wie .. hebben interesse in honing en bijen

[Frans vanTongeren]

Vandaag stond ik weer eens op een braderie..
In Schalkhaar was de jaarlijkse markt met hedendaagse verkoop in de picture en zij werd gelardeerd met oude ambachten. De klompenmaker en de wolspinner waren verwoed bezig en ook ik deed mijn woordje.
Vanmorgen had ik, in no time, een observatiekast gevuld met twee raampjes. Boven honing.., onder broed. De voorzitter van Imkervereniging Deventer had zijn slinger, emmer water en wat raampjes meegenomen om het 'honing'slingeren te demonstreren.
Om twaalf uur waren er meer kraamhouders dan bezoekers en dan verval je in gepeins.
Wie komen er nu op je kraam af..?
Uit te sluiten zijn die types die wat dik zijn, wat vaal van gezicht en voortdurend heftig aan hun sjekkies trekken.
Uit te sluiten zijn de meiden met van dat lange krullige haar, strakke heupbroeken, strakke truitjes en hooggehakt schoeisel. Zij kijken (wat versluierd) naar 'darren'.
Uit te sluiten zijn die wat volkse types, die dol zijn op funshoppen en voetbal.
Wie zijn beter te lokken naar honing en bijen...?
Dat zijn mensen uit Turkije!
Zij kennen het bijenhouden goed uit hun verleden. Het ooit 'kennis hebben gemaakt met bijenhouden' is een pluspunt voor de aantrekkingskracht van de bijenkraam.
Ook veel agrariers hebben kennis gemaakt met bijenhouden. Toen boeren nog echt boerenweilanden bezaten in plaats van groene lakens, was bijenhouden een middel om aan zoetigheid te komen.
Mensen met een wat alternatieve instelling houden ook van honing en bijen.
Hun kleding is niet heel modieus, maar wel smaakvol. Zij stralen betrokkenheid uit met plant en dier; bijen vinden zij boeiend.
Verder valt mij op dat medicie en mensen uit de gevorderde technische wereld behoefte hebben aan contact met primaire natuur. Bijen leggen die contacten heel direct.
Kinderen natuurlijk..; zij houden immers van alles wat spannend is.
Sigis Sparenberg, mijn mede-kraamhouder, maakte het helemaal; hij draaide de schijf van de observatiekast wat door.. en plukte er een ontsnappend bijtje af dat hij de aan jongeren toonde. Dan liet hij de bij in zijn hand steken door haar een beetje te jennen en vol trots ziet hij dan de pompende gifblaas aan de jongeren zien.
Bij mij roept zoiets lichte weerzin op!
Gelukkig werd het wat drukker.
Daar ging mijn mobieltje af.
Mien wief vertelde mij dat het volk waar ik twee raampjes van meegenomen had, was uitgezwermd!
Conclusie: de ouwe moer zat niet in mijn kiekkast!