Ik zoek informatie over de imkerij in Cuba.
Ook contactadressen van mensen ginder zijn welkom. Op mijn jaarlijkse vakantiefietstochten zoek ik steevast overal bijen en imkers op, vandaar mijn interesse. [:)]
Informatie over imkerij in Cuba
-
- Berichten: 2016
- Lid geworden op: wo 29 nov 2000, 00:00
- Locatie: Nederland
Re: Informatie over imkerij in Cuba
Nou Bart, dan is het onderwerp
Bijen in Vakantieland voor jou wellicht aangenaam om te lezen..
*
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=117
*
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... IC_ID=2945
Bijen in Vakantieland voor jou wellicht aangenaam om te lezen..
*
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=117
*
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... IC_ID=2945
- Hans van der Post.
- Moderator
- Berichten: 8309
- Lid geworden op: di 21 nov 2000, 00:00
- Imker sinds: 1962
- Aantal volken: 4
- Bijenras(sen): F1 carnica VSH
- Locatie: Oegstgeest
- Contacteer:
Re: Informatie over imkerij in Cuba
Nu Bart vertel hier eens over die ontmoetingen elders in de wereld.[:)]
Hans
Hans
Re: Informatie over imkerij in Cuba
In het voorjaar van 2001 fietste ik met een vriend door het noorden van Polen. Ergens voor de oerbossen in Bialowieza kwamen we in een stofferig dorpje terecht: aardewegjes, veel ganzen en roestige kleine trabantjes. Even buiten het dorp was er een man aan het werken aan zijn bijen, aan de rand van zijn tuin stonden een 10-tal kasten in vrije opstelling.
Op veilige afstand keken we toe, tot de oude imker ons in de gaten kreeg en teken deed om naderbij te komen. Mijn fietsvriend bleef op veilige afstand terwijl ik me wat dichter waagde. Hij gaf me een doorrafelde kapruin en opende een volgende kast. De ramen hingen in warme bouw en waren van een groot hoog type. Het was niet zo dat hij er nog honinghoogsels opzette bij dracht, er was blijkbaar ruimte genoeg voor de oogst.
De bijen waren niet 100% zachtaardig van karakter, maar zeker niet steeklustig. Juist voor het sluiten van de kast brak hij met een ramenheffer enkele mooie stukken raat met honing uit die hij ons gaf als versterking voor de reis. Al die tijd stonden we zwijgzaam naast elkaar de bijen te observeren, en ook al was er het taalprobleem (we hadden geen gemeenschappelijke taal), we hadden dezelfde passie: de bijen. Dat is voor mij zo'n beetje de aanzet geweest om elders imkers op te zoeken.
In Tsechië logeerde ik bij een schoolmeester van wie zijn huis omringd was met zesramers en enkele volwaardige kolonies. Ook weer bij toeval want wanneer ik fiets in het buitenland durf ik links en rechts wel eens aan de mensen vragen om bij hen thuis te mogen slapen. Soms lukt dat aardig, soms ook niet.
Na die eerste ervaring in Polen heb ik nu ook telkens een kleine opplooibare hoofdkap mee als eigens bescherming. Ook neem ik een klein fotoboekje mee, dat is altijd prettig als je niet met de mensen kan praten. ik heb nog enkele leuke verhalen, later zet ik die wel eens op het forum.
Een fietsende imker [:)]
Op veilige afstand keken we toe, tot de oude imker ons in de gaten kreeg en teken deed om naderbij te komen. Mijn fietsvriend bleef op veilige afstand terwijl ik me wat dichter waagde. Hij gaf me een doorrafelde kapruin en opende een volgende kast. De ramen hingen in warme bouw en waren van een groot hoog type. Het was niet zo dat hij er nog honinghoogsels opzette bij dracht, er was blijkbaar ruimte genoeg voor de oogst.
De bijen waren niet 100% zachtaardig van karakter, maar zeker niet steeklustig. Juist voor het sluiten van de kast brak hij met een ramenheffer enkele mooie stukken raat met honing uit die hij ons gaf als versterking voor de reis. Al die tijd stonden we zwijgzaam naast elkaar de bijen te observeren, en ook al was er het taalprobleem (we hadden geen gemeenschappelijke taal), we hadden dezelfde passie: de bijen. Dat is voor mij zo'n beetje de aanzet geweest om elders imkers op te zoeken.
In Tsechië logeerde ik bij een schoolmeester van wie zijn huis omringd was met zesramers en enkele volwaardige kolonies. Ook weer bij toeval want wanneer ik fiets in het buitenland durf ik links en rechts wel eens aan de mensen vragen om bij hen thuis te mogen slapen. Soms lukt dat aardig, soms ook niet.
Na die eerste ervaring in Polen heb ik nu ook telkens een kleine opplooibare hoofdkap mee als eigens bescherming. Ook neem ik een klein fotoboekje mee, dat is altijd prettig als je niet met de mensen kan praten. ik heb nog enkele leuke verhalen, later zet ik die wel eens op het forum.
Een fietsende imker [:)]
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Ahrefs [Bot] en 3 gasten