Wederzijdse aanpassing? Vergeet het maar!!!

[Piet Jager]

Wie kan mij een duidelijk voorbeeld geven van een parasiet/gastheer relatie, waarbij de gast zich door selectiedruk of wat voor reden danook heeft aangepast (dus geen symbiose)?

!Piet

[Jelte Pieter Dijkstra]

Piet schrijft in ferme taal:

Op een aanpassing in welke vorm dan ook, hoeven we geenszins te rekenen - Forget it!

Toch denk ik Piet dat je de zaak te statisch handelt en ben ik lanzamerhand meer te porren voor een benadering meer in de richting van Maarten.

Voorbeeld: mijn buren hadden een hond. Ras: Markies. Dit zijn kleine hondjes en kunnen dus makkelijk een jaar of vijftien worden. Ze hadden ooit een of twee nestjes bij deze hond en toen kreeg ze kanker. Deze hond had nog makkelijk twee of drie nestjes kunnen hebben maar ze werd voortijdig uitgeschakeld te reproduceren. Ondanks dat mijn buren precies in de hand hebben wanneer en met wie ze paarde.

Dit gebeurd op een veel grotere schaal natuurlijk aan de lopende band bij elk organisme en zeker bij bijen. Ik ben het met je eens dat wij als imkers daar een bepaalde (soms een flinke ondoorzichtige) draai aan geven. Niets doen wat bestrijden betreft zou ook beter zijn voor het proces van aanpassing. Aangezien wij niet (precies) weten waar we uitkomen met onze ondoorzichtige draai.

jp

[Bart de Coo]

Ik denk dat alle vormen van symbiose, in het licht van de evolutietheorie, het gevolg zijn van selectie(-druk).

Overigens ben ik van plan om uitgebreid te gaan reageren op je vraag, omdat het laatste nummer van Bijen opent met een artikel van Job van Praagh, dat volgens mij een antwoord geeft op je vraag.

Wait and see...

Bart de Coo

[LWPisa]

"Wie kan mij een duidelijk voorbeeld geven van een parasiet/gastheer relatie, waarbij de gast zich door selectiedruk of wat voor reden danook heeft aangepast (dus geen symbiose)?"

Myxematose en konijnen in Australie...minder virulente stammen van het virus zijn talrijker en "normaler" geworden in de laatste decennia. Literatuurreferentie heb ik niet zo even bij de hand*, maar er zijn nog wel meer voorbeelden van in de infectieziekten hoek. Met macroparasieten als Varroa zijn er ook vast voorbeelden maar daarbij is de dynamiek anders.
Nadeel om zoiets te onderzoeken is bijv. de tijdschaal van het proces, een mens leeft maar 60 bijenseizoenen bijv.

L.
* voor mensen met toegang tot wetenschappelijke on-line journals moeten die te vinden zijn

[Piet Jager]

Myxomatose, "een konijnenziekte die snel dodelijk verloopt, verwekt door een pokkenvirus (in 1952 vanuit Amerika naar Frankrijk gebracht; verspreid door bloedzuigende insecten, vooral muggen en vlooien), dat slijmige bindweefselwoekeringen in de onderhuidse weefsels veroorzaakt. Tegen myxomatose zijn vaccins ontwikkeld op basis van fibromatosevirus en van verzwakt myxomatosevirus"

We moeten geen appels met peren vergelijken. De dynamiek bij virussen ligt geheel anders dan bij uitwendige parasieten. Ik zou danook graag een voorbeeld zien van uitwendige parasieten, omdat een vergelijking dan veel duidelijker is!

!Piet

[Piet Jager]

Dag Bart,

I'am still waiting for you, but I do'nt see anything more.

Moeten we hieruit de conclusie trekken, dat de voorstanders van wederzijdse aanpassing uitgegaan zijn van theoretische modellen???

!Piet

[maartenkleijne]

De best onderzochte relatie tussen prooi en predator is die tussen veldmuis en bosuil.
De aanpassing gaat daar middels populatiedynamiek:
-op het maximum zijn er veel muizen (100%) en worden er veel bosuilen geboren.
-op het minimum (<5% muizen) worden en vrijwel geen jonge bosuilen grootgebracht en sterven er in winter bosuilen van de honger.
Maar ja, deze methode is voor imkers niet aanvaardbaar want wij willen elk jaar evenveel immes.

Ook is er veel geschreven over de aanpassingen van mensen (uit de tijd voor allesdodende insecticiden) om de vlooienstand laag te houden.
Zoogdieren en huidparasieten hebben ook een complexe relatie. In de tropen dwingen de parasieten de dieren tot een modderschild dat hen ook weer beschermt tegen zonnebrand.

[Piet Jager]

Dat van die bosuilen en muizen zijn inderdaad interessante golfbewegingen met betrekking tot de voedselpiramide. Het is tevens een mooi voorbeeld van milieu- en plaagregulatie mbt tot de biodiversiteit in een ecosysteem. Dit zijn belangrijke levenondersteunde functies, waardoor het leven op aarde blijft doorgaan.

!Piet

[labrador]

Als jager volg ik de ontwikkelingen die thans plaatsvinden in de Oostvaardersplassen. (OVP)
Hier is men bezig diersoorten te houden onder natuurlijke omstandigheden waarin bewezen zou moeten worden dat er natuurlijke selectie plaats gaat vinden waarbij de diersoorten (bv. Het Edelhert) hun populatie zouden aanpassen aan de hoeveelheid voedsel.
Wat gebeurt er? Jaarlijks sterven er vele een hongerdood, simpelweg omdat deze theorie nu eenmaal niet binnen enkele jaren te realiseren is.
In een gesprek men een boswachter die hier werkzaam is kwam naar voren dat de herten weldegelijk de mogelijkheid hadden om verder te trekken naar een gedeelte van dit park waar in de winter nog wel voedsel te vinden zou zijn. Dit deden ze echter niet en 'kozen'

[Piet Jager]

Een veelvuldig geciteerde uitspraak van Theodosius Dobzhansky is:
"Niets in de biologie heeft zin, tenzij in het licht van de evolutie"

"Voorbeeld van een versnelde evolutie" [;)]

Twee kippen komen elkaar tegen. Vraagt de ene kip aan de ander:
"Hoe is het met je kinderen?" " "Goed hoor, zegt ze: de een is advokaat geworden en de ander uitsmijter!"

!Piet ( ..... om de zaak weer en beetje vlot te trekken)