Frans Janssen,
18 februari 1933 – 23 oktober 2004
‘He is dead, busy bees: he is dead busy bees!
Go tell the sad news to the flowers on the leas;
Go tell the sad news over forest and fell,
He’s dead, busy bees, who served you so well.
R.E. Richardson
(Schotman, 5e druk, p 675)
Buiten valt het blad van de boom. De bijenvolken zijn ingewinterd;
Frans Janssen, een groot imker, is overleden.
Frans is erelid van onze landelijke bijenhoudersvereniging, de VBBN.
Hij is voor de vereniging heel belangrijk geweest. Van 1985 tot 1999 is hij lid geweest van het hoofdbestuur. Hij is begonnen onder voorzitter Jan Speelziek en vervolgens heeft hij Piet Muntjewerf en Dick Vunderink als voorzitters meegemaakt. Hij is enthousiast lid geweest van allerlei commissies en Frans werd veel gevraagd in het hele land om lezingen over (zijn geliefde onderwerp) planten en bloemen als drachtplanten voor bijen te houden.
Hij heeft in zijn lange bestuurscarrière onder meer het 100 jarige jubileum meegemaakt en de fusiepogingen van de vijf bijenhoudersorganisaties.
Bij zijn afscheid als HB lid in de Algemene Ledenvergadering van 1999 wees hij daarop en zei dat we toch vooral de verschillende nestgeuren in de gaten moesten houden. De basis van goed overleg, zei hij, is respect voor elkaar.
Frans was een man die graag praktisch en concreet werkte. Vaak is op hem een beroep gedaan om mee te werken of iets te organiseren. Altijd stemde hij daarmee in. Frans was een steunpilaar voor het reilen en zeilen van het Bijenhuis
De cursussen die hij gaf zijn legio. Cursisten waren enthousiast over zijn lesgeven. Zijn afkomst als docent was daarin goed merkbaar. Bij het totstandkomen van de meertalige CD ROM met informatie over bijenhouden was zijn talenkennis van grote betekenis.
Hij was in tegenstelling tot vele imkers geen strikte individualist. Hij was betrokken. Sterk betrokken op andere mensen.
En hij was geliefd. Bij mijn contacten in het land heb ik gemerkt, dat iedereen Frans kende en met warmte over hem sprak. Frans was geen zakelijke en harde bestuurder. Een open oog en een open oor voor iedereen om hem heen.
Ik hoop dat Dorien, zijn vrouw en zijn kinderen kunnen omgaan met de afwezigheid van Frans en dat daarvoor in de plaats gaan komen de goede en mooie herinneringen die we allemaal aan Frans hebben.
Jos Plaizier, voorzitter VBBN