de laatste vlucht van een gestorven bij

[Onifrei]

Wat een dag was het weer! Heel veel stuifmeel de kast binnen gebracht, van geel tot knaloranje. Heb er met een stoel en een kop thee (met honing natuurlijk) met genoegen naar zitten kijken.

Andere werksters waren druk bezig dode bijen uit de kast te verwijderen. Wat mij al een tijdje intrigeert is het feit dat ze de dode bij niet van de vliegplank afduwen, maar oppakken en echt wegvliegen. Soms wordt met twee bijen tegelijk een dode weggebracht. De extra grote zwarte stip van drie bijen is in de lucht vrij lang te volgen. Ze vliegen de gestorvene zo ver dat je ze niet meer kunnen zien; 50 tot 100 meter ver (lastig te schatten).

Het lijkt mij in ieder geval heel gezond, maar kan iemand hier meer over zeggen, zoals:

- Is er onderzoek naar gedaan?
- Is het gedrag benoemd?
- Hoe ver vliegen ze met die dode bij?
- Waarom zo ver van de kast en niet een paar meter ... of tien?
- Deponeren ze de dode bijen ongeveer op dezelfde plek?


Vriendelijke groet,

Rob

[Matts Vos]

Het is mij vorig jaar ook opgevallen dat ze dode bijen heel ver weg brengen, uit het zicht in ieder geval. Lijkt mij een instinct om ziektes te weren? In dat geval hoe verder hoe beter?

Verstuurd vanaf mijn SM-N9005 met Tapatalk

[bee-tree]

Rob en Matts, hoedje af voor jullie fundamentele vragen. Voor de zekerheid omdat het Carnavalstijd is, zeg ik
er nadrukkelijk bij, dat ik met hoedje niet bedoel : Carnavalshoedje.
Ik zit op dit moment te kijken naar de 'Kölsche Rosenmontagszug' ofwel de urendurende grote Carnavalsoptocht
in Keulen en straks in Mainz. Ik heb ook een groep gezien die verkleed was in 'Maya-bijen' Ze droegen een zwart bandje om één van de poten, een rouwbandje. Als vroeger de imker overleed, werd een zwart lint rond de korf gehangen.
Jullie hebben goed geobserveerd en je verwonderd. Daar kunnen oudere imkers een voorbeeld aan nemen.
Je hebt ook al in de goede richting gedacht. De hoofdfunctie van het 'begrafenisritueel', beter gezegd, de 'teraardebestelling'
is het vermijden van besmetting met Nosemasporen en eventuele ziekteverwekkende virussen, waarvan elke bij en ook wij,
dragers zijn, hetzij inwendig, hetzij uitwendig. Zowel sporen als virussen vergaan maar langzaam en blijven lang besmetbaar.
De bijen mogen ze niet binnen 50 meter van de kasten deponeren, want daar moeten ze drinken. Ze drinken dauw- en
regendruppels. Dat is vooral te zien als het koel weer is, zeg: hooguit 7 graden overdag.
Bijen bestellen niet alleen gestorven zusters ter aarde, maar ook hun onverteerbare en verteerde resten. Ze proberen zich ver
buiten het bereik van de kasten te ontlasten , waardoor ze helaas bij onze buren de 'heilige koe' enigszins treffen. Zjef
P.S. De stoffelijke resten worden niet begraven. Composterende insecten ontfermen zich er over.

[Onifrei]

Wouw, bedankt bee-tree. Besmetting van drinkwater rondom de kast, dat had ik nog niet bedacht. En dat terwijl ik voor een drinkwaterbedrijf werk en in een drinkwaterwingebied woon. Foei.

Ik vond ze al zo volhardend in het verwijderen van die dode bijen. Zelfs als de last te zwaar of onhandig blijkt te zijn, en ze vlak voor de kast al in het gras neerkomen, proberen ze opnieuw op te stijgen om de last veder weg te brengen. Het ziet er echt uit als een hele klus voor die werksters.

Bedacht vanmorgen dat veel dode bijen rondom de kast ook ongedierte kunnen aantrekken, zoals muizen, vogels en insecten, die vervolgens de kast kunnen opzoeken. Daarvoor kunnen de dode bijen ook beter maar zo ver mogelijk weg liggen, want 10 meter tussen een stapel dode bijen en de kast is voor een muis te overbruggen. Het voorkomen ongedierte aan te trekken is net weer iets anders dan besmettingsgevaar door sporen en virussen.

Ik ga een poging wagen! De bijen vliegen bij mij over een weiland weg. Ik zet mijn mountainbike in het weiland en ga eens kijken of ik achter een dodebijtransport aan kan fietsen en kan ontdekken hoe ver de dode bij wordt weggebracht. Een honingbij vliegt ongeveer 20 km/u. Met een zware last iets langzamer... hoop ik. Ach ja, de gebroeders Wright vlogen ook niet in één keer moet je maar denken.

Rob

[bee-tree]

Rob wat een idee. Fantastisch. Ik doe het je niet na. Ik volg ze hooguit met een verrekijker en schat de afstand.
Volgens mij behoor je tot een club waarvan ik niet weet of ze nog bestaat, namelijk 'De jonge onderzoekers'
Zoek het eens op via google. Omdat ik voor de vuistweg momenteel op jouw reageer, wil ik niet stoppen om
het zelf op te zoeken.
Mocht jouw achtervolging niet lukken, geef dit sportieve onderzoek niet meteen op.
Zelf heb ik eens een zwerm achtervolgd met een gewone fiets met maar één versnelling. Helaas strandde de jacht
in een beek waar de zwerm met gemak overstak, maar ik het nakijken had.
Iets makkelijker is het volgen van bijen die 'de krant uit hebben', dus tijdens het verenigen middels enkele vellen van
'n krant, waar 'n behoorlijk luchtje aan zit, met de repen papier de kast uitvliegen. Volgens mij maken ze geen onderscheid
tussen een dode bij en een papiersnipper. Zo'n hoog ontwikkelde instinctieve kennis houd ik voor onmogelijk. Maar wie weet.

Heb je geen volken te verenigen, en wil je toch je onderzoek voortzetten, strooi dan wat zelfgemaakte papiersnippers
tussen de raten. Begin met kleine. En dan telkens wat grotere. Schrijf er cijfers op en breng de vindplaatsen in kaart.
Let tegelijk op Varroaval. Hoezo ? Lees m'n P.S. Veel plezier. Zj.
P.S. Toen de Varroa in ons land arriveerde was 'n simpele bestrijdingsmethode 'rommel' op het volk te strooien om poetsgedrag
op te wekken. Stapje voor stapje zijn we via tabaksrook, walnotenschillen,etherische olie, Perizine en Apistan bij mierenzuur en oxaalzuur beland.
.