een ongelukje

[Oude Essink]

adequaat reageren op een ongelukje behoort ook tot de bedrijfsmethoden.
Mij overkwam - en niet voor de eerste keer- het volgende:
Het te behandelen volk stond op twee broedkamers, moerrooster en honingkamer. Doel: kijken of er doppen waren en zo mogelijk de moer merken. Actie: honingkamer, lekker zwaar, appart gezet; bovenste broedbak appart gezet; controle van de onderste broedkamer: 8 ramen broed, 2 voer, geen doppen, geen moer gezien; dekkleedje erop; tweede broedbak bekeken; op een van de ramen verzamelden zich veel bijen en toen ik het raam uitnam, kwam er een hele klont onderhangen ( moer?) raam nauwkeurig bekeken; even iets zon erop laten komen om naar moer en eitjes te kijken; bezijden de bak stootte ik ergens tegen en de hele verzameling belandde op de grond.
Op dat moment moet je adequaat reageren; moer zoeken had verder geen zin; ik moest voorkomen, dat ze verloren ging: broedkamers weer op elkaar gezet; vervolgens eerst zoveel mogelijk bijen van de grond opgenomen met een kartonnetje en in de broedkamer gedeponeerd: geen moer; honingkamer er weer op en afsluiten. een kwartiertje later de grond rond de kast nauwkeurig bekeken; onder een pol gras verzamelden zich het restant bijen; op een grasspriet boven de pol liep de moer. Opgelucht terug in de kast via de vliegplank. Voorlopig krijgt dat volk een vredige rust. Bijen blij, imker blij.
Wie zou het anders hebben aangepakt (ik had de moer kwijt kunnen raken!)
hennie oes

[wilde]

Ja Hennie, dat soort voorvallen zal iedere imker wel eens hebben meegemaakt, ook al denk je alles goed voor te bereiden en je '˜vak te beheersen'. Het zijn overigens achteraf meer anecdotes dan bedrijfsmethoden.[:o)]

Vorig jaar stond ik op een warme zomerdag mijn kastvolken op de luzerne na te zien. Dat zijn meestal nogal hoge stapels en als je de onderste broedlamer ook wilt nazien, stapel ik de losse delen op een omgekeerd deksel en tussen de honingkamers en de 2e broedkamer leg ik een extra dekplankje om darren en moer tegen te houden. Wat me nooit gebeurt, gebeurde hier: ik verloor mijn evenwicht. Probeerde overeind te blijven, maar viel uiteindelijk tegen de stapel losse delen, die natuurlijk omviel, met mijn dijbeen in de punt van een kastdeel. Dat was behoorlijk pijnlijk en de bijen werden er ook niet vrolijker van. Ik ben gelijk gestopt met nazien, want ik kon nauwelijks lopen. Met kunst- en vliegwerk de kast weer overeind gezet en vertrokken. Achteraf was het volk nog moergoed. Ik had wekenlang last van mijn been.
Het heeft me wel aan het denken gezet. Ik was alleen, ver weg van iedere bebouwing of weg. Mijn mobiele telefoon lag in de auto, maar die zou ik met een gebroken been niet hebben kunnen bereiken. Zo dat al mogelijk zou zijn, zouden helpers (niet-imkers) die plek niet zo maar kunnen benaderen, want de bijen waren furieus. Ik probeer voortaan nog wat attenter te zijn.

Een ander meer frustrerend voorval (vanuit de imker gezien) was het volgende.
Ik wilde een veger maken en ging de moer even zoeken. Ik ben meestal vrij zeker van mezelf: ik beweer altijd dat ik die zeker zal vinden. Na enkele ramen had ik haar al te pakken, tenminste dat dacht ik. De moer was gemerkt en geknipt. Ik hield het raam met de rechterhand vast boven de kast en pakte met mijn linkerhand een 3-ramertje dat iets te ver weg stond om het raam er direct in te hangen. Dat was slechts een tussenstadium om eerst gemakkelijk een 6-ramer te vullen met bijen en wat broed en als laatste de moer toe te voegen zonder het broedraam waarop ze zat, want dat was minder geschikt.
Bij het overhangen in de 3-ramer keek ik opnieuw of ik haar zag lopen op de raat. Dat was niet het geval. Ik keek nog wel 5 keer, maar geen moer meer te zien. Ik meende dat ze wellicht op de grond of in de open kast was gevallen. Alles afgezocht, geen moer te bekennen. De gehele kast heb ik 2 x nagezien, geen moer gevonden, en toen ben ik maar gestopt om mijn zonden te gaan overdenken. Wat was hier fout gegaan?
Ik was in mijn schuur waar de bijenspullen staan en waar ik mijn imkersuitrusting uitdeed. Ik draag meestal een hoed met een sluier met vizier. De hoed zette ik af en daar zat mevrouw: op de rand van mijn hoed, zonder een enkele andere bij. Al die tijd had ze daar dus gezeten. Ze was waarschijnlijk opgevlogen, soms lukt dat nog een beetje met een geknipte moer en was op mijn hoed beland. Toen kon ik alsnog mijn vegertje maken.

Albert

[frits dalm]

Albert,
Ik was een keer een moer kwijt op het fruit,
geknipt en gemerkt.Vond haar later toevallig terug
op ongeveer 150 meter van de kast met het restant
van de zwerm.Er zat was op de takken, dus plannen
om te blijven.Conclusie :ook een geknipte moer
kan nog ver komen en geen remedie die zwermen
verhinderd, maar dat weten al veel imkers,hopelijk
lukt het zwermen dan niet meteen.
Mvrgr Frits

Frits

[wilde]

..... ook een geknipte moer kan nog ver komen .....

Frits, dat hangt toch van de wijze van knippen af. Als je 2 korte punten afknipt kan ze meestal nog vliegen. Ik knip in principe slechts 1 vleugelpunt af. Knip je wat weinig dan zal ze ook nog vliegen. Als de vleugel voor een derde deel wordt ingekort, wat ik meestal doe, dan vliegt ze echt niet meer. Het kan echter wel eens wat minder ruim uitvallen ... en dan ... op je hoed.

Ik schepte ooit in een naburige stad een schoorsteenzwerm, waarin een gemerkte/geknipte moer zat. Die moer was inderdaad 'slecht' geknipt (aan 1 vleugel), want die vleugel was nauwelijks korter dan de andere.

Albert

[frits dalm]

Albert,
Ik knip maar aan een kant de vleugel weg.
Anders heeft het geen zin, maar ze kan er
een week overgedaan hebben om zover te komen.
Stond op het fruit en kwam er alleen in de
weekenden.
Het voordeel van knippen is volgens mij meer
het feit dat de moer niet ver kan vliegen en
de andere bijen terugslaan op de kast/korf
Mvrgr Frits

Frits