Ik ben eigenlijk een beetje een domoor of waaghals ala Howard Hughes hoe je het maar wilt noemen.
Ik heb gisteren een flinke jonge kluit bijen toegevoegd aan die ex drieramer, zoveel dat ik er nu over in zit of het wel goed gaat en opoe nog leeft.
Eerlijk gezegd waren het alle jonge bijen van een 20 ramer, omdat zoveel terugvliegt zijn dat ongeveer twee flinke ramen bijen.
Ik heb die er gisteravond laat bovenop gebotst toen ze niet door de krant wilden gaan (die bijen gaan tegen het dak van de kast hangen had ze in moeten laten lopen).
Vanochtend heel voorzichtig even gekeken, er zaten toen ineens bijna vier ramen bijen in in plaats van twee en een paar bijen
staken me voor mijn donder heeft ook geen porum zo vroeg te kijken, kon die moer toen natuurlijk niet vinden zag wel geen schulpjes (beginnen van redcellen) dus hoop voorzichtig dat het goed gegaan is.Als het goed is gegaan heeft ie nou wel een raketstart en zit ie over een week of 3 a 4 denk ik wel in een tienramer i.d.d. dat is dan ook wel weer leuk maar afijn dacht achteraf waarom moest je nou zo dom zijn dat ding dat goed vliegt en moergoed is in de waagschaal te leggen terwijl er over 10 dagen een raampje uitlopend broed van de goede zesramer bij in had gekund.
Wat ik vandaag dus deed was het volkje bewonderen en om de moer zoeken die ik niet aantrof maar ook geen schulpjes dus op zich heb ik goede hoop.
Freek
Hennie Kroese. 
.
.
, ingehangen in zorgvuldig gemaakte hopeloos moerloze 6 raams broedaflegger, nou hopen dat ze goed inloopt. Nu de Buckfast volkjes nog even een jampotje suiker geven.