toenemende agressie bij F1, F2 enz.

[LWPisa]

Killerbee is een ander verhaal dan onze bijen, daar zat van oudsher een sterke verdedigingsdrift\aggressie in en die is er nooit uitgefokt.

De "afrikaanse bij" is in tegenstelling tot de onze nooit geselecteerd op zachtaardigheid en heeft in haar habitat altijd veel "honingroofdruk" van allerlei zoogdieren (oa mens) ondervonden, waarbij de meest defensieve volken de meeste honing voor zichzelf konden houden.
De killerbees van vandaag zijn kruisingen van scutellata met aanwezige europese honingbijen.

In de tropen waar het afrikaanse ras, voor het gemak even A. mellifera scutellata genoemd, is het klimaat qua temperatuur en flora ideaal en zit er op sommige plekken een grote wilde populatie waarbij er weinig door de mens te selecteren valt. Die situatie is ook onstaan in de amerika's door het gunstige klimaat.

onze bij hier is zeker de laatste 100 jaar (vast (veel) langer) geselecteerd op rustiger\zachtaardiger gedrag waarbij een grote wilde populatie afwezig was\is.

- agressie is ten dele erfelijk en daar valt op te selecteren

- "haaldrift" is erfelijk en daar valt op te selecteren.

(zie oa. Bretschko/Moosbeckhofer)

Of aggressie en haaldrift erfelijk "gecorreleerd" zijn...geen flauw idee. Ik zie niet in waarom dat zo zou moeten zijn. De literatuur die ik hier heb zegt er niks over. Je zou verwachten dat iemand wel eens een grote proef heeft gedaan.

Mogelijk zijn stekende volken heel vitaal? en hangen zowel haaldrift als agressie af van de "vitaliteit" zonder direct met elkaar in verband te staan.

mvg,
Lennard

ps: in de tropen met een aangepaste bij kan je meer honing winnen dan wij hier in ons verarmde landje.

defensief gedrag van onze agressieve bijen hier is niet te vergelijken met wat de killerbees doen, die zijn echt heftiger. hier is 30 a 100 steken al veel.

[maartenkleijne]

Begin jaren 70 toen ik de imker cursus deed, waren ligustica's 'hot', zoals carnica's nu: heel mooie tamme bijen en goede 'halers'.
Wat de beginners niet werd verteld was de '˜F-1's'. Aan het einde van de cursus kreeg ik zoals het toen behoorde, een gratis volk uitgereikt. Toen ik het de eerste keer opende had ik gelijk op elke hand een kussentje met zeker 50 pompende angels: ligustica F-1 angels om precies te zijn. Iedereen wist toen dat F-1 ligustica steekduivels waren, dus niemand behalve een onwetende beginneling kon je daarmee foppen.
Maar iedereen wist ook dat de F2's en volgende weer '˜normaal' waren, net als alle toen gewone 'zwarte, Hollandse bijen'.
De verklaring die mensen die het weten kunnen daar toen voor verzonnen hadden, was als volgt:
'˜Normaal' zijn er in een volk 20 soorten bijen die allemaal genetisch verschillen in agressiviteit. Alleen de agressiefste doen aan agressie, dus gemiddeld is de imme niet al te agressief.
Bij de F1 zijn alle 20 stammen binnen de imme voorzien van darrengenen die alle agressiever zijn dan die van de moer. Gevolg: agressie wordt binnen de imme te dominant tot schade van de imme, en voor de imker is het niet prettig. In de F2 is deze onevenwichtigheid al weer een stuk minder en begint de agressiviteit uit te middelen. Dat klopte ook want na deze eerste ervaring van mij was mijn eerste volk '“na een stille moerwisseling- het jaar daarop al een stuk liever.
Sindsdien is de homogeniteit van de autochtone bijen sterk verminderd, de hybridisering is toegenomen, het is een rommeltje geworden. Kenners spreken niet meer van '˜zwarte, Hollandse bijen' maar van bastaarden. Dus de de F1 t/m F16 ellende is navenant is daaraan te danken: hoe homogener de F0 of P moer, hoe chaotisch het nageslacht.
Daarom ben ik erg voor het plan van Piet: zorg voor een sterke, gezonde, dominante inlandse bij (de BUCA of zo), die niet zo makkelijk door vreemde invloeden uit balans gebracht wordt.

En zorg ervoor dat ze mak zijn, maar niet al te mak, zodat ze de kwekers van allochtone moeren goed aan het werk houden met agressieve F2's.
Iedereen blij: de BUCA imkers blij en de kwekers van inteeltlijnen blij want hun klanten hebben elk jaar nieuwe moeren nodig.

En de BUCA imkers hebben geen last meer van verbastaardisering want hun bijen zijn de universele opperbastaarden.

Vroeger gingen imkers die er een beetje verstand van hadden over op lijnenteelt. Maar inmiddels weten we dat bijen geen kanaries zijn en dat er dat er niet mee '˜gemendeld' kan worden, daar is de imme te ingewikkeld voor.

Dus nu gaan de imkers die er een beetje verstand van hebben iets heel ingewikkelds doen: een nieuw ras laten uitmiddelen op een manier zoals alleen de bijen zelf kunnen verzinnen, maar wel door de bijen daarvoor maximaal de gelegenheid te geven.