Vandaag, bij het officiële begin van de winter, lijkt het me zinvol
het 10 jarig bestaan van dit topic te herlezen en met een actuele
bijdrage te vereren.
Al weken lang verhuis ik Rosse Woelmuizen en Gewone bosmuizen
en Halsbandbosmuizen naar een vergelijkbaar terrein als waarop
de bijenvolken staan. Elke morgen zitten minstens twee exemplaren
in de 15 inloopvalletjes. Deze life-trap-valletjes zijn gemaakt van
'n Aluminium-legering. De muizen kunnen er NIET binnen een paar uur
'n vluchtgat in knagen, zoals ze dat wel lukt in kunststof-valletjes.
Tot nu toe heb ik één spitsmuis gevangen. Die vrees ik het ergste als
vraatzuchtige bijenpredator. Die heeft niet de vrijheid gekregen om
elders nuttiger ecologisch werk te doen. Nee, dit, met de mol stamverwant,
diertje heb ik gehuisvest in een terrarium om eens uit te zoeken
wat het spits-snuitig creatuurtje allemaal wil eten.
Zodra het buiten het warme nest van watten op zoek gaat,
bied ik het met een pincet iets te eten aan. Tot nu toe regenwormen en
slakjes en pissebedden. Als het met Kerstmis 10 of meer graden warm wordt,
ga ik wat versleten bijen vangen; het lievelingskostje van spitsmuizen ?
Ik hoop van niet ! Laat dat maar regenwormen zijn. Die tref ik aan onder
bladafval dat 's winters de tuin mag bedekken om de vorst minder diep te
laten doordringen, zodat de wormen nog bereikbaar blijven voor spitsmuizen.
Je verbaast je hoe snel en verbeten het insectivore diertje toehapt
als ik het 'n hapje aanbied; soms bijt het in de pincet.
Ik moet zorgen dat z'n lange snijtanden niet breken op het staal.
Het doet geen pogingen om te ontsnappen. Na het eten duikt het 'in bed'.
Het is een aanbevelingswaardig studie-object.

Zjef
