Percentage besmetting Varroa

[gerard.b.w.vos]

In een artikel van het blad bijenhouden wordt gesproken over het percentage besmetting van bijen met Varroa.
20% besmetting met Varroa geeft een kans van overleving van 8% en 10% besmetting een kans op overleving van 63%.

Nu is mijn vraag; hoe de berekening is van besmetting op de bijen.
Enkele regels eerder is sprake van 13 mijten per 100 bijen.
13 op de 100 zou 13% zijn, en dat is natuurlijk heel veel.
Misschien kan Henk van der Scheer als auteur daar via dit medium een antwoord op geven.

[gerard.b.w.vos]

Blijkbaar een stomme vraag gesteld die bij iedereen wel bekend was/is.
Anders was er wel een verklaring gekomen maar iedereen snapt dit natuurlijk.
Ik alleen nog niet! Vertel, die het weet!
20% besmetting van de bijen met varroa in november, aantal bijen in die periode ca 40.000(aangenomen aantal!).
Hebben dan 8.000 bijen een varroa op hun lichaam zitten?
Wat houdt die besmetting in?
Het aantal varroa-mijten in het volk zijn dan 8.000 stuks?
Zijn er 8.000 bijen besmet met een virus tgv aanprikken door een varroamijt?
Zijn er 8.000 bijen in hun popstadium door de geboren mijten in de cel aangetast?
Zijn er dan 32.000 bijen nog gezond, niet aangetast door virus of door varroamijt aangeprikt?
Waarom gaan er dan 32.00 bijen (minus enkele honderden) de kast uit, en niet alleen die 8.000 besmette?
Wanneer ze in november besmet zijn wanneer hebben ze die besmetting opgelopen?
Wanneer besmetting in november bekend is, waarom zijn volken dan meestal voor december verdwenen?
Is het al bekend waarom de Aziatische bijen die wel samen kunnen leven met de varroa geen last hebben van verdwijnen?
Hebben die geen virussen bij zich die worden overgedragen?
Agelopen zomer hebben veel imkers meer varroa in hun volken geconstateerd dan vorig jaar, maar minder verdwenen volken deze winter. Al een oorzaak?

Zomaar wat vragen die spontaan zo even opkomen?
Blijkt wel dat er deze winterperiode toch minder volken zijn verdwenen dan het vorige jaar.
Maar die ze kwijt is/zijn, deze winter daar blijft het een vervelende zaak.

[Ruinerweg]

Gerard,

Ook Hommels en wilde bijen hebben geen last van de varromijt!
Hier snap ik helemaal niks van.
Zelfde klimaat, zelfde leefgebied, zelfde voedsel ...........alleen geen imker die zich met hen bemoeit en die
een kast met raampje etc. heeft gemaakt en die erin bezig is. Maar ja de honingbij is gedomesticeerd.
Heel apart!

Roel

[Albert Stoter]

Is het al bekend waarom de Aziatische bijen die wel samen kunnen leven met de varroa geen last hebben van verdwijnen?

Het antwoord op deze vraag is af te lezen op http://www.imkerpedia.nl/wiki/index.php ... bijen_zelf . Hier kun je ook een beetje het antwoord op een paar andere vragen van je uit afleiden.

Ook Hommels en wilde bijen hebben geen last van de varromijt!
Hier snap ik helemaal niks van.

Vooropgesteld: ik heb geen verstand van hommels! Maar ...
Uit de net aan Gerard gegeven link valt wellicht ook af te leiden waarom hommels e.a. geen last hebben van de varroa destructor. De varrao destructor heeft namelijk ook wel enkele wensen waaraan de gastheer moet voldoen aangaande broedduur e.d.. Als die te kort is dan kan de varroa er niets mee (varroa plant zich exclusief in broed voort, en moet in dat broed daarvoor wel voldoende tijd hebben, vandaar bijvoorbeeld bij onze honingbij ook de voorkeur voor darrenbroed).

Bovendien zou de varrao destructor waarschijnlijk niet de winters overleven die de hommelkoninginnen in hun uppie doorbrengen (da's natuurlijk ook wat anders dan in een lekker warm honingbijenvolkje.

Etc.?

[Ruinerweg]

Goed, maar als het zo in elkaar steekt zou er verder niks aan de hand zijn met het milieu waarin onze honingbij leeft.
Immers, solitaire bijen etc. leven in hetzelfde milieu dan de honingbij.

Dan zou alleen de varroa de schuldige aan de bijen sterfte en teruggang van de bijen in zijn algemeenheid de oorzaak zijn.

Dus honingbijen hebben geen last van verminderd (zowel kwantitatief als kwalitatief!) voedselaanbod, landbouwbeschermingsmiddelen....................
en noem maar op. Bestrijd de varroa en de bijen zijn en blijven gezond!

Het wil er bij mij niet in.

Groeten,

Roel

[gerard.b.w.vos]

Af en toe eens de korf opschudden heet dat
Bedankt voor de reacties.

Roel, van die hommels en solitaire bijen weten we niet wat daar van overblijft en hoeveel daarvan tgv welke besmetting dan ook het volgende seizoen zullen gaan halen, Zeg zelf al niet voor niets al ruim 10 jaar dat bijen onze monitor zijn van ons milieu, die bijen zien wij imkers, en kunnen aan de hand van die bevindingen iets constateren. Andere beestjes, in dit geval dus de hommels en solitaire bijen zijn niet tot bijna onmogelijk te monitoren.

En Albert dan weet ik nog steeds niet wat een (bv.) 20 % besmetting inhoud.
En de voorkeur van darrenbroed (geheel voor mij persoonlijk danwel!) van de mijt, is nog steeds geen geloofwaardige beredenering. De cellen zijn groter en de temperatuur is lager dan van werksterbroed. De ideale temperatuur voor de mijten ligt net iets onder de 34grC, bij 36,5grC treed schade op aan het broed van de mijt en bij 37,5grC gaat het broedsel van de mijt dood.
Temperatuur van darrenbroed is nu eenmaal iets lager en mijten zie je in het centrum van het werksterbroed in het hoogseizoen niet, wel aan het einde, ofwel september/oktober en dan zitten ze wel massaal (indien aanwezig en al niet bestreden) in het werksterbroed.
Ligt broedtemperatuur van de Cerana hoger dan de Mellifera? of is dat gelijk.

Zal wel verkeerd redeneren maar gemiddeld genomen heeft menigeen een tunnelvisie aangenomen om de zaken te benoemen, te beredeneren en te onderzoeken. Als je buiten dat stramien gaat treden wordt je als "niet geheel zuiver" meer bekeken. Maar door problemen ook vanuit ander oogpunt te beschouwen zijn wellicht andere oplossingen mogelijk.

Alleen varroa is geen oorzaak van verdwijnen of sterfte! Er is meer!

[Albert Stoter]

En de voorkeur van darrenbroed (geheel voor mij persoonlijk danwel!) van de mijt, is nog steeds geen geloofwaardige beredenering.

Ik kan je hier even niet volgen Gerard. "Geen geloofwaardige beredenering" van wat bedoel je?

De cellen zijn groter en de temperatuur is lager dan van werksterbroed. De ideale temperatuur voor de mijten ligt net iets onder de 34grC, bij 36,5grC treed schade op aan het broed van de mijt en bij 37,5grC gaat het broedsel van de mijt dood.
Temperatuur van darrenbroed is nu eenmaal iets lager en mijten zie je in het centrum van het werksterbroed in het hoogseizoen niet, wel aan het einde, ofwel september/oktober en dan zitten ze wel massaal (indien aanwezig en al niet bestreden) in het werksterbroed.
Ligt broedtemperatuur van de Cerana hoger dan de Mellifera? of is dat gelijk.

Van die broedtemperaturen weet ik eerlijk gezegd niets. Er is gewoon simpelweg geconstateerd dat de bezetting van darrencellen met varrao destructor veel hoger is dan die van werkstercellen. Die voorkeur voor darrencellen komt juist ook overeen met meer varrao destructor in werksterbroed in het najaar, want dan neemt de hoeveelheid darrenbroed immers fors af tot zelfs nul. De varroa heeft dan geen alternatief en zal dan veel meer in het werksterbroed gaan zitten. Dan neemt vervolgens ook nog eens de hoeveelheid werksterbroed af (zodat de varroadruk per cel nog hoger wordt), en zie hier het vervelende scenario waarbinnen zich juist de winterbijen moeten gaan vormen.

Alleen varroa is geen oorzaak van verdwijnen of sterfte! Er is meer!

Gerard. Je brengt deze zin in het kader van tunnelvisie, maar als ik onderzoeksverslagen aangaande de sterfte lees dan beweert eigenlijk niemand dat varroa de sterfte 100 % verklaard. Er wordt wel altijd een veel hogere sterfte bij meer varrao en een veel lagere sterfte bij minder varroa geconstateerd. Een hieruit volgende aanbeveling van in ieder geval varroabestrijding is dan niet gek (nog even los van de op dit forum reeds gevoerde discussie of je daarbij ook de bestrijding in december moet betrekken).
Hiermee wordt dan niet gezegd dat achteruitgang in het (bijen)milieu niet ook zou moeten worden tegen gegaan. Een dergelijke tunnelvisie heb ik tot op heden bij de aanbeveling tot varroabestrijding eigenlijk niet aangetroffen.

[gerard.b.w.vos]

En de voorkeur van darrenbroed (geheel voor mij persoonlijk danwel!) van de mijt, is nog steeds geen geloofwaardige beredenering.

Ik kan je hier even niet volgen Gerard. "Geen geloofwaardige beredenering" van wat bedoel je?

Betreft de duur van de mijtenfamilie in de darrencellen. Men gaat ervan uit dat de mijt weet dat er in die drie dagen langere periode er een extra varroa nakomeling erbij kan komen.
Iedereen neemt dit over, maar is dat ook zo?
Is het niet de iets lagere temperatuur in de darrencel waar de mijt de voorkeur voor heeft?

[Albert Stoter]

Aha, nou begrijp ik het.

Ik denk ook niet dat de varroamijt wéét dat zij meer nakomelingen kan krijgen in een darrencel.

Bij de oorspronkelijke gastheer (Apis cerana) mislukte simpelweg de voortplanting van de varroa in werkstercellen zodat deze varroa geen nakomelingen kregen.
Alleen de varroa die in darrenbroed kropen kregen nakomelingen (en dat eeuwenlang) zodat de "voorkeur" van de varroa voor darrencellen inmiddels wel instinctief in de genen zal vastliggen.

Deze redenering is natuurlijk uitstekend te combineren met een voorkeur voor de lagere temperatuur in de darrencel. Dan wordt het verhaal:

Alleen de varroa die in broed met een lagere temperatuur kropen kregen nakomelingen (en dat eeuwenlang) zodat de "voorkeur" van de varroa voor cellen met een lagere temperatuur inmiddels wel instinctief in de genen zal vastliggen.

Wellicht is die temperatuur ook slechts 1 van de eigenschappen waardoor de varroa "weet" dat het de goede cel in gaat (wellicht kan het deze tevens op grootte en geur herkennen?).

Ik weet niet óf het zo zit hoor. Jij verondersteld of weet een andere reden voor die voorkeur voor cellen met een lagere temperatuur?

Die lagere temperatuur lijkt niet echt nodig voor het varroabroed aangezien deze bij onze honingbij (helaas) ook in het werksterbroed tot volle wasdom kan komen.

[Oude Essink]

lagere temperatuur

lijkt mij eerder een geurkwestie, zoals dikwerf in de onderhavige context.