Sucrocide

[Piet Jager]

Henk,

Zou je ook een computervertaling van de kern van dat artikel uit het American Bee Journal dec. 2003, pag. 982, 983 en 984 willen/kunnen geven???
(Zie: http://www.wasba.org/0401news.pdf)

!Piet

[Henk Klok]

Zou je ook een computervertaling van de kern van dat artikel uit het American Bee Journal dec. 2003

Van die pdf kan ik de tekst niet kopiëren. Anders zou ik het wel laten vertalen. Is het artikel misschien ook in html versie te vinden?
(De bovenstaande vertaling viel me trouwens mee, meestal staan er rare zinswendingen in, nu heb ik maar twee dingen verbeterd.)
Groet,
Henk

[Wim Joosten]

Zou je ook een computervertaling van de kern van dat artikel uit het American Bee Journal dec. 2003

Van die pdf kan ik de tekst niet kopiëren. Anders zou ik het wel laten vertalen. Is het artikel misschien ook in html versie te vinden?
Groet,
Henk

Ik heb een programma, die de tekst in Word om kan zetten en dat heb ik gedaan. Ik zal het opsturen naar Henk.

Met vriendelijke groet,
Wim

[Henk Klok]

Bedankt voor de tekst Wim,

hieronder een deel van de vertaling, gedeeltelijk verbeterde, erg ruwe versie. Excuses hiervoor!
Dank aan Piet voor een enige verbetering in de begintekst
Lees de tekst zoals 'ie is, fouten te over, maar aan gehele verbetering ga ik niet beginnen.
--------------------------------------------------------------------
Gebruik van Octanoate van de Sucrose Esters om de Parasitaire Varroa Destructor mijt in bijenvolken te beheersen

door WALTER S. SHEPPARD, MELISSA GARDNER, SALLY HASHER, BETH KAHKONEN, MARINA D. MEIXNER, de STRANGE Afdeling van JAMES P.
Entomologie van de Universiteit van de
Staat Washington Pullman WA 99164- 6382
----------------
Materialen en Methodes
Inleidende onderzoeken

Voorafgaand aan de hieronder gemelde gebiedsstudies, voerden wij een aantal inleidende tests uit om de giftigheid van sucroseoctanoate esters aan Varroa destructor te bepalen, gebruik makend van verschillende toepassingsmethodes. Wij zetten controle en testkolonies op om de doeltreffendheid van S.O. gevoed aan bijen zowel sucrosestroop als stevige suiker/oliepasteitjes) te evalueren, die op absorberende materialen (sponsdoek) worden geplaatst over het kroostnest, in een foggertoepassing en in vloeibare "slokken" (hierboven bespoten slechts van en onder de zwerm bijen).
Met uitzondering van de slok, resulteerde geen van deze methodes in significante sterfte aan de mijtbevolking. sterfte van de mijt in doorweekte kolonies was ongeveer 10-15%, maar werd geacht voor verdere evaluatie ontoereikend. Wij stelden ook inleidende tests in werking om de giftigheid van S.O. aan honingbijen in een eenvoudige laboratoriumanalyse te onderzoeken gelijkend op dat gebruikt door Koeniger en Fuchs (1989). In de studie van de laboratoriumkooi, de kleine groepen bijen bespoten werden "aan vochtigheid" met verschillende concentraties van S.O. Geen sterfte van bijen was duidelijk tot de concentratie van actief ingrediënt (a.i.) 1,2% bereikte. Nochtans, toonden de verdere proeven met full-sized kolonies aan dat wat bijensterfte bij concentraties zo laag voorkwam zoals 0,75% a.i.. Nochtans, was de geadviseerde behandelingsconcentratie (0,25% a.i.) goed binnen het niveau verdraaglijk door honingbijen en verstrekte nog significante mijtsterfte.

Resultaten en Bespreking

De mijtsterfte in volken die met sucroseoctanoate esters worden behandeld was
beduidend hoger dan in controlevolken.
Na één enkele behandeling, mijtsterfte in behandelde volken liep van van 38% tot 87%, met een gemiddelde sterfte voor 1999, 2000, 2001 van respectievelijk 54%, 79% en 66%. Aanvankelijke mijt in de bevolking voorafgaand aan behandeling was hoogst veranderlijk, met gemiddelde mijt tellingen per volk die zich van 314 (± S.E. 61) liep tot 1779 (± S.E. 570).
--------------

Hoewel S.O. een vrij veilig materiaal is, is het mogelijk om bijen met het middel te doden als hogere dan geadviseerde concentraties worden gebruikt.
Eveneens, hoewel nu geen testresultaten verkrijgbaar zijn, zou de voorzichtigheid voorschrijven dat de behandelingen tijdens tijden van koloniespanning zouden moeten worden vertraagd toe te schrijven aan hoge of lage temperaturen.
In zeer warme situaties zouden de behandelingen waarschijnlijk in ochtend of avond moeten plaatsvinden wanneer de temperaturen gematigd zijn.
Op dezelfde manier, wanneer de bijen zich actief groeperen wegens lage temperaturen, is het onwaarschijnlijk dat S.O. voldoende mijten doodt, en het gevaar zal aanwezig zijn om de cluster te onderbreken en schade aan volk toe te brengen, om het even welk voordeel de behandeling zal hebben.
---------------------------------
Groet,
Henk

p.s.: het feit dat ik deze tekst heb laten vertalen wil niet zeggen dat ik vóór het gebruik voor bestrijdingsmiddelen zou zijn!!

[zjerbic]

Een typisch Amerikaanse tekst, een hoop bla..bla..bla.. en wat is het uiteindelijk? NIKS

Groeten van Z. Jerbic

[Piet Jager]

Samenvattende conclusie uit dat artikel

Sucrose Octanoaat schijnt een vrij goedaardig middel te zijn dat - indien zorgvuldig gebruikt - een veilige en efficiënte behandeling geeft tegen de Varroa destructor in bijenvolken.

De grootste waarschijnlijkheid voor succesvol mijtbeheer met Sucrose Octanoaat is, om het als één hulpmiddel te gebruiken in een goed ontwikkeld bestrijdingsprogramma.

!Piet

[Lammert van Beek]

De afgelopen dagen las ik een aantal keren over het varroabestrijdingsmiddel sucrocide, de giftigheid daarvan en de effectiviteit van dit middel.
Omdat de inbreng van verschillende forumdeelnemers bij mij niet alle vragen en vraagtekens heeft opgelost of weggenomen en soms zelfs nieuwe vragen werden opgeroepen, wil ik vanuit mijn eigen gezichtshoek proberen weer te geven, wat ik op het imkerforum heb gelezen en daar enkele kanttekeningen bij plaatsen.

1. Sucrocide is nog maar kort geleden (in 2004) toegelaten in de VS. Zie op http://pmep.cce.cornell.edu/profiles/in ... t_704.html. Volgens de gebruiksaanwijzing moet het tot driemaal worden toegepast met tussenpozen van 7 tot 10 dagen.
Ik heb nergens gelezen dat het wel of niet uitsluitend in de broedloze periode moet worden toegepast.
Dit bestrijdingsmiddel is niet in Nederland toegelaten als bestrijdingsmiddel van de varroamijt.

2. Voor wat betreft de giftigheid of schadelijkheid van sucrocide:

The limited toxicity data required to support the registration of Sucrocide indicate that this product is not very toxic following acute exposures.

Deze informatie laat zien dat er alleen zogenaamde acute toxiciteitstudies zijn uitgevoerd met sucrocide. Dat zijn studies waarbij het steeds om éénmalige blootstelling gaat, oraal (giftigheid bij toediening via de mond), dermaal (giftigheid bij toediening op de huid, huid- en oogirritatie en een test op overgevoeligheid of sensibisatie) of inhalatie (giftigheid bij inademing). De belangrijkste resultaten van deze acute toxiciteitstudies met proefdieren waren dat sucrocide matige tot ernstige oogirritatie veroorzaakte bij contact met de ogen en dat sucrocide niet erg irriterend was voor de huid. Als kanttekening wil ik hierbij plaatsen dat andere varroabestrijdingsmiddelen zoals b.v. mierezuur en ook andere zuren eveneens ernstige oogirritatie kunnen veroorzaken bij contact met de ogen.

Although there are no data available for longer-term exposure, significant risks to workers or the general public are not expected based on the lack of toxicity in acute studies and that the components of the sucrose octanoate esters are chemicals that are a regular part of the human diet. While both the formulated product and active ingredients can cause moderate to severe eye irritation, this potential adverse effect for workers should be mitigated by following the product's statements which include the use of protective eyewear (goggles or face shield).

Deze informatie laat zien dat er geen experimentele gegevens zijn van toxiciteitsonderzoek, waarbij het gaat om langduriger of frequentere blootstelling aan sucrocide.
De toelatingsautoriteiten in de VS (USEPA) hebben dat niet nodig geoordeeld bij de beoordeling van sucrocide als bestrijdingsmiddel voor de varroamijt.

3. Voor wat betreft de effectiviteit van sucrocide:

De publicatie van W.S. Sheppard et al. uit 2003(http://www.wasba.org/0401news.pdf) laat zien, dat deze groep onderzoekers bij experimenten in 1999 (gebruikte aantal bijenvolken: 6), 2000 (9 bijenvolken) en 2001 (10 bijenvolken) met behulp van sucrocide resp. gemiddeld 54%, 79% en 66% van de mijtenpopulatie konden doden. De spreiding tussen de individuele bijenvolken lag tussen 38% en 87%.
Deze getallen zijn beduidend lager (=ongunstiger) dan de effectiviteitsgegevens van de varroabestrijdingsmiddelen die in ons land op de markt (mogen) zijn.
Bij de resultaten van Sheppard et al. wil ik verder de volgende kanttekeningen plaatsen:
a) Zij telden slechts 24 uren na de behandeling met sucrocide het aantal gevallen mijten en voerden direct aansluitend een (controle)behandeling uit met coumaphos waarna zij ook gedurende 24 uren het aantal gevallen mijten telden.
Uit eigen ervaring is mij bekend, dat bij het gebruik van sommige bestrijdingsmiddelen ook enige dagen na de behandeling nog aanzienlijke aantallen dode mijten kunnen vallen. Ik zou dus niet op voorhand willen aannemen, dat de 24-uurs sterfte na behandeling met sucrocide ook meteen de totale sterfte is als gevolg van de behandeling met sucrocide. Voorts neem ik vooralsnog niet aan dat de sterfte gedurende 24 uren na de behandeling met coumaphos (direct na 24 uren volgend op de behandeling met sucrocide) uitsluitend aan de behandeling met coumaphos is toe te schrijven. Een deel van die sterfte zou ook best nog het gevolg kunnen zijn van de behandeling met sucrocide of een gevolg kunnen zijn van de 'gecombineerde'

[Piet Jager]

Lammert schrijft:
Ik heb nergens gelezen dat het wel of niet uitsluitend in de broedloze periode moet worden toegepast

Dag Lammert,

Toepassen in een broedloze periode zou ideaal zijn, maar komt niet altijd overeen met de omstandigheden voor behandeling. Om ook de mijten in het nog aanwezige broed te kunnen doden wordt daarom geadviseerd het volk 3x te behandelen met een interval van 7 a 10 dagen.

!Piet

[Wim Joosten]

Mijn conclusie is, dat vooralsnog niet is aangetoond dat de effectiviteit van sucrocide gelijkwaardig is aan de effectiviteit van de varroabestrijdingsmiddelen die in ons land op de markt (mogen) zijn.

Lammert van Beek

Hallo Lammert,
dit stond er in dat stukje:
The greatest likelihood for successful mite management with S.O. is as one tool in a well-developed IPM program.

Je gebruikt het er dus bij naast je normale varroabestrijding. Het wordt gebruikt als een onderdeel van je bestrijdingsprogramma.

Met vriendelijke groet,
Wim

[Lammert van Beek]

Lammert schrijft:
Ik heb nergens gelezen dat het wel of niet uitsluitend in de broedloze periode moet worden toegepast

Dag Lammert,

Toepassen in een broedloze periode zou ideaal zijn, maar komt niet altijd overeen met de omstandigheden voor behandeling. Om ook de mijten in het nog aanwezige broed te kunnen doden wordt daarom geadviseerd het volk 3x te behandelen met een interval van 7 a 10 dagen.

!Piet

Hallo Piet,

Ik ben het eens met wat jij schrijft.
Maar ik bedoelde met mijn door jou geciteerde opmerking hierboven eigenlijk iets anders, en wel het volgende.
Sheppard et al. noemen in hun artikel mijtendodingspercentages van 54% (in 1999), 79% (in 2000) en 66% (in 2001) als gevolg van een éénmalige behandeling met sucrocide. Hoewel het niet zeker is, ga ik er toch van uit dat je met sucrocide niet alle mijten in het gesloten broed zult doden.
Sheppard et al. komen tot de hierboven door mij uit hun publicatie geciteerde percentages mijtendoding via een controlebehandeling met coumaphos, één dag later, wanneer er vrijwel zeker ook nog gesloten broed aanwezig was. Van het varroabestrijdingsmiddel coumaphos weten we dat daarmee geen mijten in verzegeld broed gedood worden. Op grond van dit gegeven kom je tot zeer onbetrouwbare, te hoog opgegeven getallen mijtensterfte wanneer je volgens methode "Sheppard" werkt, omdat de door Sheppard et al. berekende mijtendodingspercentages gerelateerd zijn aan de mijtenpopulatie die op de bijen in de kast aanwezig is en de mijtenpopulatie die in het verzegelde broed aanwezig is, bij de berekening niet kan worden betrokken.
De in werkelijkheid gerealiseerde mijtendodingspercentages in het onderzoek van Sheppard et al. als gevolg van één behandeling met sucrocide zullen dus vrijwel zeker lager hebben gelegen dan de genoemde percentages van respectievelijk 54%, 79% en 66%!

Een product dat een dergelijk lage mijtendoding geeft, zou ik vooralsnog niet gebruiken, ook niet als onderdeel van een uitgebalanceerd varroabestrijdingsprogramma.

Om met een gemeenplaats te besluiten: daar is volgens mij meer onderzoek voor nodig.

Met vriendelijke groet,

Lammert van Beek