpen zaten. Een prachtig gebied met hoge bergweiden; nog allerlei bloemen te vinden bij een temperatuur van 15 graden in de zon; het is daar heerlijk lopen; beneden zie je het meer van Genève liggen met aan de overkant Zwitserland..
In een plaatsje onderweg zag ik een aanplakbiljet dat een koninginnengevecht aankondigde; plaats van handeling Martigny in Zwitserland; Zondag 30 september vanaf 9 uur.
Wat doe je als rechtgeaard imker, wanneer je zoiets ziet aangekondigd? Er op af en zien wat er te beleven valt; als het over bijen gaat, mag je zoiets niet missen.
Mijn vrienden zagen het wel zitten om mee te gaan en zo togen wij om 7.30 u met z’n zessen op weg naar Martigny; razend benieuwd wat wij zouden aantreffen.
Aanwijsborden naar de “COMBAT DE REINES” brachten ons naar een arena
en al spoedig drong het tot ons door, dat wij een moerengevecht konden vergeten.
Onze REINES bleken koeien te zijn die toch koninginnen waren van een kudde en onderling gevechten aangingen. Dat er behalve bij bijenmoeren nog andere dieren zijn, waarvan de koninginnen elkaar niet verdragen, hadden wij niet vermoed. Het werd een uitermate boeiende dag.
.
.
[img]http://www.bijenhouden.nl/beeld/o/oudeessinkhennie/gevecht_kon.2.jpg[/img]
Wanneer in het voorjaar de boer zijn kudde koeien de bergen in brengt, werpt een van de koeien zich op als leidster van de kudde door haar rivalen uit de kudde te verjagen. Meestal betreft het een nog jong dier, dat nog niet gekalfd heeft. Zij is het, die naderhand als eerste in aanmerking komt een rasstier te behagen en voor de voortzetting van een krachtig ras te zorgen. Zij is de koningin van de kudde; zij krijgt een prachtige bel om, waarmee zij de kudde bijeen houdt en de boer aanwijst waar in het berggebied zij zich bevindt.
In het najaar, als de kudden weer naar beneden gaan, laten de boeren uit de wijde omtrek de koninginnen onderling uitvechten wie de kampioen is van de streek. Er zijn drie categorieën: 300 kilogram / 400 kilogram / 5à600 kilogram.
Leeftijd 3 of 4 jaar. De tweede jaars vormen een eigen vierde categorie.




Buiten de arena wacht de koningin met haar bezitter (de boer) haar beurt af.
Er zijn ongeveer 150 koninginnen bij de strijd betrokken en een jury bepaalt wie de strijd tegen wie moet aangaan.
.




Tien tot vijftien koeien worden tegelijkertijd tot de arena toegelaten. In eerste instantie beginnen de koeien onderling te vechten om uit te maken wie er afvalt. Dit vechten is geen vergelijk met de Spaanse stierengevechten, waar de stier een ongelijke strijd tegen mensen aangaat tot hij zwaar gewond het loodje legt. Onze koeien gaan met de koppen tegen elkaar en duwen net zolang tot een van beide het opgeeft en wegvlucht; begeleiders voorkomen, dat een derde rivaal zich ermee bemoeit en de jury bepaalt, wanneer een verliezer het strijdperk moet verlaten. Wanneer een koe “werkeloos” toekijkt of probeert eronder uit te komen, wordt zij op last van de jury naar een bepaalde rivaal geleid en ermee kop tegen kop gezet. Dit leidt onherroepelijk tot een gevecht. De overblijvende 2 à 3 koninginnen van het groepje worden tot de finale van de categorie toegelaten.
.

Het kon er stevig aan toegaan en er kwamen geweldige krachten aan te pas, zeker bij de zwaarste categorie. In de finale van deze categorie stonden 10 koeien, die vaak zeer ruime tijd nodig hadden, voordat een gevecht was beslist. Intussen was de arena vol gelopen met publiek,dat onder luide toejuichingen en aanmoedigingen de gevechten begeleidde. De winnaars kregen een prachtige koebel.
De Zwitser aan mijn linkerzijde had koeien in de strijd, maar de man