Honinghandel in het algemeen en in Frankrijk in het bijzonder
Eerder meldde ik U dat in Frankrijk meer zichtbare honinghandel is. Op markten staan steevast kraampjes al dan niet voorzien van een demonstratiekast.
Het is mij geheel onduidelijk hoe men hier van kan leven. Je zou zeggen dat hier hooguit tien potjes worden verkocht, daar kan je toch niet van leven. Ik heb het vermoeden dat hier een belastingtechnisch foefje achter schuilt. We kennen dat ook met zgn. 'Intermittans' ,een soort rodies of straatartiesten die enige weken werken maar dan voor een jaar een werkeloosheidsuitkering trekken.
De reguliere grotere bedrijven geven je per kilo slecht €1 per kilo !! Daar kan je toch ook niet van leven zou je zeggen.
Ik bezocht een beroepsimker nabij Leucate aan de Middellandse zee. Hij heeft een heerlijke Garrigue honing ( mijn Miel preferable) dwz een honing van Rozemarijn plus enige andere kalkminnende planten. Hij staat ook oostelijker op een zure grond dus graniet als basis. Dat noemt men Maquis ( ook de naam voor de verzetsbeweging tijdens de oorlog) dat levert andere planten zoals rodondenderon etc. Ook heel smakelijk met een houtige sherryachtergrond.
Ja, je kan hier met honingproeven ook van die superlatieven gebruiken als bij wijn !! Staan je kasten bij de weg dan 'rokerige nasmaak'
De bedoelde beroepsimker heeft honderden Langstroh kasten met kleine, ondiepe honingkamers omdat de dracht kort maar hevig is. Dus mooi verzegeld in de honingkamers. Zal eens en paar foto's 'tonen van dit fenomeen. Wel leuk om met zo'n passie weer eens een ander mens te ontmoeten.
'' Alle Imker werden Brüder".
Zilver geverfd om straling te reflecteren zeker handig bij die hoge temperaturen.
