Bericht
door wilde » za 01 mei 2004, 20:58
Ja Hennie, dat soort voorvallen zal iedere imker wel eens hebben meegemaakt, ook al denk je alles goed voor te bereiden en je '˜vak te beheersen'. Het zijn overigens achteraf meer anecdotes dan bedrijfsmethoden.[:o)]
Vorig jaar stond ik op een warme zomerdag mijn kastvolken op de luzerne na te zien. Dat zijn meestal nogal hoge stapels en als je de onderste broedlamer ook wilt nazien, stapel ik de losse delen op een omgekeerd deksel en tussen de honingkamers en de 2e broedkamer leg ik een extra dekplankje om darren en moer tegen te houden. Wat me nooit gebeurt, gebeurde hier: ik verloor mijn evenwicht. Probeerde overeind te blijven, maar viel uiteindelijk tegen de stapel losse delen, die natuurlijk omviel, met mijn dijbeen in de punt van een kastdeel. Dat was behoorlijk pijnlijk en de bijen werden er ook niet vrolijker van. Ik ben gelijk gestopt met nazien, want ik kon nauwelijks lopen. Met kunst- en vliegwerk de kast weer overeind gezet en vertrokken. Achteraf was het volk nog moergoed. Ik had wekenlang last van mijn been.
Het heeft me wel aan het denken gezet. Ik was alleen, ver weg van iedere bebouwing of weg. Mijn mobiele telefoon lag in de auto, maar die zou ik met een gebroken been niet hebben kunnen bereiken. Zo dat al mogelijk zou zijn, zouden helpers (niet-imkers) die plek niet zo maar kunnen benaderen, want de bijen waren furieus. Ik probeer voortaan nog wat attenter te zijn.
Een ander meer frustrerend voorval (vanuit de imker gezien) was het volgende.
Ik wilde een veger maken en ging de moer even zoeken. Ik ben meestal vrij zeker van mezelf: ik beweer altijd dat ik die zeker zal vinden. Na enkele ramen had ik haar al te pakken, tenminste dat dacht ik. De moer was gemerkt en geknipt. Ik hield het raam met de rechterhand vast boven de kast en pakte met mijn linkerhand een 3-ramertje dat iets te ver weg stond om het raam er direct in te hangen. Dat was slechts een tussenstadium om eerst gemakkelijk een 6-ramer te vullen met bijen en wat broed en als laatste de moer toe te voegen zonder het broedraam waarop ze zat, want dat was minder geschikt.
Bij het overhangen in de 3-ramer keek ik opnieuw of ik haar zag lopen op de raat. Dat was niet het geval. Ik keek nog wel 5 keer, maar geen moer meer te zien. Ik meende dat ze wellicht op de grond of in de open kast was gevallen. Alles afgezocht, geen moer te bekennen. De gehele kast heb ik 2 x nagezien, geen moer gevonden, en toen ben ik maar gestopt om mijn zonden te gaan overdenken. Wat was hier fout gegaan?
Ik was in mijn schuur waar de bijenspullen staan en waar ik mijn imkersuitrusting uitdeed. Ik draag meestal een hoed met een sluier met vizier. De hoed zette ik af en daar zat mevrouw: op de rand van mijn hoed, zonder een enkele andere bij. Al die tijd had ze daar dus gezeten. Ze was waarschijnlijk opgevlogen, soms lukt dat nog een beetje met een geknipte moer en was op mijn hoed beland. Toen kon ik alsnog mijn vegertje maken.
Albert