PA in honing
Geplaatst: di 06 nov 2007, 20:09
Beste mensen,
Gisteren verscheen er een bericht in Elsevier en op het internet onder de kop: “VWA: kankerverwekkende stof in honing”. Dat bericht was gebaseerd op onderzoeksgegevens van de VWA en de bijbehorende risicoanalyse met betrekking tot de volksgezondheid. Al die gegevens zijn door de Inspecteur-Generaal van de VWA gezonden aan de ministers van LNV en VWS (en terug te vinden op de internet site van de VWA). Eén van de conclusies in de brief aan de ministers is, dat “een waarschuwing aan de consumenten niet zinvol is.”
Bij nadere bestudering van de VWA-gegevens komt het bericht van Elsevier nogal tendentieus over. De kop boven het artikel suggereert dat alle honing “besmet” is met pyrrolizidine alkaloïden (PA), maar in werkelijkheid werd in 43 van de 141 (28%) onderzochte monsters PA gevonden en in slechts 2 van die monsters was de concentratie PA onverantwoord hoog. Die bedroeg respectievelijk 212 en 365 nanogram per gram (ng/g) honing. In de andere positief bevonden monsters liep de concentratie PA uiteen van 1-69 ng/g. Alle monsters zijn in Nederland genomen, maar in verreweg de meeste gevallen is hun herkomst onbekend en kan de honing zijn geïmporteerd.
Over de risicoanalyse schrijft Elsevier dat de VWA geen nadere omschrijving wilde geven van “langdurig en overmatige consumptie”, maar dat de VWA benadrukt dat dit type consumptie waarschijnlijk zeldzaam is. Dat is een flauwe opmerking van een journalist die te lui was om zich nader te verdiepen in de gegevens op de internet site van de VWA.
Uit de risicoanalyse blijkt dat alleen personen die hun levenlang veel (>30 gram/dag) honing consumeren met hoge gehaltes PA (365 of meer µg PA / kg honing) een duidelijk verhoogd risico lopen op kanker en leverbeschadigingen. De kans dat iemand dat doet is klein (en nog het grootst bij imkers die langdurig en veel van hun eigen besmette honing eten). Geschat word dat 800 personen van de Nederlandse bevolking zouden kunnen voldoen aan de omschrijving “langdurig veel honing consumeren met een hoog gehalte PA”. Volgens de kansberekening zouden 0,2 personen uit die groep van 800 kanker kunnen krijgen. Dat is een nogal kleine kans en reden om aan de ministers te adviseren de consumenten maar niet te waarschuwen. Wel vindt de VWA de gegevens aanleiding om de ministers te verzoeken meer geld ter beschikking te stellen voor nader onderzoek naar PA in honing (en melk) in de komende jaren.
Opvallend is nog dat in de 8 monsters honing van volken die in 2006 bewust bij percelen met veel jacobskruiskruid waren geplaatst, weinig PA zijn gevonden. In 4 monsters zaten geen PA en in de andere 4 varieerde de concentratie PA van 2,2-10,1 ng/g. Die honingmonsters waren aangeleverd door PPO-Bijen.
Henk van der Scheer
http://www.vwa.nl/
Gisteren verscheen er een bericht in Elsevier en op het internet onder de kop: “VWA: kankerverwekkende stof in honing”. Dat bericht was gebaseerd op onderzoeksgegevens van de VWA en de bijbehorende risicoanalyse met betrekking tot de volksgezondheid. Al die gegevens zijn door de Inspecteur-Generaal van de VWA gezonden aan de ministers van LNV en VWS (en terug te vinden op de internet site van de VWA). Eén van de conclusies in de brief aan de ministers is, dat “een waarschuwing aan de consumenten niet zinvol is.”
Bij nadere bestudering van de VWA-gegevens komt het bericht van Elsevier nogal tendentieus over. De kop boven het artikel suggereert dat alle honing “besmet” is met pyrrolizidine alkaloïden (PA), maar in werkelijkheid werd in 43 van de 141 (28%) onderzochte monsters PA gevonden en in slechts 2 van die monsters was de concentratie PA onverantwoord hoog. Die bedroeg respectievelijk 212 en 365 nanogram per gram (ng/g) honing. In de andere positief bevonden monsters liep de concentratie PA uiteen van 1-69 ng/g. Alle monsters zijn in Nederland genomen, maar in verreweg de meeste gevallen is hun herkomst onbekend en kan de honing zijn geïmporteerd.
Over de risicoanalyse schrijft Elsevier dat de VWA geen nadere omschrijving wilde geven van “langdurig en overmatige consumptie”, maar dat de VWA benadrukt dat dit type consumptie waarschijnlijk zeldzaam is. Dat is een flauwe opmerking van een journalist die te lui was om zich nader te verdiepen in de gegevens op de internet site van de VWA.
Uit de risicoanalyse blijkt dat alleen personen die hun levenlang veel (>30 gram/dag) honing consumeren met hoge gehaltes PA (365 of meer µg PA / kg honing) een duidelijk verhoogd risico lopen op kanker en leverbeschadigingen. De kans dat iemand dat doet is klein (en nog het grootst bij imkers die langdurig en veel van hun eigen besmette honing eten). Geschat word dat 800 personen van de Nederlandse bevolking zouden kunnen voldoen aan de omschrijving “langdurig veel honing consumeren met een hoog gehalte PA”. Volgens de kansberekening zouden 0,2 personen uit die groep van 800 kanker kunnen krijgen. Dat is een nogal kleine kans en reden om aan de ministers te adviseren de consumenten maar niet te waarschuwen. Wel vindt de VWA de gegevens aanleiding om de ministers te verzoeken meer geld ter beschikking te stellen voor nader onderzoek naar PA in honing (en melk) in de komende jaren.
Opvallend is nog dat in de 8 monsters honing van volken die in 2006 bewust bij percelen met veel jacobskruiskruid waren geplaatst, weinig PA zijn gevonden. In 4 monsters zaten geen PA en in de andere 4 varieerde de concentratie PA van 2,2-10,1 ng/g. Die honingmonsters waren aangeleverd door PPO-Bijen.
Henk van der Scheer
http://www.vwa.nl/