Ooit heb ik ook zelf etiketten gemaakt voor op mijn honingpotjes. Mijn imkerij heette toen nog Swiet & Suver. Een naam waarmee ik in Belgie niet ver zou geraken
.
Mijn grootste ergenissen met eigen gemaakte etiketten:
kruipt veel tijd in...
kost veel inkt (patronen)
als er water op komt wist het uit (kan ik niet tegen)
en de lijm op stickervellen die niet van de potjes te krijgen was.
Ik ben zeer voor recycleren en op die manier viel er niet te recycleren. Vreselijk! Heel soms plakte ik uit pure ellende dan maar een sticker over een sticker.
Dit zijn de ergenissen waarom ik maar op gangbare kant en klare etiketten ben over gestapt.
Ik heb een bakje met iets van 15 verschillende (oude) etiketten. De laatste drie jaar heb ik standaard Belgische etiketten. Deze zitten op een rol en zijn wel aardig. Niet bijzonder. Ook voldoen ze niet helemaal aan de eisen van de wet (maar worden wel verkocht in de handel). Ze plakken wel lekker snel. Soms krijg ik potjes terug met mensen die ze hebben afgewassen (lekker proper). De lijm gaat verharden ofzo...en dan krijg ik de etiketten er nooit meer vanaf. Het grappige is, als je de etiketten een nacht lang laat weken, laten ze meestal wel los (maar niet degenen die eenmaal nat zijn geweest en daarna weer opgedroogd zijn).
gr
