Matts Vos schreef:Natuur en dus ook bijen weten heel snel of iets wel of niet goed voor ze is zo heb je bv in yellowstone national park waterbronnen die uiterst giftig zijn en geen dier die er ook maar aan denkt om daar uit te drinken
Verstuurd vanaf mijn Samsung Note 3 met Tapatalk.
Matts ik hoop dat je gelijk hebt, dan heb ik een zorg minder. Maar als ik dóórdenk , dan zou dat ook voor de mens
moeten gelden. Maar ik kan niet proeven of er fungiciden en bactericiden in 'n slagroomtaart zitten, of die van de
echte banketbakker komt of uit de fabriek. Ik ga er maar van uit dat de dosis heel laag is, en onze lever ze
onschadelijk kan maken, als die er teminste de tijd voor krijgt. Daarom hebben taartpuntjes een standaardmaat.
Wie zich echter te buiten gaat aan een halve of hele taart kan nadelige gevolgen ondervinden omdat de lever het niet aan kan.
Onze bijen worden beschermd tegen gulzigheid doordat ze hooguit 5 keer per werkdag ongezuiverd mineraalwater
en nectar en stuifmeel kunnen ophalen. Dus per bij. Ze lossen en verdelen hun vracht in het volk. Dus het voedsel
wordt verdund, dus het eventuële gif ook. Wat ze wel aan schadelijke stoffen binnen krijgen, kunnen ze met de buisjes
van Malpighi uitscheiden. Een ander verhaal wordt het, als ze besproeid worden of meer dan 5 vluchten maken
per dag. Kortom, ik durf momenteel mijn bijen mijn 'eigen mineraalwater' in één van de regenwaterkroegjes aan te bieden.
Ik doe het alleen in de tijd dat er nog geen honingkamers op de volken staan. Toch hou ik m'n buurvrouwen onkundig van
de samenstelling van m'n kroegje, dat ik gekscherend tegen jullie 'Chips- en tappakroegje' noem. 'n Beetje lol mag er toch zijn ? Zj.