Hallo Hennie,
De foto's zijn niet zoals we gehoopt hadden toch is er wel wat te zien.
Waarop je kunt letten zijn de lichtere plekjes aan het uiteinde van de tentakels.
Dat zijn de klontjes oxaalzuur die vooral op de laatste foto duidelijk waarneembaar zijn. Het zijn net de ijsklonten die we vroeger onder de klompen hadden zitten
Onder de microscoop is te zien dat aan alle poten van de mijt zo'n klontje zuur zit. Verder ook tussen de tentakels zodat deze aan elkaar vast gekit zitten. Maar ook de haren zitten onder de neergeslagen kristallen.
Ik hoop dat er iemand te vinden is die een paar goede microscoop foto's maken kan.
Wie weet.
Hallo Henk,
Fantastisch man wat je er van maken kan gewoon schittrend.
Mischien kun je er nog een paar maken want er zijn er een paar die de moeite waard zijn .
Ik kan je zo niet zeggen welke het is maar er is er een bij die voor 40% weggevreten is. Bedankt alvast en mischien zien we nog wat meer van jou kwalitijds prestatiesch? Groeten At hendriks en Hennie Peters.
Ik geloof dat er met Hans' toverwerk nu wel genoeg smerige foto's te zien zijn
Stuur maar als er nog iets verbeterd moet worden.
@Hennie: voor linux is er Gimp, een mooi fotobewerkingsprogramma. Heb ik ook nog een handleiding van als je interesse hebt.
Henk
Mooi materiaal,maar wat willen jullie laten zien.?
Dat oxaalzuur op de Varroa zit,dat er iets verandert na aanraking of
iets dergelijks.Ik kan niet zien of er aan de zuignappen iets veranderd of abnormaals is.
Is er al kennis mbt effect oxaalzuur op binnenste van de slurf waardoor de slurf kapot zou gaan en de mijt verhongert?
Het lijkt mij dat de mijten op sommige foto's doorzichtiger zijn. Dat herinnert me aan de watermijten die ik in een paar druppels melkzuur boven een vlammetje "helder" maakte om ze te determineren. Kijk ik goed ?
Hoi Ria,
Leuk weer van je te horen. Misschien best een goed idee om op jou manier een betere kijk te krijgen op de kwetsbare kanten van de varroa mijt. Wat we tot nu toe duidelijk konden vaststellen is dat het oxaalzuur de ledematen van de mijt beperkingen oplegt. Je kunt je voorstellen dat een mijt met klompvoeten vroeg of laat door houvastgebrek van de bijen afvalt en op de plank terechtkomt. '˜t Zou toch een prima zaak zijn?
Geen gif of giftige strips meer. In de tussentijd dat de mijten zich op het gif ingesteld hebben, zoeken we (om de hobby spannend te houden) wel weer naar andere alternatieven. In de tussentijd vraag ik me af hoe lang het succes van oxaalzuur zal duren. Want is het vaak niet zo dat een bestrijdingsmiddel enige tijd uitstekend werkt (denken we aan Peresine - Apistan -Tactic en alle de andere producten van voor mijn tijd). De varroamijt is en taaie rakker.
De meest afdoende bestrijdingsmethode is de selectie.
Wat niet genetisch aan de omstandigheden is aangepast gaat naar de eeuwige jachtvelden. Dat wat in de leefomgeving past, of zich weet aan te passen overleeft de selectie. De rest gaat als fossiel de eeuwigheid in.