pruimenetende bijen

[bee-tree]

Oh ja joh...is dat volgens definitie ook honing...vruchtenhoning?
Ik wil van bloemetjes!

Vorig jaar had ik het ook op een plek.
Dit jaar liggen er ook pruimen en meer bijen daar maar minder bijen erop.

Alfa, als je op de etiketten let, dan is er maar weinig bloemenhoning.
De meeste etiketten laten de klanten maar raden of Koolzaadhoning en Lindehoning en Klaverhoning en Distelhoning
en Eucalytushoning en ga zo maar door, gemaakt zijn van de zaden of van de vruchten of van de bladeren of van de bloemen
of zelfs van de stammen en stengels. In ons recentste lijfblad vraagt iemand in 'n advertentie om honing, maar
't mag geen Koolzaadhoning zijn. Ik weet wel waarom. Die naam en kleur schrikt veel onervaren klanten af.
Die naam associëren ze met olie, de kleur met spek, puur spek, geen doorregen spek. Puur spek is wit. Echte koolzaadhoning
is ook krijtwit, net als dekseltjes van raten die we SPEKraten noemen. (effe tussendoor; de naam spekraten moet
bedacht zijn in de tijd toen in hardwerkend Nederland puur spek de energiebron bij uitstek was. 's Zondags kwam er in de
plaats van een reep wit spek een reep spekraat op tafel met de halve energie-inhoud van spek maar wel veel smakelijker) .

Thans heeft spek een slechte naam gekregen. Ik denk dat je op de honingmarkten SPEKRAATHONING moeilijk kwijt kunt.
Wie van jullie bedenkt een minder stuitende naam ?
Voor onze honingsoorten uit de nectarklieren van BLOEMEN mogen we de namen wel wat langer gaan maken.
Het klinkt bovendien mooier als je bloemen vervangt door bloesem. Kijk maar: Koolzaadbloemenhoning, Lindebloesemhoning,
Klaverbloesemhoning, Distelbloesemhoning.

P.S. Het zal toch niet waar zijn dat er nog mensen zijn die denken dat Koolzaadhoning uit zaden wordt gemaakt ?
En óók niet dat ik in de bonen ben, sorry, in de pruimen.

[bee-tree]

Op dit moment zijn we lettelijk in de pruimen aan het werk. We zijn ze aan het inmaken.
Nu heb ik eens gehoord dat je niet de vruchtstenen in de pruimen mag laten tijdens het koken.
Er zou Kaliumcyanide vrij komen of ontstaan, een zeer giftig spul. Weet iemand van jullie of dit waar is ?
Wij willen ze met steen en al inmaken omdat onze kerspruimen nog niet morsrijp zijn . Het vlees is moeilijk
los te krijgen.
Momenteel heb ik de proef gewaagd om alvast een pan met niet-ontpitte pruimpjes 20 minuten te laten koken.
Lang geleden deed ik dat met perziken. Toen ben ik flauw gevallen. Ik kookte ze in een slecht geventileerde ruimte.
Toen heb ik het toegeschreven aan KCn . Perzikstenen stonden er toen om bekend. Kersen en pruimen en amandelen
behoren tot dezelfde familie als de perziken, namelijk de Amygdalaceeën ofwel Pruimenfamilie.
Op dit moment ben ik over de 20 minuten kooktijd heen. Zien jullie aan de bovenstaande tekst iets dat er op wijst
dat sporen van KCn beginnen te werken ? S.v.p. geen FLAUW antwoord geven. Het gaat om een serieuze zaak. Zjef

[bee-tree]

Goede morgen participanten, dit is een teken van leven. Jullie hoeven je niet langer ongerust te maken.
Ik ben niet duizelig geworden, laat staan flauw gevallen of nog erger , lang buiten bewustzijn geweest.
Het is echter geen bewijs dat het ongevaarlijk is, steenvruchten in hun geheel te koken terwijl je boven de pan
moet staan om te roeren. Misschien heeft mijn gestel een hogere drempelwaarde ofwel groter incasseringsvermogen.

Zelfs van appelpitten wordt beweerd dat er BLAUWZUUR in zit. Meestal slik ik de appelpitten in. Alleen het steeltje
en de sclerotische delen van het klokhuis krijgt de natuur terug.

De bijen lopen waarschijnlijk geen gevaar als ze zich beperken tot het pruimenvlees of alleen het vocht met vruchtensuiker(=fructose).
Wie heeft zo veel bevlogen pruimen dat voerbakjes gevuld kunnen worden ? Zelf heb ik nog geen bij gezien op mijn kerspruimen.
Ik kan helaas die proef nog niet doen; ik zal eens , behalve bij de naaste buren, mijn licht gaan opsteken bij de verderweg wonenden.
Misschien laden mijn bijen zich daar vol. Zj.

P.S. Ik hoop dat 'n chemicus me corrigeert, want KCN (Kaliumcyanide) ruikt naar Blauwzuur, maar Blauwzuur is HCN, Cyaanwaterstof.'
Het heet ook Mierenzuurnitrile Het is een buitengewoon zwaar vergif. Het vormt met het haemoglobine van bloed een
verbinding waardoor geen zuurstof meer aan Haemoglobine gebonden kan worden.
Als gas wordt het gebruikt voor het doden van ongedierte in huizen, magazijnen, broeikassen, schepen en silo's. {aldus Kluwer's
Chemisch-Technisch Handboek door Drs, L.P. Edel geschreven in 1954 in Hoek van Holland.}
P.S. De bedoelde ongewenste dieren zijn de muizen en ratten m.i.

[hansjochem]

Beetree, ik corrigeer je niet, je hebt gelijk. KCN ruikt naar amandel. ik denk, hoop althans, dat het middel niet meer wordt gebruikt als ongedierte bestrijding. Het is uiterst giftig. Het werd o.a. gebruikt door de vs bij executies en helaas destijds op grote schaal in Duitsland.
Cyaniden zit in zn algemeen in steenvruchtpitten, dus kersen, perzikken, abrikozen en, ja, pruimen.Het zit ook in appelpitten maar voordat je daar iets van merkt moet je wel heel veel eten. En ik neem aan dat je geen pruimen of perzikkenpitten opeet. Cassave bevat ook veel cyaniden. Dat kan, in elk geval bij de oorspronkelijke soorten, nog wel eens tot vergiftiging leiden indien die niet op de juiste manier wordt schoon gemaakt.

[Ewout]

Als ik pruimenjam of likeur maak, verwerk ik daar ook altijd de (gekraakte) pitten in, op voorwaarde dat ze verhit worden (geroosterd of gekookt). Het geeft een lekker amandelaroma. De pitten zijn niet van alle rassen even lekker.

Blauwzuur wordt erg snel afgebroken in het lichaam en je moet echt handenvol eten wil je er aan dood gaan (afhankelijk van je lichaamsgewicht uiteraard). Ik heb ook weleens een 'amaretto' van rauwe abrikozenpitten gemaakt. Ik vond 'm niet erg lekker, m'n vriendin juist wel, en die leeft nog steeds (we hadden voor de zekerheid maar een doodshoofd op de fles gezet en ze nam er nooit meer dan een klein glaasje van). Ik zou echter nooit iemand aanraden om rauwe abrikozen- of pruimenpitten te verwerken; het lichaam went aan blauwzuur (ik heb een keer gehoord dat missionarissen in Afrika dood gingen aan blauwzuurvergiftiging terwijl ze gewoon met de lokale bevolking mee-aten), dus het is voor iedereen anders, en het blijft een gevaarlijke stof. Ik zou ook niet snel nog een keer rauwe prunus pitten verwerken.

Veel belangrijker in jouw geval, B3: je kraakt de pitten niet, dus het blauwzuur wat er vrijkomt zal minimaal zijn, en bovendien breekt verhitting het blauwzuur af. Ik zou me niet zo'n zorgen maken.

[hansjochem]

Je hebt ongeveer een ons appelpitten, en dan nog van de juiste soort, nodig. Ik ken niemand die uit vrije wil een ons appelpitten eet. Ik denk dat Bee-Tree ook niet zo n grote appelpitteneter is

[bee-tree]

Als ik pruimenjam of likeur maak, verwerk ik daar ook altijd de (gekraakte) pitten in, op voorwaarde dat ze verhit worden (geroosterd of gekookt). Het geeft een lekker amandelaroma. De pitten zijn niet van alle rassen even lekker.

Blauwzuur wordt erg snel afgebroken in het lichaam en je moet echt handenvol eten wil je er aan dood gaan (afhankelijk van je lichaamsgewicht uiteraard). Ik heb ook weleens een 'amaretto' van rauwe abrikozenpitten gemaakt. Ik vond 'm niet erg lekker, m'n vriendin juist wel, en die leeft nog steeds (we hadden voor de zekerheid maar een doodshoofd op de fles gezet en ze nam er nooit meer dan een klein glaasje van). Ik zou echter nooit iemand aanraden om rauwe abrikozen- of pruimenpitten te verwerken; het lichaam went aan blauwzuur (ik heb een keer gehoord dat missionarissen in Afrika dood gingen aan blauwzuurvergiftiging terwijl ze gewoon met de lokale bevolking mee-aten), dus het is voor iedereen anders, en het blijft een gevaarlijke stof. Ik zou ook niet snel nog een keer rauwe prunus pitten verwerken.

Veel belangrijker in jouw geval, B3: je kraakt de pitten niet, dus het blauwzuur wat er vrijkomt zal minimaal zijn, en bovendien breekt verhitting het blauwzuur af. Ik zou me niet zo'n zorgen maken.

Na de pruimen zijn hier de perziken aan de beurt. Ik wilde eerst HansJochem citeren, maar Ewout heb ik gekozen omdat hij
ervaren is in het maken en consumeren van likeur zonder gevaar voor de gezondheid.
Nadat ik de bijen heb laten snoepen van het vruchtvlees van de perziken,wil ik Persico maken. Dat is likeur, bereid uit alcohol op perzikpitten. Ewout, heb jij 'n recept ? Zjef

P.S. Ik zal je niet verantwoordelijk stellen voor de eventuele nadelige gevolgen. Oók wil ik per se tegen je zeggen
dat ik er geen pers bij zal halen.
Ik laat de pitten heel. Ik pers de perziken wel met de handen. De pitten gaan daarmee toch niet stuk ?

P.S. Het is in het imkerforum nooit komkommertijd. Beschouw het bovenstaande niet als persbrood. We kennen bijenbrood enz.,
maar het woord persbrood staat in het onvolprezen woordenboek van Koenen-Endepols , de 22ste druk uit 1948.
Persbrood is "zetwerk ter drukkerij, dat bleef liggen in drukke dagen en pas ter hand werd genomen bij slapte" in het nieuws;
tegenwoordig noemen we die "drachtarme" tijd, komkommertijd.

[kolnerke]

Ook nu zijn de bijen vol op bezig in de pruimenbomen met het opeten van de pruimen.

[Hans van der Post.]

Goed kijken; bijen zitten alleen op door wespen beschadigde pruimen. De bijen "eten" geen pruimen maar zuigen het zoete vocht op.
Het geeft aan dat je in een nu zeer drachtarm gebied bijen houd.