Hier stonden zo,n 80 kastjes De imker werkte samen met een universiteit die er veel onderzoek doet. Een volkje zit zo tussen de 300 en 800 real
Een week salaris is 400 real op het platte land.
Hier een kiekje in een heel klein kastje, de vlieg opening is een spijkergat.De parker die ik er ingestoken heb is voor de vergelijking
3
Angelolose bijen roven een gewone bijenkast met geafrikaniseerde bijen leeg. (jammer van de slechte foto)
BRAZILIAANSE PROPOLIS
Braziliaanse propolis is heel anders dan anderen geproduceerd over de hele wereld.
Er zijn twee belangrijke redenen voor. De eerste is het type bijen. In Brazilië werken we met de Africanized Honey Bee (Apis mellifera scutelata). Deze bijzondere vorm van bijen heeft een andere manier om propolis te verzamelen in de planten. Als er 2 soorten van bijen in een gebied, Africanized Honingbijen en Europese honingbijen, zullen Zij produceren verschillende soorten van propolis.
De tweede reden is de bio-diversiteit van de Braziliaanse flora. In North Hemisphere propolis wordt geproduceerd door twee soorten voornamelijk planten. In Brazilië wordt Propolis te vinden in meer dan 300 verschillende soorten planten.
Onderzoeken gemaakt in Brazilië en Japan tonen die vooral in de Groene Type Propolis geproduceerd in sommige gebieden van So Paulo en Minas Gerais staten in Brazilië het meest inhoud van fenolische verbindingen, vooral de flavonoïden en sommige esters erg belangrijk voor sommige ziekten onder controle heeft , zoals kanker.
Laboratorium voor Functional Food Science and COE Programma in de 21e eeuw, School van Food and Nutritional Sciences, Universiteit van Shizuoka, 52 tot 1 Yada, Suruga-ku, Shizuoka 422-8.526, Japan.
Propolis, een harsachtige substantie die door bijen uit verschillende plantaardige bronnen, beschikt over verschillende fysiologische activiteiten, zoals antitumor effecten. We hebben eerder aangetoond propolis van Braziliaanse afkomst die voornamelijk was samengesteld uit C Artepillin Dat en de bestanddelen ervan waren heel verschillend van die van propolis van Europese oorsprong. In dit rapport hebben we gekeken naar een anti-angiogene effecten van de Braziliaanse propolis en onderzocht Of Artepillin C was verantwoordelijk voor dergelijke effecten. In een in vivo angiogenese-test met behulp van ICR-muizen, vonden we dat de ethanol-extract van de Braziliaanse propolis (EEBP) Aanzienlijk het aantal nieuw gevormde vaten verminderd. Ook EEBP antiangiogene effecten in een in vitro toonde vaatvorming assay. In vergelijking met andere bestanddelen van EEBP werd slechts Artepillin C blijkt de buis significant vorming van HUVEC in een concentratie-afhankelijke manier (3.13-50mug/ml) remmen. Bovendien C Artepillin onderdrukte aanzienlijk de proliferatie van HUVEC's in een concentratie-afhankelijke manier (3.13-50mug/ml). Bovendien Artepillin C aanzienlijk verminderd het aantal nieuw gevormde vaten in een in vivo angiogenese assay. Afgaande op de antiangiogene activiteit in vitro en in vivo, concludeerden we dat Artepillin C althans gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de anti-angiogene activiteit van EEBP in vivo. Artepillin C kan nuttig bij de ontwikkeling van middelen en voedingsmiddelen met therapeutische of preventieve werking tegen tumor angiogenese.
PMID: 17343983 [PubMed - die geleverd door uitgever]
Jelte Pieter Dijkstra schreef:Ja, was een foutje. Het zijn idd kolonies. Ik zal het veranderen.
Maar Bertus: waarom dampen ze die honing niet kunstmatig in? Moet toch kunnen? En voila er ligt weer een nieuw (Europese) markt open.
Die Zuid Amerikaanse kolonies van 100.000 individuen, produceren die dan ook relatief veel honing?
gr
ik denk dat ze het niet indikken zoals in ons koude klimaat omdat het niet nodig is,
In de jaren dat ik in indonesië woonde vaak de locale honing geprobeerd, de honing is lekker maar voor wat wij hier gewend zijn veel te waterig. dit valt vooral op bij honing van de locale javaanse honingbij.
onze melifera´s dikken in omdat er een half jaar niets te eten is, in de tropen is dat vaak veel korter omdat er geen winter is en alleen een nat seizoen, waarbij het met name in de namiddag veel regend, ik denk dat het voor tropische bijen nooit nodig is geweest om de indiktruck van onze europeese bijtjes te leren??
Semar schrijft: ik denk dat het voor tropische bijen nooit nodig is geweest om de indiktruck van onze europeese bijtjes te leren??
Agellose bijen waren er al toen de continenten nog aan elkaar zaten. En dan zitten we al zo,n 100 mil jaar terug. Fossielen en de huidige soorten bewijzen dat Dus inderdaad Semar ze hebben dat niet nodig gehad.
En wat de export betreft Ik had er in het begin heel veel moeite me met de grote van het land. Hier opgegroeid met het idee dat je in een "land"woont
De stad Sao Paulo heeft meer inwoners .Het kleinste stukje oversteken is nog altijd 6 uur vliegen . Met andere woorden de inlandse markt is inmens groot
We kunnen vragen of Maxima een paar potjes mee neemt
De dunne honing dient dan ook direct in een koelkast bewaard te blijven.
Ik kan me prima voorstellen dat de vraag binnen het land de markt zo'n beetje overstijgt gezien de hoeveelheid mensen enzo. Niettemin, in theorie, kan ik me ook voorstellen dat kunstmatig indikken mogelijk is. Je verwarmt de honing tot een bepaalde temperatuur en het vocht verdampt eruit. De honing is langer houdbaar (maar zal een andere smaak opleveren).
Mijn vrouw komt aan met een potje van die honing die al een jaar in de koelkast heeft gestaan En zo te zien is het voor 2/3 versuikerd
Daarop drijft een waterige massa, Ik ben niet zo gek op de smaak ven de honing, hij doet wat zurig likeurachtg, soms doet het denken aan honing die gegist is. Ben er niet dol op,maar ja medicijnen smaken ook niet lekker.
Ik zal eens vragen of het daar in Brasil ook ingedikt wordt.
Een mooie opname van eilegging van de koningin .Wanneer de werksters aan de buitenkant een cel hebben gebouwd is die iets hoger da de anderen hij heeft een soort kraag. Wanneer de koningin in de buurt komt en de cel ontdekt gaat zij bij de cel staan en trommelt met haar voelsprieten op de raat. Dit stimuleert de werksters om voedsel in de cel te deponeren Ze bedelen hierna nog meer bij de andere bijen tot dat er voldoende is gestort dan leg een werkster een ei Dat dan weer opgegeten wordt door de koningin. Die in tussentijd ook nog voedsel tot zich neemt. Je zie haar af en toe snoepen voordat ze zich ietewat terug trekt
Als er voldoende voedsel is gestort dan zie je dat de koningin een ei legt. Het staat recht op op de oppervlakspanning. Direct daarna komt er een werkster die met het achterste deel van haar lijf als maar rondjes draait en de kraag dicht vouwt.
Daarna is er geen contact meer totdat de bij volwassen is. En dat duurt zo,n 30 tot 40 dagen
Jelte Pieter Dijkstra schreef:Ik kan me prima voorstellen dat de vraag binnen het land de markt zo'n beetje overstijgt gezien de hoeveelheid mensen enzo. Niettemin, in theorie, kan ik me ook voorstellen dat kunstmatig indikken mogelijk is. Je verwarmt de honing tot een bepaalde temperatuur en het vocht verdampt eruit. De honing is langer houdbaar (maar zal een andere smaak opleveren).
gr
waarom zouden ze daar nou aan begingen?
dat kost alleen tijd en geld waar niemand op zit te wachten,
de inlandse markt kent niet anders en is daar blijkbaar tevreden mee.
verder zal zeker de kleine imker daar lak aan hebben, zijn producten worden nu ook verkocht dus waarom onnodig geld uitgeven?
Eindelijk een bijenkast waarvan je het niet in de rug krijgt. Het gaatje in het midden is de uitgang.
En de foto hier boven met parker is het nest dat er in hoort
Als deze kolos optilt vliegen de tussenwervelschijven je om de oren. Eens per jaar wort deze kolonie open gemaakt en de honing er uit gehaald
Aan de ingang kan je al zien dat het volk er al geruime tijd inzit. Om de soorten van angellosebijen te onderscheiden is het van belang dat je de uitgang kent Een ieder heeft zo zijn eigen soort uitgang (entrada)