Piet Jager schreef:
Willem,
Oppakken misschien wel, maar doorgeven is iets anders!
Dat is een gelopen race, die de estafetteploeg van de zwarte bij heeft verloren. Ook al zou je het stokje na 50 jaar weer terugvinden dan is het al zo gecorrodeerd, dat hij zal worden gediskwalificeerd voor een eventuele nieuwe wedstrijd! Maar de nostalgie slaat toe: "De zwarte bij is dood, leve de zwarte bij . . !"
Als je zo’n gecorrodeerd stokje vind moet je het laten liggen en als je weer terug wilt in de race bij de sportshop een nieuw stokje halen. Het heeft niets met nostalgie te maken om de oorspronkelijk bij te herintroduceren en te zien hoe ze het hier doen ten opzichte van buckfasten en carnica’s. Broeder Adam was nogal positief over de zwarte, die veel tegen had maar in de positieve eigenschappen zag hij wel mogelijkheden. De carnica heeft veel goeds maar de negatieve eigenschappen wogen zo zwaar dat hij er geen brood in zag daarmee verder te telen. Hij vond ook dat de zwarte bij bruin moest zijn en daar waar ze echt zwart zijn (Zwitserland en delen van Frankrijk) zijn het onderformen.
LWPisa schreef:
De zwarte bij...hij is niet weg, er zijn nog veel zwarte genen...jaja...
Hoe weten "we" dat?...er zullen een paar mensen zijn die hun bijen doormeten maar ik zie daar nooit een publikatie of iets anders van. Laat staan een analyse van DNA kenmerken. Wat maakt een zwarte bij zwart?
Misschien moeten we eerst eens gaan kijken naar een populatie echte zwarten om te weten wat we krijgen? Hoe zit het met selectie op ziekte tolerantie bijv? Als de verkrijgbare zwarten het alleen maar overleven met strenge mijtbestrijdings regimes dan worden ze opeens al veel minder aantrekkelijk...
Vooruitlopend op een excursie naar een Apis Mellifera Mellifera reservaat heb ik mij wat (bruine) moeren laten toesturen. Ze worden nu ingevoerd, hopen dat het goed gaat en dat ze de winter overleven. Ze zijn niet zo makkelijk verkrijgbaar, ’t lijk wel zwart goud. Aan de begeleidings bijen ga ik van de winter wat metingen doen.
De voorouders zijn DNA getest maar dat zegt niet zoveel. Naast een zwart Texel-volk nu ook bruine op mijn standje. Volgend jaar omstreeks deze tijd
weet ik meer.(Denkt hij hoopvol)
Er zijn twee hoofdstromen in het denken over de zwarte bij.
De ene groep(1) wil vanuit het nog aanwezige materiaal terug telen naar een zo zwart mogelijke populatie, de andere groep(2) betrekt “raszuiver” materiaal uit een reservaat en gaat daarmee verder.
Zeker is er ook nog een derde groep die met raszuiver materiaal wil beginnen en verder teelt op eigen stand.
Persoonlijk lijkt mij de benadering van groep twee de manier om in niet al te lang tijd goede resultaten te behalen en zo ook groep drie op weg te helpen.
Nu uit de “denkers” nog wat “doeners” bij elkaar zien te krijgen.
Groeten, Willem
